Een voormalig medewerkster van een dierenopvangtehuis moet het wachtwoord en beheer van een Facebookpagina overdragen aan haar voormalige werkgever, meldde Security.nl onlangs. Dit op gezag van de rechtbank Gelderland die dat bepaalde, versterkt met een dwangsom van 1000 euro per dag dat ze dit niet. De Facebookpagina was tijdens haar dienstverband aangemaakt en draagt de naam van het dierenopvangtehuis, waardoor de pagina uiteindelijk gezien werd als het ‘eigendom’ (quotes want het is dienstverlening) van de werkgever. Deze uitspraak voegt weer een mooie nuance toe aan het debat over van wie een pagina is.
De vrouw was van 1 december 2008 tot 1 augustus 2019 in dienst bij Dierenopvangtehuis, met als taak beheerder van het dierenasiel. In 2011 maakte zij vanuit haar eigen Facebookaccount een pagina aan die met de titel verwees naar de werkgever, en waar ze werkgerelateerde zaken postte maar ook haar eigen mening als beheerder gaf. De werkgever was daarvan op de hoogte, las mee en sprak haar soms aan op dingen die haar niet beviel. Ook werden er afspraken over tijd voor die Facebookpagina gemaakt in het werk.
Na uitdiensttreding verzocht de directeur om overdracht van de pagina, wat de vrouw weigerde. Zij paste wel de naam en het logo aan, maar de werkgever was het daar niet mee eens en stapte uiteindelijk naar de rechter met als eis de overdracht van de pagina aan haar. Het was immers een werkgerelateerde pagina en dus eigendom van het werk.
Net als bij die uitspraak in maart zet de rechter voorop dat wie een pagina aanmaakt, daar de beheerder/eigenaar van is (mantra: er is geen eigendom, het is dienstverlening). Dat kan anders worden als dit in opdracht van een ander is gebeurd of je geacht moet worden deze te hebben afgestaan. In maart werd dat vrijwel hetzelfde geformuleerd, alleen dan met “bindend toezeggen”, wat daar gezien de vrijwilliger-stichting relatie logischer was.
In dit geval is doorslaggevend dat de werknemer de pagina had aangemaakt terwijl ze in dienst was, met naam en logo van de werkgever erop. Ze postte daar (vrijwel) alleen werkgerelateerde zaken, en liet zich instrueren over wat er wel en niet op mocht – ook in gevallen waarin ze het er eigenlijk niet mee eens was. Ook werd ze op zeker moment vrijgesteld van werk zodat ze de Facebookpagina kon onderhouden. Dat alles ruikt wel heel erg naar een pagina onderhouden voor je werk.
Iets juridisch preciezer: de werkzaamheden op de Facebookpagina waren in de hoedanigheid van werknemer gedaan, zodat ze voor rekening van de werkgever komen en deze daarmee houder van het account is. Zou ik zeggen. Maar hoe dan ook, de eindconclusie is dat de ex-werknemer moet zorgen dat de werkgever beheerder wordt van deze pagina, en dus wel op straffe van een dwangsom van 1000 euro per dag.
Net als bij vrijwilligers lijkt het me zeer verstandig als werkgever om dergelijke accounts zo snel mogelijk naar een functioneel mailadres van IT-beheer over te zetten, of op zijn minst zo snel mogelijk per mail of schriftelijk duidelijk te maken dat het account werkgerelateerd is. Krijg je dan gelazer, dan heb je het zo snel mogelijk te pakken. En natuurlijk eis je dat er altijd twéé beheerders zijn, zodat het ontslag van eentje niet zo snel tot problemen leidt.
Arnoud
Wanneer een vrijwilliger uit eigen beweging een Facebookpagina (of groep) aanmaakt, dan is die van hem en niet van de vereniging. Dat maak ik op uit een