Geen scrabbleclaim voor inbreukmakende blogger

Auteursrechtenclub Cozzmoss haalt bakzeil bij de rechter, berichtte Marketingfacts vrijdag. Artikelen integraal kopiëren mag (nog steeds) niet, maar een schadeclaim moet wel ergens op gebaseerd zijn en kan niet zomaar een paar duizend euro zijn. Cozzmoss, waar het nodige over te doen is, had blogger Joffrey Vermeulen aangeklaagd om het overnemen van een artikel. Overnemen mag niet, maar de geclaimde schade zwalkte nogal heen en weer: van 540 naar 365 naar 1400 naar 4585 euro! Ok, dat laatste was inclusief proceskosten, maar toch. De zaak wierp het nodige stof op vanwege de scrabbleclaim die Cozzmoss legde: drie maal het tarief dat ze bij BN/De Stem had bedongen voor publicatie. Maar daar maakt de rechter korte metten mee.

Joffrey Vermeulen publiceerde op Weerspiegeling.nl ongeveer een maand lang een artikel van Cozzmoss-auteur Irene van den Berg. Uit zijn statistieken bleek dat vrijwel niemand het overgenomen artikel ook werkelijk had gelezen. Welk bedrag aan schadevergoeding was hier gepast? Cozzmoss claimde een bedrag van 540 euro, gebaseerd op drie maal het tarief dat BN/De Stem had betaald (dat stond namelijk zo in de algemene voorwaarden van de auteur), maar dan door twee gedeeld bij wijze van schikkingsvoorstel. Vermeulen vond dat te hoog, en ook het aangepaste schikkingsvoorstel van 365 euro werd van de hand gewezen. Hij was bereid tot 150 euro te gaan, maar niet meer. Daarna dreigde Cozzmoss een schadeclaim van zo’n 1400 euro in te gaan dienen bij de kantonrechter, alsmede de volledige proceskosten te zullen verhalen (die een kleine 5000 euro bleken te bedragen).

Terecht veegt de kantonrechter het beroep op de algemene voorwaarden van de NVJ van tafel. Die waren niet van toepassing. Ook de stelling dat het vaste rechtspraak zou zijn dat die voorwaarden als richtbedrag worden gebruikt, ging niet op (Luc, lees je mee?). Uitgangspunt voor het bepalen van de schade dient het bedrag te zijn dat de auteur had kunnen vragen als er een licentie was afgesproken.

Moeilijk te volgen vond ik de overweging van de rechter dat

Het moet redelijk geacht worden in de onderhavige zaak een plaatsing in een blad als BN/De Stem voor wat betreft de hoogte van de vergoeding gelijk te stellen met plaatsing op een toch ietwat obscure website als die van gedaagde.

Mis ik iets? Het lijkt mij nu juist niet redelijk om het tarief voor een groot tijdschrift gelijk te stellen met het tarief van een “obscure website”. En waarom noemt de rechter de site obscuur als hij vindt dat deze vergelijkbaar is qua tariefstelling met BN/De Stem?

Vermeulen had 150 euro als tegenbod gedaan, maar dat kennelijk onvoldoende onderbouwd waardoor de rechter daar niet verder op ingaat. Wat weer de vraag oproept wat er gebeurd zou zijn als hij zijn berekening beter uitgewerkt had. Misschien wordt het tijd voor een setje richtprijzen voor publicatie op weblogs?

De kantonrechter merkt tussen neus en lippen nog op dat “als gedaagde op [het voorstel van 365 euro] was ingegaan, hadden partijen zich een hoop moeite kunnen besparen.” Misschien terecht vanuit zijn perspectief, maar toch denk ik dat dit een belangwekkend vonnis is voor bloggers en andere actieve internetters. Het vonnis laat zien dat een rechthebbende niet zomaar een willekeurig bedrag mag claimen. Een schadeclaim moet redelijk en onderbouwd zijn.

