Wiens verantwoordelijkheid is een mobiel abonnement met computer?

typhone.pngAls je bij een telecomshop een actiecombinatie bestelt van een mobiel abonnement, een telefoon en een computer, wie moet dan zorgen dat je die alledrie krijgt? Dat was de vraag waar de kantonrechter in Rotterdam zich over moest buigen. Een consument had bij Typhone.nl een Vodafoneabonnement gesloten, omdat hij dan een gratis multimediacomputer zou krijgen. Die zat alleen niet in het pakket dat hij per post geleverd kreeg, waarop hij de bestelling annuleerde. Vodafone verwees toen naar Typhone: die hadden de computer beloofd, niet zij.

Voor veel mensen is het moeilijk te achterhalen met wie je nu zaken doet in telecomland. Partijen zoals Typhone bieden allerlei pakketten en allerlei combinaties aan, maar treden daarbij vaak op als tussenpersoon of bemiddelaar tussen de telecomprovider (Vodafone in dit geval) en de consument. Het contract wordt dan dus met de provider gesloten, niet met de telecomshop. Aanleiding tot de rechtszaak was het feit dat de “actiecombinatie” die de klant had uitgezocht, bleek te bestaan uit een abonnement met telefoon te leveren door Vodafone en een computer door Typhone zelf.

De afwezigheid van de computer was voor deze consument reden om het abonnement te annuleren: er kon niet binnen afzienbare tijd worden geleverd, dus er was sprake van wanprestatie en dan mag je annuleren. Vodafone was het daar mee oneens, en meldde meneer meteen maar aan bij het BKR en Preventel wegens wanbetaling. Gezellig. (Update 17/7/2013 in andere zaak werd die praktijk stevig afgekeurd door de rechter.)

De rechter ziet in het contract duidelijk staan dat de contractspartijen de consument en Vodafone zijn. Typhone is slechts tussenpersoon en “valt er tussenuit” zoals dat heet. De computer stond niet in dat contract genoemd, dus wiens probleem was die nu?

[Vodafone] heeft niet weersproken dat Typhone.nl aan [gedaagde] in verband met het afsluiten van de overeenkomst mobiele telefonie een gratis multimediacomputer heeft toegezegd. Dit cadeau is zozeer verbonden aan het afsluiten van de overeenkomst, dat [gedaagde] er vanuit mocht gaan dat deze computer een onderdeel van de overeenkomst met Vodafone vormde.

Nergens was duidelijk gezegd dat de computer een apart kadootje van Typhone was dat apart geleverd werd. De onduidelijkheid die dat oplevert, komt dan voor rekening van Vodafone omdat Typhone hun tussenpersoon is. Dat blijkt uit de wet (art. 3:66 BW), die bepaalt dat rechtshandelingen van de tussenpersoon in principe voor rekening van de principaal (achterman) moeten komen.

Omdat de computer niet werd geleverd, en een Vodafone-medewerker meldde dat dit ook niet binnen afzienbare tijd zou gebeuren, mocht de consument per direct het abonnement annuleren. Een dergelijke situatie telt als “tijdelijke onmogelijkheid in de nakoming”, zoals dat heet, en dat is grond voor ontbinding. Er hoeft niets te worden terugbetaald, want de consument had de bestelling geweigerd en dus niet van de diensten gebruik gemaakt.

Ook moeten de BKR- en Preventel-registraties ongedaan worden gemaakt. De schadeclaim van de consument daarbij wordt echter afgewezen, omdat hij niet kan bewijzen welke schade hij heeft geleden. Ook claimde hij in zijn persoon te zijn aangetast, maar die reputatieschade is ook niet onderbouwd. Formeel juist maar wel een tikje irritant. Misschien wordt het tijd dat het BKR een regel invoert dat een bedrijf dat ten onrechte een consument aanmeldt, een boete moet betalen als dat uitkomt?

Arnoud

20 reacties

  1. Ik heb het idee dat de kosten/baten om je gelijk te halen als consument, nogal mager zijn. Kosten van het abo zijn opgeteld waarschijnlijk 600 euro o.i.d., en naar de kantonrechter gaan, da’s waarschijnlijk ook zoiets.

