Tag: Verkoop

About Verkoop

Subscribe Feeds

Wordle door New York Times gekocht, maar wat dan precies?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 12 reacties

Het razend populaire spelletje Wordle is gekocht door The New York Times, meldde RTL Nieuws onlangs. The New York Times meldt wel dat het om ‘een bedrag met zes nullen’ gaat. De krant belooft dat het spel “for the time being” gratis blijft. Een oplettende lezer (dank) dook in de broncode (niet schrikken) en ontdekte een open source-vermelding van Microsoft. Vandaar de vraag: wat koop je dan, als je Worldle koopt?

Om maar even met die OSS vermelding te beginnen: inderdaad staat in de broncode van Wordle een copyrightvermelding met een BSD licentietekst op naam van Microsoft. Dat betekent: er is software van Microsoft gebruikt, en die staat dat toe mits je die copyrightvermelding laat staan. Zoals ook netjes is gebeurd.

Dat wil niet zeggen dat de hele broncode (de software dus) eigendom is van Microsoft. Josh Wardle heeft zelf de nodige functionaliteit toegevoegd, en heeft daar dus zelf auteursrecht op. De BSD licentie staat dat toe zonder enige eis (behalve dus die vermelding laten staan) dus dat verandert niets. Wardle kan de door hem geschreven code gewoon verkopen.

Maar zelfs als die OSS licentie de GPL was, dan nog zou dat mogen. De GPL zou hem verplichten een ieder de broncode van de software te geven én toe te staan deze onder de GPL te hergebruiken. Maar nog steeds behoudt Wardle de auteursrechten en die kan hij dus verkopen (in juridische taal: het is een vermogensrecht en dus overdraagbaar). Hooguit zou een koper de rechten minder waard vinden omdat iedereen de software mag hergebruiken, maar dat is een zakelijk onderhandelpunt.

Over de originaliteit van de naam en de vormgeving hebben we het al gehad, maar ik heb er geen twijfel aan dat Wardle ook hier auteursrecht kan claimen. Een merkdepot op de naam zie ik niet, maar dat was natuurlijk dan ook gewoon overdraagbaar.

Arnoud

Wat moet je met privacygevoelige informatie bij een bedrijfsovername?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 12 reacties

Een lezer vroeg me:

Als een bedrijf een afdeling/onderdeel verkoopt, hoe moet er dan worden omgegaan met privacygevoelige informatie? Ik denk dan aan niet alleen de personeelsadministratie maar ook bijvoorbeeld backups van oude klantgegevens.
De eerste vraag is altijd op wat voor manier zo’n verkoop juridisch vormgegeven wordt. Er zijn grofweg twee vormen: de betreffende organisatie krijgt een nieuwe eigenaar, of de “assets” oftewel bezittingen et cetera die horen bij de organisatie krijgen een nieuwe eigenaar.

In het eerste geval blijft de organisatie bestaan maar komen de aandelen in nieuwe handen. Dat is juridisch dan heel simpel: dat verandert helemaal niets. Het bedrijf is er nog steeds, heeft dezelfde rechtsvorm en rechten en plichten. Alles gaat dan gewoon door zoals het was.

In het tweede geval is het juridisch een stuk ingewikkelder, omdat je dan al snel in ongeregeld gebied terechtkomt. Zo is het bijvoorbeeld niet zo dat als  je een computer verkoopt, de ontvanger eigenaar (of verwerkingsverantwoordelijke) wordt van de persoonsgegevens die daar op staan. Softwarelicenties of databases overdragen zijn nog weer ingewikkelder, en of personeel meegaat is ook weer een vraag.

Daarnaast moet je ook inderdaad backups en andere ‘extra’ kopieën van persoonsgegevens goed in de gaten houden. Een extreem geval hiervan zagen we in mei: in een kelder in Schiedam bleken cd’s met de gevoelige dossiers van duizenden cliënten van ggz-instelling Riagg Rijnmond opgeslagen te zijn. De curator die het faillissement afhandelt ging ervan uit dat Parnassia ook de verantwoordelijkheid over de dossiers van Riagg Rijnmond kreeg. De cd’s zijn daarbij over het hoofd gezien.

En als laatste is bij zo’n verkoop natuurlijk de vraag of de AVG dit überhaupt toestaat. Met name curatoren hebben er nog wel eens een handje van om klantenlijsten te verkopen aan de hoogste bieder, dat is eenvoudigweg niet mogelijk onder de AVG. Als je de garantiecontracten overdraagt, dan moeten de klantgegevens natuurlijk mee, dat is dan wel legaal.

Helaas kan ik dus geen algemeen antwoord geven dat verder gaat dan “dat hangt er vanaf, maar let heel goed op”. Ik merk wel dat het vaak een ondergeschoven kindje is of dat mensen vergeten de backups te controleren.

