Een lezer vroeg me:
Als student ben ik druk op zoek naar een kamer. Ik kwam de site Kamer.nl tegen die me duizenden mogelijke kamers beloofde. Vanwege de tekst “Meld je gratis aan” heb ik me geregistreerd. Dan kun je zoeken, maar als je wilt reageren op een kamer moet je eerst betalen (minstens 10 euro per maand). Ik zie dat nergens op het open gedeelte van de site staat. Dus is dit wel een eerlijke manier van zakendoen?
Zolang je na registratie krijgt wat er voor registratie is beloofd, is geen sprake van misleiding. Zaken die niet expliciet benoemd zijn, moet je dan invullen conform de verwachting.
De vraag is dus: mag je verwachten dat je na registratie bij deze site kunt reageren op geadverteerde kamers?
Op het publieke deel kan ik alleen dit soort omschrijvingen vinden:
Als je je aanmeldt bij Kamer.nl kun je kamers aanbieden en e-mail alerts met nieuwe kamers ontvangen. Daarnaast heb je een profielpagina waarop je jezelf kan presenteren aan verhuurders.
Hier wordt net niets gezegd over het reageren op aangeboden kamers. Ook de FAQ vermeldt niets over het reageren op aangeboden kamers. Het enige is deze zin in het item over “Hoe werkt de site?”:
Heb je een kamer gezien waarin je geïnteresseerd bent dan kun je reageren door op de kamerpagina op de ‘Reageren’ knop te klikken.
Maar dat kan allemaal dus pas nadat je én geregistreerd bent én betaald hebt. De tekst in deze FAQ zou ik alleen moeilijk als “belofte” kunnen kwalificeren, het is bepaald niet een wervende of lokkende tekst te noemen.
Je zou kunnen terugvallen op wat gebruikelijk is in de branche. Dat bepaalt immers ook de verwachtingen die je bij deze site moet hebben. Maar, wat is dan de branche? Internetdiensten algemeen? Daar is gratis de norm en zijn premiumdiensten slechts het toefje slagroom op de taart. Bemiddelingsdiensten? Vaak is het contact daar gratis, omdat men verdient aan het aanbrengen van de klant. Denk aan Funda en makelaarsites. Of specifiek contactdiensten, zoals datingsites? Daar moet je per bericht betalen. Maar ja, om nou een kamerzoeksite gelijk te stellen aan een datingsite…
Arnoud
Een kamerzoeksite en datingsite lijken heel sterk op elkaar, zowel technisch als qua functionaliteit. Beide zijn ze gericht op het bij elkaar brengen van vraag en aanbod dat in een basisbehoefte voorziet. Het is dan ook geen toeval dat Kamernet.nl en Lexa.nl door dezelfde partij zijn opgericht.
Daar zeg je zo wat! Ja, eigenlijk best logisch als je het zo bekijkt. Een andere skin er overheen en klaar. Wel even uitkijken met de advertenties: “Tientallen jonge kamers met blond haar zoeken jou!” 🙂
Gezien het feit dat registratie gratis was lijkt me dat de inzender niet gedupeerd is (je zou verwachten dat een student dat zelf ook kon verzinnen, al heet elke deelnemer aan een post-middelbare-school-opleiding tegenwoordig ‘student’).
Stel dat ze wel geld hadden gevraagd, ja dan had je wellicht een dooie mus gekocht. Wellicht? Ja, je kan namelijk ook een aantal dingen wel, duidelijk omschreven op de aanmeldpagina:
Kortom dat 18-jarige blonde meisje met cup DD hoeft zich waarschijnlijk niet te ‘verlagen’ tot zelf reageren op een kamer, zij maakt gewoon een profielpagina aan. Ik vermoed wel dat de mogelijke huisbazen die zich dan melden waarschijnlijk ook verward zijn met een datingsite, maar dat terzijde.
Ben wel benieuwd hoe mijn redenering zich verhoudt tot de juridische werkelijkheid.
Ik wist niet dat een tekst wervend of lokkend moet zijn voordat het een belofte kan zijn. Volgens mij overleeft een dergelijke claim ook niet de giecheltest. Ik neem aan dat hier nog iets achter zit, dat bijvoorbeeld een koper zich niet mag beroepen op wat in handleidingen wordt beweerd, en alleen op wat in de advertenties staat?
Zoals Richard stelt is er geen sprake van financieel duperen. Maar aangezien je niet verplicht bent te reageren, kan je je profiel wissen (kan dat?) en verder zoeken op een andere site.
Het doet me denken aan een museum waar ik pas langs liep, die mensen naar binnen lokte met de tekst “gratis entree tot de showroom”, maar bleek dat de showroom slechts een twintigtal objecten toonden, en je voor toegang tot de rest van het museum wel moest betalen.
Ik keek even naar de algemene voorwaarden…
3.2 Als door misbruik van Kamer.nl privacy wordt geschonden valt dat onder de aansprakelijkheid van de misbruikplegen en niet onder de aansprakelijkheid van Kamer.nl.
3.3 Als door externe oorzaken informatie van de site vrijkomt, valt dat niet onder de verantwoordelijkheid van Kamer.nl, hoewel Kamer.nl deze kans tracht te verkleinen.
Ik verwacht dat een rechter hier het een en ander onverbindend zal verklaren…
Ik denk dat een belofte toch een stuk explicieter moet zijn voor je als consument inwilliging kunt verlangen. Wat eerder aan de orde is, is een mogelijkheid tot ontbinding van het contract. Als deze student dus een bedrag had betaald om lid te worden van de site, en daarna erachter kwam dat hij niet zoals hij verwacht had zonder extra te betalen op een kamer kon reageren, had hij wellicht een zaak gehad als hij ontbinding (met terugbetaling van het betaalde lidmaatschapsgeld) had geëist. In dit geval zou hij daarom, naar mijn niet-juridische mening, sowieso nooit méér kunnen eisen dan dat de site zijn persoonsgegevens uit hun systeem verwijdert.