  2. Dat klopt en is een grote ergernis van me. Er moet een laagdrempelige, snelle en eerlijke manier zijn om als consument je recht te halen. Maar belangrijker: er moeten wettelijke mechanismen komen om te voorkomen dat je rechten geschonden worden. Want handhaving alleen door kantonprocedures is te weinig.

    Ik zie wel wat in een systeem met vastgestelde boetes die via een collectieve procedure kunnen worden ge?nd. Dat houdt bedrijven scherp. E?n keer 300 euro betalen is niet belangrijk genoeg om je bedrijfsbeleid op aan te passen. Bij ??n fout drieduizend klanten 300 euro moeten betalen doet dat wel.

  3. En het is geen vorm van oplichting, omdat je niet kunt aantonen dat Vodaphone/Typhone opzettelijk de verwachting wekken dat de gekochte producten/diensten iets anders zijn dan de geleverde producten/diensten?

  4. Misschien wordt het tijd dat het BKR een regel invoert dat een bedrijf dat ten onrechte een consument aanmeldt, een boete moet betalen als dat uitkomt?

    Liever een door het BKR verplichte smartegeld achtige vergoeding aan de klant. En dan wel iets van 100 euro per overtreding die spontaan door de aanmelder wordt opgelost en 1000 euro als de klant daarvoor een procedure moet voeren en de aanmelder in het ongelijk wordt gesteld.

    Eventuele schade kan dan nog altijd verhaald worden.

  5. Ik vraag me af voor hoe lang deze klant bij het BKR was aangemeld. Als dit maar een paar dagen was, is het niet echt boeiend. Als het een periode van meerdere maanden was, dan was het wat vervelender. Indien de klant in die tijd ook ergens krediet voor had willen aanvragen, maar waarbij dit was afgewezen door de BKR vermelding, dan is er schade. Maar kan er sprake zijn van schade als BKR verder nergens meer bij betrokken was? De aanmelding bij Preventel had wel iets vervelender kunnen zijn indien de klant dan elders een telefoon plus abonnement had willen halen.

    Even iets anders… Om mijn gegevens bij Preventel op te vragen moet ik hen een brief met NAW gegevens sturen, plus een kopie van b.v. mijn rijbewijs, paspoort of identiteitsbewijs. Maar laatst zag ik op Tros Radar dat het mij verboden is om kopieen van deze identiteitsbewijzen te verspreiden, dus wat Preventel om vraagt is wettelijk niet toegestaan. 🙂 Het probleem is namelijk dat mijn Burger Service Nummer op deze documenten staan en deze alleen bedoeld is om door overheids-instanties gebruikt te worden. Arnoud, heb jij niet eens zin om ook eens een post te weiden aan het BSN en websites zoals Preventel die zo makkelijk om dit nummer vragen? 🙂

  6. Nu we gelukkig al spreken over dat dit voor de persoon die naar de bestuursrechter gaat een dure zaak is, en er vanmorgen weer een mooie brief over in de krant stond: hoe veel duurder gaat dit straks worden als de griffierechten “kostendekkend” moeten worden. Is het dan niet haast helemaal onbetaalbaar om je recht te krijgen en zo’n BKR en Preventel notatie te schrappen?

    Toch sta je vreselijk machteloos in zaken tegen dit soort bedrijven: een bedrijfsbeleid kan over vele mensen bergen geld opleveren en dan sta je daar als consumentje tegen een BKR registratie en griffiekosten van honderden euro’s om het terug te draaien… Dan wordt het voor een bedrijf helemaal onbelangrijk je bedrijfsbeleid aan te passen, het wordt alleen maar interessanter om dichter naar het randje van de wet te kruipen omdat het voor de consument steeds duurder wordt om te procederen…

  7. Onterechte aanmeldingen bij het BKR zouden uiteindelijk moeten worden afgestraft met het royeren van het bedrijf in kwestie bij de BKR, en het schrappen van alle meldingen van dat bedrijf.

    Het is tekenend dat er nu al expliciet geadverteerd wordt door telefoonbedrijven die geen BKR controles doen. Blijkbaar is het probleem van onjuiste registraties al zo groot geworden dat er een markt in zit.