Arnoud

Wat is het verschil tussen data delen en data verkopen?

Geplaatst op in Security, 10 reacties

Audiobedrijf Bose werd vorige maand aangeklaagd wegens het bespioneren van zijn gebruikers, las ik bij Nu.nl. De Bose Connect-app zou bijhouden naar welke muziek en podcasts gebruikers luisteren. Het bedrijf heeft de app aangepast, maar ontkent dat die data wordt verkocht aan derden. En dan lees ik “Het bedrijf ontkent echter niet dat de gegevens gedeeld worden met derde partijen” en denk ik, wat is dan het verschil?

Steeds meer apparaten vergaren informatie over hun eigenaren en sturen dat naar de fabrikant. Van slimme televisies die luisteren naar wat er wordt gezegd tot beeldbewerking op afstand. Maar ook heel simpel een website die je bezoekt, verzamelt van alles over je. Commercieel heel waardevolle informatie voor derden, met name voor adverteerders. Want weten wat iemands interesses zijn, maakt het mogelijk gericht te adverteren.

Dit is op zich Ouder dan het Internet(tm): ook daarvoor al werd er driftig gehandeld in databestanden zodat je wist waar je een direct mailing het beste heen kon sturen. Verkoopcijfers van huizen, interesse in dure meubels en ga zo maar door. Verkoop van klantenbestanden en -informatie werd privacytechnisch dan ook al snel een punt van zorg.

Dit zie je op veel websites en diensten dan ook terug in de privacyverklaring: Wij verkopen uw gegevens niet aan derden. En voor zover ik weet houdt iedereen zich daar ook netjes aan. En dat is maar goed ook, want bestandenhandel is sinds de Wet bescherming persoonsgegevens eigenlijk altijd verboden – en onder de AVG of GDPR van volgend jaar helemáál.

Erg is dat niet, want er is een veel slimmer alternatief. In plaats van bestanden met waardevolle persoonsgegevens aan derden te verkopen, verhuur je een reclameplekje voor die derden op een generiek omschreven (dus niet persoonsgebonden) plekje op je site. Facebook zal mij nooit data verkopen waarin staat welke gebruikers advocaat zijn, IT-savvy en druk bezig zich in te lezen over die AVG die eraan komt. Maar ik kan wel gericht reclame tonen voor mijn boek over de AVG op precies het segment advocaat, IT-savvy en vond-ik-leukte-AVG-artikelen.

Effectief is dat hetzelfde, maar verkopen is het niet. Ik denk dus dat dat ongeveer is wat men met dat “delen maar niet verkopen” bedoelde. En het is dus legaal denk ik, omdat je geen persoonsgegevens verkoopt maar alleen geaggregeerde data. Hoe je dat wettelijk zou verbieden, weet ik niet. Dat kan dan beter bij de bron aangepakt worden: je mag zulke gegevens niet verzámelen zonder aparte toestemming, en dergelijke toestemming mag niet verbonden worden aan de koop van een ‘slim’ apparaat.

Arnoud

Tot wanneer mag iemand reageren op een Marktplaatsadvertentie?

Geplaatst op in Informatiemaatschappij, 9 reacties

marktplaats-nl-voorpagina-handel-veiling.pngHangen er bij jullie supermarkt nog veel van die briefjes met tweedehands bankstellen en dergelijke? Bij mij zijn het er de laatste tijd opvallend weinig. Ongetwijfeld komt dat doordat iedereen zijn spullen nu gewoon op Marktplaats.nl of een van de vele andere advertentie- of veilingsites kan zetten. Veel eenvoudiger, en een grote kans dat je ergens iemand vindt die het wel wil hebben. Maar wat nu als er meerdere mensen reageren?

Bij een veiling nodig je mensen uit om te bieden, en jij kiest dan het beste (hoogste) bod. Je bent dus vrij om een bod af te wijzen, maar als je tegen iemand zegt dat hij hem krijgt, dan zit je daaraan vast. Het kan goed zijn om deadlines te koppelen aan de veiling, dan krijg je duidelijkheid. Veel veilingsites bieden ook de optie een eindtijd te zetten op het biedingsproces.

Als er niets staat, dan is het lastig. De wet zegt niet meer dan dat je een ‘redelijke tijd’ moet geven voor de aanvaarding (art. 6:221 BW). Maar ja, wat is redelijk bij een advertentie op Marktplaats? Hoe snel mag je verwachten dat iemand reageert?

Volgens Franken/Kaspersen/De Wild (p. 164) dien je mensen toch wel enkele dagen te geven bij een aanbod per e-mail. Ik denk dat dat ook wel opgaat bij een aanbod via Marktplaats of eBay. Wil je écht een kortlopende veiling, dan moet je dat er gewoon bij zetten.

Arnoud