Een lezer vroeg me:
Ik bied een online spel aan waarbij je met credits speelattributen kunt kopen. Nu zijn er honderden spelers die al jaren niet meer actief zijn op dit spel. Ik zou graag hun accounts opheffen, al is het maar om de unieke objecten die ze hebben te mogen vrijgeven zodat andere spelers ze weer kunnen aankopen. Mag ik dat?
Normaal zou je zeggen, geen probleem, opheffen zo’n account na X maanden inactiviteit. Maar omdat het hier gaat om een account waar geld aan hangt, ligt het lastiger. Een vordering jegens de exploitant van een dienst verjaart pas na 5 jaar (art. 3:307 BW). Credits kúnnen een kortere vervaltermijn hebben, hoewel niet korter dan één jaar eigenlijk. Maar of die regel ook opgaat voor een aangekocht spelobject durf ik zo niet te zeggen.
Bovendien: we weten dat je kunt stelen in zo’n virtuele wereld. Dus steelt het beheer dan niet van zijn spelers als ze die objecten afpakt? Niet per se. Handelen door het beheer is eigenlijk altijd legaal, het is immers hun spel. Net zoals de KNVB voetbalregels mag stellen zoals “keepers vanaf nu een hoofdbescherming” of “voetbalschoenen mogen niet langer noppen hebben”. Word je als speler op kosten gejaagd door zo’n regelwijziging dan heb je pech.
Natuurlijk moet het wel binnen de spelregels vallen. Het handigste is dus als de spelvoorwaarden (ADV: genereer ze op maat) dit expliciet afdekken. Maar het feit dat iets niet in de voorwaarden staat, betekent niet dat het dús niet mag. De wet (art. 6:248 BW) bepaalt dat naast wat je samen afspreekt, ook datgene dat uit de wet, de gewoonte of de eisen van redelijkheid en billijkheid voortvloeit deel is van je overeenkomst.
Bij de discussie over het nerfen van een duurgekochte tank kwamen we al op dit punt: het kan toch niet de bedoeling zijn dat je als spelaanbieder tot in de eeuwigheid iemands account met objecten moet faciliteren? Juridisch gezien is dat een beroep op de beperkende werking van redelijkheid en billijkheid. Je kunt ook zeggen, iedereen doet dit dus als speler wéét je dat je door je account lang inactief laten je je spullen kunt kwijtraken. Dan volgt het uit de gewoonte; dit is wel iets lastiger te bewijzen want ís dat wel een gewoonte bij betaalspellen?
Wel zou ik verwachten dat je voordat je zo’n account opheft je even de gebruiker benadert. Reageert die niet binnen een redelijke tijd, dan mag je er vanuit gaan dat hij geen interesse meer heeft. Wil hij wél alsnog doorspelen, dan is ingrijpen niet meer gepast.
Arnoud
Bedoel je “niet meer dan gepast”?
Het grootste praktische probleem lijkt me dat veel gebruikers misschien niet benaderbaar zijn.
Is er geen redelijke analogie met iets uit de fysieke wereld, volkstuintjes of zo?
Nee, niet meer gepast. Als de speler zegt “oh ja sorry ik was op Tibetreis en nu ga ik weer spelen” dan kun je niet meer zeggen “sorry, te laat, je spullen zijn afgepakt”.
Misschien zijn opslagboxen een beter voorbeeld. Daar liggen je eigendommen in een kamertje, en wat nu als je niet meer komt opdagen? Tot in de eeuwigheid dat kamertje voor jou in gebruik houden lijkt me niet handig.
Vaak worden zulke dingen in algemene voorwaarden geregeld, dat is het netste. Ik pak even die van City Box omdat die vlak bij mijn huis staat:
Simpel en bot: als u spullen laat staan, worden die van ons en dan mogen wij ermee doen wat wij willen. Vervang ‘huurder’ door ‘speler’ en ‘gehuurde’ door ‘de spelbezittingen’ en dan ben je er dus, volgens mij.Verschil met Citybox is natuurlijk wel dat de huurder/speler niet meer zijn deel van de overeenkomst uitvoert, namelijk de huur betalen. Bij een gratis online spel is dat dus anders,,,,
@ NP: Dat was ook mijn eerste ingeving, maar lees nog even goed terug welke situatie Arnoud precies citeert: het gaat in zijn voorbeeld niet om de situatie waarin de huurder stopt met de huur te betalen (zoals je op tv bij Storage Wars bijvoorbeeld vaak ziet). Het artikel dat wordt aangehaald ziet specifiek op wat er na afloop van een contract moet gebeuren als de huurder ineens niet meer komt opdagen om zijn spullen op te halen.
Uiteraard is huurder op dat moment geen huur meer verschuldigd, want de overeenkomst is geeindigd. Huurder is echter nog wel verplicht om de box leeg op te leveren en dus moet hij zijn spullen op komen halen, zodat verhuurder de box weer opnieuw kan verhuren (vandaar ook de analogie met de unieke items in het computerspel die dan weer opnieuw verspreid kunnen worden).