Wat vinden jullie van die 365 euro? Redelijk? Te hoog? Te laag?

Arnoud

28 reacties

  1. Het bedrag vind ik te hoog en zelfs door de rechter slecht onderbouwd. Immers is niet weerlegd dat geen enkele bezoeker het artikel heeft kunnen lezen, werd Joffrey gecomplementeerd op zijn handelen, werd aangetoond dat joffrey niet commercieel was en niets heeft verdiend aan d eherpublicatie. Blijkbaar maakt dat niets uit voor de rechter, dat is jammer.

    Nog steeds begrijp ik niet wat maakt dat dit goed nieuws is voor de blogger. De kosten zijn immers opgelopen omdat Joffrey weigerde te betalen om het zodoende op een rechtzaak aan te kunnen laten komen. Waren zijn kosten niet gedekt geweest door de Stichting, was hij er iets slechter uitgekomen, het oorspronkelijke schikkingsbedrag plus eigen proceskosten, rente en administatiekosten. Begrijp ik wel dat men blij is dat de drie keer woordwaarde is besproken in het vonnis, maar in de praktijk maakt dat niet het verschil aangezien cozzmoss altijd schikkingsvoorstellen doet. Leg mij eens uit waarom ‘we’ er toch zo blij mee moeten zijn dan?

    Ik zeg dat ook met oog op andere rechtzaken. De Stichting geeft onderhand de indruk dat dit de rechtzaak van het jaar is wat betreft auteursrechten. Maar in mijn mail zitten er veel meer en die komen er allen vooralsnog beroerder vanaf. In mijn optiek is dit vonnis dan onvopldoende sterk voor de blogger om werkelijk tegenwicht te gaan bieden.

    Daarnaast kan men de tactiek voor de claimcultuur nog steeds gebruiken. Aangifte doen blijkt niet mogelijk, meer dan een vingertikje levert het bij de rechter verder niet op en de claim wordt toch toegewezen.

  2. Ik vroeg me af wat de rechter uiteindelijk geoordeeld heeft. Is de eis voor schadevergoeding helemaal afgewezen, of heeft de rechter een bepaald bedrag aan schadevergoeding toegekend? Ik kon het nergens vinden in dit artikel, maar uit de link naar het artikel van marketingfacts.nl blijkt dat de rechter Joffrey heeft veroordeeld tot het betalen van 365 euro.

    Nu snap ik ook waarom Arnoud vraagt of we het bedrag van het schikkingsvoorstel, 365 euro, redelijk vinden. Dat is precies de hoogte van het bedrag van de veroordeling.

    De geciteerde overweging van de rechter lijkt me een typisch voorbeeld van een verschrijving. Het woordje “niet” is ergens weggevallen, of ‘redelijk’ had ‘onredelijk’ moeten zijn. Kwalijk, maar dat gebeurd zelfs in een uitspraak van de rechter wel eens.

    (edit: ik heet Arnoud met een d)

  3. Ik vind het een beetje jammer dat het standpunt van de stichting zo overtrokken wordt. Niemand zegt dat het de “rechtszaak van het jaar” is, en het is zeker niet onze bedoeling om die indruk te wekken. Het is natuurlijk wel de rechtszaak waar het allemaal mee begonnen is.

    Persoonlijk vind ik het wel een goede zaak: als je moet procederen, zelf je advocaat betalen en dan met 365 euro naar huis gaat, dan maak je zwaar verlies. Als dat elke keer zo gaat, heeft het businessmodel van Cozzmoss geen bestaansrecht meer.

    E?n kantonrechter maakt nog geen zomer maar het is een mooi tegengeluid en daar ben ik blij om.

  4. @Johan: de rechter heeft geoordeeld dat het aanvankelijke schikkingsbedrag redelijk was als ion dat er wel betaald moet worden voor gebruik van een artikel. Er lijkt me geen schade toegekend. Het vonnis staat ook online, dat geeft meer duidleijkheid misschien.

