Wordle door New York Times gekocht, maar wat dan precies?

Het razend populaire spelletje Wordle is gekocht door The New York Times, meldde RTL Nieuws onlangs. The New York Times meldt wel dat het om ‘een bedrag met zes nullen’ gaat. De krant belooft dat het spel “for the time being” gratis blijft. Een oplettende lezer (dank) dook in de broncode (niet schrikken) en ontdekte een open source-vermelding van Microsoft. Vandaar de vraag: wat koop je dan, als je Worldle koopt?

Om maar even met die OSS vermelding te beginnen: inderdaad staat in de broncode van Wordle een copyrightvermelding met een BSD licentietekst op naam van Microsoft. Dat betekent: er is software van Microsoft gebruikt, en die staat dat toe mits je die copyrightvermelding laat staan. Zoals ook netjes is gebeurd.

Dat wil niet zeggen dat de hele broncode (de software dus) eigendom is van Microsoft. Josh Wardle heeft zelf de nodige functionaliteit toegevoegd, en heeft daar dus zelf auteursrecht op. De BSD licentie staat dat toe zonder enige eis (behalve dus die vermelding laten staan) dus dat verandert niets. Wardle kan de door hem geschreven code gewoon verkopen.

Maar zelfs als die OSS licentie de GPL was, dan nog zou dat mogen. De GPL zou hem verplichten een ieder de broncode van de software te geven én toe te staan deze onder de GPL te hergebruiken. Maar nog steeds behoudt Wardle de auteursrechten en die kan hij dus verkopen (in juridische taal: het is een vermogensrecht en dus overdraagbaar). Hooguit zou een koper de rechten minder waard vinden omdat iedereen de software mag hergebruiken, maar dat is een zakelijk onderhandelpunt.

Over de originaliteit van de naam en de vormgeving hebben we het al gehad, maar ik heb er geen twijfel aan dat Wardle ook hier auteursrecht kan claimen. Een merkdepot op de naam zie ik niet, maar dat was natuurlijk dan ook gewoon overdraagbaar.

Arnoud

Hoe veel varianten van Wordle mogen er in de App Store bestaan?

Apple heeft meerdere klonen van het populaire spel Wordle uit de App Store verwijderd, las ik bij Tweakers. Diverse varianten van de woordleggame stegen in korte tijd in populariteit, maar dat leidde tot kritiek dat de games gekopieerd waren en geld verdienden aan de hype. Het origineel is namelijk gratis en zou dat ook blijven, en heeft bovendien geen app. Klonen van populaire games is aan de orde van de dag in appstores, dus dat riep de vraag op: kan Apple dat zomaar doen, is daar een juridische basis voor en hoe ver gaat de bescherming voor zo’n game concept?

Bij Nederlanders komt de game wellicht bekend voor: vijfletterwoorden raden, groen als letter en locatie goed is en geel als ‘ie goed is maar verkeerd staat. Het enige dat mist is “staat niet op de kaart” maar verder is dit gewoon Lingo, volgens mij.

De uitwerking is wel nogal anders: geen ronde ballen voor de letters, geen presentator en teams tegen elkaar, je speelt individueel en er is niets te winnen. Dan is het juridisch vrij simpel, dan is hooguit het principe van “raad een woord van vijf letters” met hints, en dat is niet te beschermen met auteursrecht, octrooi of ander juridisch recht.

Deze zelfde afweging maak je ook tussen het spel Wordle van ontwikkelaar Josh Wardle en de vele klonen die al dan niet met letterlijk de term “Wordle” in hun naam in de Apple App Store staan. Sommigen lijken buitengewoon veel, anderen bieden alleen het spelprincipe met kleine variaties (zoals zesletterwoorden). Voor mij zou de vraag dus zijn of de vormgeving zodanig is dat je het zou aanzien voor het origineel van Wardle (pas nu bij het typen van deze zin besef ik dat Wordle een woordspeling op zijn achternaam is), dan lijkt het te veel en is er dus auteursrechtelijk ontleend.

Het merkenrecht zou hier meer mogelijkheden moeten bieden. Als Wardle de naam als merk heeft vastgelegd, wat nu niet zo lijkt te zijn, dan kan hij anderen verbieden om hun games met dat woord in de titel aan te bieden. Ook met variaties als “Wordle with friends”. Een vermelding in de omschrijving is iets lastiger, je mág zeggen “Dit spel lijkt op Wordle maar” bijvoorbeeld in je eigen woordenraadspel.

Apple hanteert eigen, strengere regels:

Come up with your own ideas. We know you have them, so make yours come to life. Don’t simply copy the latest popular app on the App Store, or make some minor changes to another app’s name or UI and pass it off as your own. In addition to risking an intellectual property infringement claim, it makes the App Store harder to navigate and just isn’t fair to your fellow developers.
Dat heeft met intellectueel eigendom weinig meer te maken, en het is op zich een legitieme regel om de App Store gezellig en waardevol te houden. (Dit is een van de weinige plekken waar ik “optimaliseren van de gebruikservaring” een relevante opmerking vind.) Het voelt wel ergens arbitrair, maar daar ontkom je niet aan.

Arnoud