Simpel gezegd: dat de huurder verzuimt om aan het einde van de overeenkomst zijn box leeg te maken kan niet betekenen dat de box dan maar tot het einde der tijden bezet blijft. Nu heeft City Box daar gelukkig een bepaling over opgenomen in de overeenkomst, maar ook wanneer de spelvoorwaarden van de vraagsteller niet exact bepalen vanaf welk moment de spelleiding het recht krijgt om een account op te heffen, is het wel duidelijk dat er op basis van de redelijkheid en billijkheid een moment gaat komen waarop het niet meer van de spelleiding gevergd kan worden dat men een account nog in stand laat. Waar dat moment precies ligt, zal afhangen van de omstandigheden van het geval, gok ik…
Ik bedenk me dat er wel een wezenlijk verschil zit: een overeenkomst voor een online spel is voor onbepaalde tijd, terwijl een huurcontract meestal bepaalde tijd is. Je hebt dan nog een stapje extra nodig, namelijk een bepaling wanneer die speelovereenkomst afloopt bij niet-gebruik. Ik zet zelf standaard 18 maanden in EULA’s die ik maak, als je anderhalf jaar niet speelt dan mag ik wel aannemen dat je dat volgende week ook niet gaat doen.
Laat je spullen staan in zo’n CityBox en mogelijk zie je ze dan op de Nederlandse versie van “Storage Wars“… 🙂 Maar goed, bij een online spel gaan je digitale bezittingen niet naar andere spelers die het per opbod opkopen, maar worden ze gewoon uit het spel verwijderd. Toch? Heb je het Magische zwaard van Tier Flegne gewonnen en ga je een jaar offline, en dat zwaard zit vervolgens in DEV/NULL en niemand kan het nog bezitten. Best zonde…
Dat zwaard hoeft niet naar DEV/NULL aangezien het gewoon weer ingezet kan worden als de huidige eigenaar zijn account verliest. Er hoeft in de digitale wereld niets verloren te gaan aangezien alles hergebruikt kan aan items. In dit geval is wat Arnoud vertel dat er een goede EULA nodig is meer dan genoeg de account zelf kan blijven bestaan dat neemt niet veel ruimte in beslag op de server het gaat er alleen om dat items vrijgegeven worden. Het kan ook denk ik in de EULA opgenomen kan worden dat je na een 12 tot 18 maanden niet spelen de items niet meer uniek zullen zijn de account kan wel gewoon blijven bestaan en dat lost weer in game credit problemen op aangezien die niet verloren gaan.
Of het zwaard wel of niet naar DEV/NULL gaat hangt af van hoe het spel dit uiteindelijk regelt. Maar in principe, als het zwaard van een betalende speler is kan deze niet aan een andere speler worden gegeven, simpelweg omdat de eigenaar al maanden offline is. (Sowieso is dat speltechnisch niet goed uit te leggen, want hoe komt het zwaard weer terug in het spel?)
Zeker in een spel waar bepaalde objecten extreem kostbaar zijn zullen de zeldzame objecten niet terug in het spel komen indien de eigenaar voor de rest van de eeuw inactief blijft. Het “Storage Wars” principe zou je misschien kunnen toepassen indien iemand niet meer betaalt voor zijn account, maar als de eigenaar teruggaat van een betaalde account naar een gratis versie (wat bij sommige spellen kan) dan is het item dus voor eeuwig weg, als de eigenaar weg blijft.
Hmmmm. Ik vraag mij nu opeens af of mijn IRL erfgenamen de eigenaren worden van mijn virtuele inboedel indien ik IRL kom te overlijden. Maar dat mag Arnoud wel eens in een andere post beantwoorden… 🙂
Een spel is gewoon een database die iets uit zijn lijst haalt en toe bedeeld aan een speler, zolang de makers een goede EULA heeft dan kan iedereen die database toegang de item weer vrij geven om het weer toe te bedelen aan de standaard die geldt voor het item. Aangezien het een spel is hoeft men niet een excusses te zoeken om een item weer vrij te geven.
Blizzard heeft er van geleerd trouwens in een expantie moest je een speciale quest doen om toegang te krijgen tot een dungeon hier was iedereen voor nodig om alles dit te halen. Blizzard heeft een fout gemaakt met een item die uniek was er was er maar een per server alleen op sommige servers kwam de persoon niet online na een tijd deze server kon dus niet verder Blizzard heeft toen de item uniek gemaakt voor de Horde en Alliance zodoende kon iedereen verder. De EULA van Blizzard gaf dit recht om dit te doen Bliizard maakt de spelregels hun kijken wat nodig is om het spel vooruit te laten gaan. Zolang de EULA het toelaat kan een item gewoon weet terug in de pool het is namelijk niets het is niets meer dan een nummer in de database.
Bij de meeste spellen is je account niet overdraagbaar aan derde en in de meeste EULA staat dat de virtuele item eigendom is en blijft van de maker van het spel.
Een overdracht van het virtuele zwaard onder ontbindende voorwaarde dat de inactieve speler weer inlogt op zijn account kan misschien een oplossing zijn? Het is in 9 van de 10 gevallen prima adequaat lijkt me. En een stuk makkelijker daadwerkelijk te implementeren dan in de echte wereld 🙂