    @Arnoud: als het standpunt al door derden overtrokken wordt, wordt dat veroorzaakt door de berichtgeving op onder andere Marketingfacts. Daar wordt ‘heel internettend Nederland’ gefeliciteerd met dit vonnis en ik ben het met je eens dat dat zeer overtrokken overkomt.

    Dat Cozzmoss geen bestaansrecht meer heeft als iedereen maar naar d erechter stapt, vind ik een wat naief standpunt. In dit geval hoeft Joffrey zich niet zelf druk te maken om de kosten maar de gemmidelde gedaagde wel. En die loopt net als Cozzmoss tegen extra kosten aan. Daarnaast laten andere rechtzaken zien dat de kans dat het ‘iedere keer zo gaat’ bijzonder summier is. Een rechtzaak is dan ook lichtelijk weinig om zo’n conclusie op te baseren (hadden we het over overtrokken doen?).

  5. @CiNNeR: blij zijn en mensen feliciteren met een uitspraak betekent nog niet dat het d? zaak van het jaar is.

    Tot nu toe zijn er (gelukkig!) maar bar weinig rechtszaken geweest die vergelijkbaar zijn met die van Joffrey. Die zaak van Guus de Jong tegen Soccer4u is de grootste, maar m.i. is die vooral verloren door Soccer4u’s gebrekkige verdediging. Het bedrag is niet eens betwist. De zaak van Engel moet ik nog bestuderen. Gert Otter wacht al een tijd op zijn vonnis. Jij hebt geschikt. En dat was het wel zo’n beetje.

    Na?ef? Die conclusie wil ik na een paar maanden en 1 rechtszaak nog niet uitspreken. Ik vind het een mooi geluid, en ik hoop die toon voort te kunnen zetten in andere rechtszaken die we als stichting ondersteunen.

  6. Ik vind dat de zaak van alle kanten nogal wordt gedramatiseerd. Feitelijk komt de discussie slechts neer op: wat zou een redelijke vergoeding zijn voor de gepleegde schending? Daar zijn helaas geen goede normen voor, daar werden partijen het niet over eens en daarover heeft de rechter nu een knoop doorgehakt, zonder dat de uitspraak bijdraagt aan normen voor toekomstige gevallen.

    Dat “een rechthebbende niet zomaar een willekeurig bedrag mag claimen” wisten we natuurlijk al. Cozzmoss baseerde zich – wat je er ook van vindt – op de gebrekkige normen die er voor waren, namelijk jurisprudentie in nauwelijks-vergelijkbare gevallen. Helaas maakt deze uitspraak niet veel duidelijker wat rechthebbenden in dit soort gevallen w?l mogen claimen.

    Ik heb de indruk dat in de “obscure website”-alinea het woordje “niet” is weggevallen. Anders snap ik er ook niks van. Maar met dat woordje “niet” zou het geloof ik ook niet erg duidelijk zijn.

    In deze discussie wordt telkens opgevoerd dat het artikel op de blog nauwelijks lezers had. Dat kan zijn, maar er is nog een schadepost, althans voor benadeelde webuitgevers: kopie?n van artikelen kunnen bezoekers via zoekmachines wegzuigen van de originele publicatie. De originele publicatie kan door zoekmachines zelfs als duplicaat uit de index worden verwijderd. Hoe weinig lezers de blog ook heeft, hoe weinig bezoekers ook in een bepaalde periode, dit kan de benadeelde partij toch behoorlijke schade opleveren. En er is natuurlijk de overlast van de schender moeten aanspreken etc. Daarmee moet bij toekomstige normstelling rekening worden gehouden, vind ik.