  8. @Wim ten Brink, een van de dingen die ze in Radar ook lieten zien was iemand die een kopie opstuurde met haar BSN en foto afgedekt, omdat ze die niet mogen vragen en de rest van de info wel (ProTip: let even op de machinereadable strook onderaan, volgens mij staat daar het BSN nog een keer in).

  9. @Jasper Janssen, dat is een methode, inderdaad. Vraag is alleen of bedrijven daar wel mee akkoord gaan! Het BSN is erg populair als unieke code van een bepaalde klant en kan eenvoudig worden doorgegeven aan andere bedrijven zodat iedereen weet dat het om dezelfde klant gaat. Er zijn zoveel bedrijven die standaard vragen om het BSN dat mensen het de normaalste gang van zaken vinden! Het meest grappige vind ik dat een bedrijf als SecondLife een age-verification methode heeft waarbij je je BSN, rijbewijsnummer of paspoortnummer moet doorgeven en dan kunnen zij controleren of je ook daadwerkelijk een 18+er bent! Hoe ze dat doen is mij een raadsel en ik betwijfel of dit zelfs legaal is, maar kennelijk lukt hen dit.

  10. @Jasper, paspoortnummer mag misschien, maar een kopie maken van een paspoort mogelijk weer niet. Er zit namelijk copyright op je paspoort! 🙂 Wat hierbij vooral telt is het doel waarvoor men deze gegevens wil hebben. Als het ter legitimatie is, dan mag men de gegevens noteren en bewaren voor zo lang het nodig is, zolang het alleen maar nodig is voor legitimatie-doeleinden. Daarom mag je werkgever ook een kopie van je paspoort hebben zodat ze jouw identiteit als werknemer kunnen aantonen. Op Mijn Privacy is wel het een en ander aan publicaties te vinden over wat wel en niet mag, maar de realiteit is dat de regels die persoonsgegevens moeten beschermen nog steeds iedere dag massaal geschonden worden.

  11. @hAl, vooral verzekeringsbedrijven en banken, Gemeentes en ziekenhuizen. Meestal ook gerechtvaardigd maar het kan gebeuren dat je hun helpdesk belt en de helpdesk-medewerker dan om je BSN vraagt ter identificatie. Kunnen ze je dossier makkelijker terugvinden… Is mij twee maal overkomen. Maar goed, enkele voorbeelden: De Gemeente Wolden vraagt om het BSN als je een abonnement op het openlucht zwembad wilt. Maar ook een huisarts met online website vraagt om BSN nummers voor het uitgeven van herhaal-recepten en zo. En vervoers-maatschappij Veolea wijst erop dat houders van een OV chip kaart ook het BSN nummer zichtbaar moeten hebben op de kaart! Maar ook een CV ketel-fabrikant vraagt om het BSN voordat je daar kunt kopen. Sowieso als je een telefoon-abonnement aanvraagt moet je je BSN afgeven aan de telefoonmaatschappij, terwijl zij daar helemaal geen gebruik van mogen maken! Maar er zijn nog zat andere voorbeelden, ook al lijkt het alsof een aantal bedrijven de boel een beetje aan het opschonen lijkt te zijn.

  12. @Wim (en anderen)

    Als een bedrijf ten onrechte om een BSN vraagt zou ik de neiging hebben om ze te zeggen dat ze daar niet om mogen vragen en te verwijzen naar deze pagina. Op die site staan ook de organisaties vermeld die er wel wat mee (mogen) doen.

    Maar we dwalen aardig af van het oorspronkelijke onderwerp.

  13. @Arnoud: “De computer was gewoon niet leverbaar, dus wanprestatie. Waarom met zware woorden als ???oplichting??? gooien?”

    Misschien geen oplichting, maar wel bewuste misleiding, ik wacht al bijna 2 maanden op een iPad2 en ze geven nu eindelijk aan dat ze geen levertijd kunnen afgeven, tot nu hoorde ik elke keer “2 weken”. Ondertussen maken ze op internet met hun misleidende reclames de lijst alleen maar langer, ze adverteren nog steeds, met “4-6 weken levertijd” maar dat kunnen ze nooit waarmaken, ik sprak al mensen, die wachten al vanaf de release (25 maart) en ze hebben er nog steeds geen een ontvangen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.