  7. Ren?, als er mensen waren “weggezogen” via zoekmachines dan waren ze op de website van Vermeulen terechtgekomen en daarmee zouden ze ook in zijn statistieken terecht zijn gekomen. Je kunt natuurlijk beweren dat Google niet snel genoeg zijn cache update en dat er daarna dus toch nog mensen op zijn website terechtkwamen n.a.v. de voormalige publicatie van het artikel. Maar het lijkt me in het laatste geval dat je dan de inbreukmakende het doen en laten van Google aanrekent. Wat mij betreft moet Google zelf het risico daarvoor lopen.

    Over het vonnis zelf: wat bedoelt de rechter met “persoonsrecht” en hoe heeft Vermeulen daar inbreuk op gemaakt?

    Ik ben het er overigens mee eens dat het vonnis zichzelf enigszins tegenspreek wat betreft de redelijkheid van de opgelegde “boete”.

  8. Ik zie nu dat de rechter eerder in het vonnis spreekt over “persoonlijkheidsrecht”. Ik ga ervanuit dat daarmee hetzelfde wordt bedoeld als “persoonsrecht”, die bij mij beter bekend zijn als “morele rechten”. (art. 25.1 a)

  9. Bastiaan, als een bona fide publicatie uit de index van Google verdwijnt doordat hij (als gevolg van de illegale kopie) als duplicaat wordt gezien, dan kan de oorspronkelijk uitgever een schade hebben die hoger is dat het aantal bezoekers van de schender aangeeft. De oorspronkelijke publicatie kon bijvoorbeeld hoog staan bij Google (op bepaalde populaire zoekwoorden) en veel bezoekers trekken, de kopie kan lager bij Google staan (op de populaire zoekwoorden) en weinig bezoekers trekken. Ook kan het niet-uniek zijn van de tekst de ranking van beiden verlagen en zelfs die van andere pagina’s op de site van de oorspronkelijke publicatie. Langs dit soort omwegen ontstaat nu eenmaal schade, die losstaat van het aantal lezers bij de schender. Dit soort effecten zijn in een concreet geval moeilijk aan te tonen, maar dat wil niet zeggen dat de schadepost niet bestaat.

  10. Ik vraag me af of het bedrag dat nu de uitkomst is ook daadwerkelijk leidt tot een verandering.

    1. de verandering dat partijen als Cozzmoss ophouden bloggers lastig te vallen
    2. de verandering dat bloggers ophouden artikelen te plagieren

    Ik denk dat het bedrag van 365 euro geen vlees en geen vis is en er dus eigenlijk geen echt incentive vanuit gaat om iets anders te doen dan er tot nog toe gebeurt.

  11. Wat Willem zegt.

    Heeft de stichting het verweer helpen samenstellen? Is in het verweer betwist dat er uberhaupt schade zou zijn? Het argument dat de online versie van Mutsje van den Berg schade zou oplopen vanwege een lagere Google-ranking is schattig, maar bezopen. De enige reden dat die tekst online staat, is omdat dat in de bloggerpestmethodiek van Cozzmoss past. Daarnaast heeft een eerdere rechter al eens bepaald dat als een rechthebbende een werk zelf online heeft gezet, er geen schade kan zijn bij inbreuk. Ook bezopen.

    Kan iemand me helpen het vonnis te vertalen? Naar welk rechtsbeginsel of welke wetstekst verwijst de rechter als deze zegt: “het laat zich niet denken dat de schade nihil is, zeker nu het hier om het auteursrecht gaat”?

  12. @Branko: Ik vrees dat je een rechter moeilijk uitgelegd krijgt dat er in het geheel geen schade is. Waarom stappen mensen anders naar de rechter? Je hebt dus de schijn aardig tegen je.

    Welk vonnis bedoel je trouwens? Dat van Curry tegen Weekend? Daar speelde de CC licentie wel mee: door je werk als Creative Commons weg te geven, heb je geen schade als mensen het kopieren. Erg kort door de bocht maar ergens wel begrijpelijk.

  13. @Arnoud: Er zit een verschil tussen blij zijn en mensen feliciteren of blij zijn en ‘heel internettend Nederland’ feliciteren. Ik denk niet dat ik nu degene moet zijn die aangesproken ‘moet’ worden op overtrokken bewoordingen eerlijk gezegd. En ik hoef toch niet uit te gaan leggen hoe zo’n bericht op Marketingfacts overkomt?

    Overigens is de zaak tegen soccer4u niet de grootste denk ik, dat is waarschijnlijk de zaak tegen Sociale Databank Nederland (SDNL) die eveneens voor een fiks bedrag hebben verloren. Tilburg Zeikt is doorverwezen naar de civiele rechter, die zaak zal een flinke staart krijgen. Er spelen er enkele meer dan genoemde. Daarnaast hebben er in de tussentijd vele schikkingen plaatsgevonden van tussen de 150 en 250 euro. Deze zullen zich door dit vonnis gesteund zien dat ze geschikt hebben. Een heeft geschikt voor 650 euro, die wilde er gewoon vanaf.

    En inderdaad naief. Simpel omdat dit slechts ??n rechtzaak is van de vele die zijn geweest (ook voor het ontstaan van de Stichting speelden deze zaken al ;)). Het is daarmee slechts ??n mooi geluid tussen een chaos aan vonnissen die allemaal een andere kant op gaan. Met daarbij dat Cozzmoss slechts een van de claimbedrijven is. Nu zelfs de NVJ heeft aangekondigd aan het werk te gaan met de zogenoemde ‘plagiaatzoeker’, is Cozzmoss een betrekkelijk kleine en timide speler op de markt.

    Wel een zeer mooi streven om meer van dit soort rechtzaken te gaan doen. Wanneer komt daar meer informatie over naar buiten vanuit de Stichting?

  14. Op een rechterlijke uitspraak zit geen auteursrecht, dus daar kan rustig naar gelinkt worden 😉

    Wat mij vooral opvalt aan het vonnis is het ietwat popi taalgebruik. Verder:

    • Waarom kan de schade “zeker nu het hier om het auteursrecht gaat” niet nihil zijn? Als onderbouwing schrijft de rechter:

      alleen al het plaatsen op je website van een artikel van een ander brengt redelijkerwijs kosten met zich mee: ook gedaagde mocht niet denken dat hij maar van alles van internet mag plukken en naar goeddunken mag gebruiken en aan anderen ter beschikking stellen.
      Met dat laatste ga ik zonder meer akkoord, maar hoe volgt daaruit dat het plaatsen “redelijkerwijs kosten met zich mee[brengt]”? Minimaal mist daar een schakel in de redenering.

    • Waarom worden er woorden vuil gemaakt aan de vraag of gedaagde te kwader trouw heeft gehandeld? Wie aansprakelijk is voor schade die hij heeft veroorzaakt hoeft normaal gesproken niet m??r te betalen als blijkt dat hij te kwader trouw heeft gehandeld. Niet van belang dus. (Of zie ik hier iets over het hoofd?)

    • De rechter vindt het bedrag van ??? 365,- “billijk”. De rechter mag weliswaar de omvang van de schade schatten (art. 6:97 BW), maar dat is wat anders dan vaststellen naar billijkheid. Maar goed, hij geeft vervolgens wel aan hoe hij eraan komt: ??? 350,- (gelijk aan licentie BN/De Stem) plus ??? 15,- (administratiekosten voor de moeite(?); hoe verhoudt dat zich tot de ook toegewezen buitengerechtelijke incassokosten?).

    • Blijkbaar vindt de rechter “een blad als BN/De Stem” een obscuur medium.

    • Het lijkt erop dat op de NVJ-voorwaarden alleen een beroep werd gedaan om te verdrievoudigen. De voorwaarden bevatten zo te zien geen richtprijzen (en mogen dat ook niet, lijkt mij).

    • Beetje vreemd om “een eventuele vergoeding voor schending van het persoonsrecht” er maar even snel bij te moffelen. Moet er nu wel een immateri?le schadevergoeding worden betaald of niet?

    • De grootste winst zit in het compenseren van de proceskosten omdat ook eiser deels in het ongelijk is gesteld. Dat is een goede zaak. Om dit te voorkomen zal eiser voortaan een realistisch bedrag moeten vorderen.

    @CiNNeR(#5): er is schadevergoeding toegekend, want iets anders kan het niet zijn. Dat de rechter het laagst aangeboden schikkingsbedrag billijk vond lijkt strikt genomen niet de reden te zijn dat hij op dat bedrag is uitgekomen. Die zin had m.i. beter niet in het vonnis kunnen staan.

    @Ren?(#11): eventuele schade die BN/De Stem heeft geleden speelt geen rol. Eiser heeft in ieder geval niet beweerd dat hij hiervoor moet opdraaien. En wat betreft “langs dit soort omwegen ontstaat nu eenmaal schade”, op zich kun je inderdaad van alles aanmerken als “schade”, maar voor vergoeding komt slechts in aanmerking vermogensschade en een heel beperkt aantal immateri?le schadeposten. Rankingschade valt daar m.i. niet onder, tenzij je het als een geldelijk verlies kunt uitdrukken.

    @Arnoud(#14): het is aan eiser om aan te tonen dat er schade is.

    Persoonlijk vind ik het onjuist dat gezocht zou moeten worden naar wat een “redelijke/billijke vergoeding” zou zijn. Gezocht moet worden naar waaruit de schade nu precies bestaat. Op basis daarvan kan de schade vervolgens worden geschat. Of als de schade op een forfaitair bedrag wordt vastgesteld (bijv. op grond van de Handhavingsrichtlijn), moet worden aangegeven onder welke voorwaarden dat kan en waarop dat bedrag is gebaseerd.

    Bij inbreuk door een site die winst maakt lijkt het me niet onredelijk om de schade te begroten op de met de inbreuk gemaakte winst (dat mag tenslotte van de wet). De met de inbreuk gemaakte winst is dan het bedrag dat is uitgespaard als licentievergoeding voor een vergelijkbaar werk.

  15. @bona fides: Ik doelde met de rankingschade inderdaad op het geldelijk verlies van lagere omzet door minder bezoekers door lagere ranking. Dit gaat op bij internetuitgevers die via advertenties verdienen aan bezoekers. Dat effect kun je niet meten met de webstatistieken van een schender.

    De kern van dit probleem is dat de auteurswet alleen een schadevergoeding als ‘boete’ kent, terwijl auteursrechtelijke schade vaak moeilijk te berekenen en aan te tonen is in specifieke gevallen. Ik zou wel voor een systeem zijn met genormeerde boetes op basis van de kenmerken van het geval, alleen aan te vullen met schadevergoeding als er aantoonbare en significante schade is (bijv. voor grote commerci?le bedrijven die elkaars producten namaken).

  16. Wat ik in Curry vs Weekend al niet begreep en nog steeds niet begrijp: Je kunt als auteur dus niet voorkomen dat een ander je werk gebruikt.

    Wanneer een partij bij een auteur aanklopt voor het gebruiken van een tekst. De auteur wil niet dat deze partij de tekst gebruikt, om wat voor reden dan ook. Deze partij plaatst de tekst toch. Vervolgens kost het deze partij hetzelfde als wanneer ze wel toestemming had gekregen van de auteur.

    Alsof je in een winkel komt, een showmodel wilt kopen, de winkelier zegt: Ik verkoop geen showmodellen, je neemt het showmodel alsnog mee en betaalt achteraf alleen de kosten van het showmodel.

  17. Je kunt als auteur dus niet voorkomen dat een ander je werk gebruikt.

    Je hebt morele rechten om te voorkomen dat een werk in een niet-gewenste context wordt gebruikt. Maar de economische rechten zijn er nu juist om te zorgen dat je geld voor exploitatie krijgt. Ik vind het niet vreemd dat een rechter redeneert: exploitatie, dus standaard vergoeding.

    Als je echt niet wil dat een werk niet wordt gebruikt, moet je het niet aan de openbaarheid geven.

  18. @Fred: op zich heb je gelijk, en met je auteursrecht kun je ook verbieden dat anderen je werk ?berhaupt overnemen. Maar als mensen dat toch doen, wat moet je dan achteraf? Het is gepubliceerd, dus eisen dat dat niet mag is een beetje zinloos. Hoe ga je die situatie terugdraaien?

    @CiNNeR: zie boven, Joffrey had nooit echt betwist dat er betaald moest worden, het geschil ging over hoe veel. Dan zal een rechter niet snel redeneren dat er niets betaald hoeft te worden. Al is de motivatie wel wat raar.

  19. @Ren?(#18): ook als dit in geld zou zijn uit te drukken, het is in ieder geval geen schade die de schrijver van het stuk op de inbreukmaker kan verhalen, want het is geen schade van die schrijver.

    Opzettelijk inbreuk maken is trouwens strafbaar en kan daarom door de overheid worden beboet. Dit is in Nederland de enige manier om een (niet-contractuele) boete op te leggen, en ik zie niet direct waarom dit voor auteursrechtelijke inbreuken anders zou moeten zijn.

    @Fred(#19): het is inderdaad helemaal vergelijkbaar met het showmodel in de winkel. De autoverkoper kan geen boete innen of meer schade vorderen dan er is geleden. En zowel de autoverkoper als de maker van het werk kunnen aangifte doen bij de politie. (Klopt, niet alle overtredingen en misdrijven worden met evenveel inspanning vervolgd. Maar moet een kopi?rende blogger dan harder worden aangepakt dan een fietsendief? Daarover zullen we vermoedelijk van mening verschillen.)

    @CiNNeR(#21): de redenering van de rechter is volgens mij: (1) uitgangspunt is wat een licentie zou kosten, (2) dat bedrag begroot ik op het bedrag dat BN/De Stem heeft betaald (??? 350), en (3) daar tel ik nog ??? 15 aan administratiekosten bij op.

  20. @bona fides: Dat hangt ervan af wie de betreffende schade lijdt en wie de auteursrechthouder is. De auteur kan zijn eigen internetuitgever zijn, of de uitgever kan de auteursrechthouder zijn. En verder kunnen er misschien contractuele afspraken zijn tussen auteursrechthouder en uitgever, waardoor schade van de uitgever schade van de auteursrechthouder wordt.

  21. Het bedrag voelt veel meer aan als boete dan een schadevergoeding. De schadevergoeding zou m.i. niet gebaseerd mogen worden op de kosten die gemoeid zijn met het afnemen van een licentie. Gesteld noch gebleken is dan Vermeule een licentie zou hebben afgenomen als hij deze fout niet had gemaakt.

  22. Ik heb een schikkingsvoorstel van de advocaat van Cozzmoss ontvangen wegens het elektronisch beschikbaar maken van een artikel uit de Volkskrant op een piepkleine hobby-website (bridgeclubje). Gewoon dom, helemaal niet aan gedacht. Maar ik ben een particulier, er was overduidelijk geen enkel winstoogmerk. Het artikel is door hooguit 15 man gelezen. Ze vragen economische waarde (e450) plus schadevergoeding (e450) plus advocaatkosten (e250) plus administratiekosten (e150). Ik ben bereid wegens de dommigheid mijnerzijds misschien wel iets te betalen (economische waarde, maar dat vind ik eigenlijk al teveel), maar al die andere kosten die zij aanvoeren, is dat reeel?

    Het zou aardig zijn als jullie me enigszins zouden kunnen adviseren.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.