Nee, bij opzeggen wegens prijsverhoging geldt géén maand opzegtermijn

sim-telefoon-telfortEen lezer vroeg me:

Op 19 mei heeft Telfort per e-mail aangegeven dat de prijs van mijn internetabonnement per 1 juli a.s. wordt verhoogd. Daarbij werd vermeld dat ik mijn abonnement kosteloos kan aanpassen of opzeggen tot 1 juli 2016. Vervolgens heb ik op 15 juni telefonisch opgezegd, waarop ik een bevestiging kreeg dat mijn abonnement per 15 juli wordt beëindigd. De klantenservice van Telfort gebeld en die zeggen dat een opzegging áltijd dertig dagen opzegtermijn kent. De AV erbij gepakt, maar dat mocht niet baten. Wat kan ik nu doen?

Bij een normale opzegging van een telefoniecontract geldt inderdaad een opzegtermijn van dertig dagen vanaf de dag waarop je de opzegging doorgeeft (art. 7.2a lid 3 Telecomwet). Maar het gaat hier niet om een normale opzegging; een telecomcontract mogen opzeggen is een wettelijk recht wanneer de aanbieder het contract wijzigt.

Bij een contractswijziging (waar ook een prijsverhoging onder valt) mag je altijd opzeggen. Het moment waarop die opzegging effect heeft, is het moment waarop die wijziging in werking zou treden. Dat is hier dus 1 juli, en je mag dus op 30 juni nog opzeggen om vervolgens een dag later van je contract af te zijn.

De wet (art. 7.2 Telecomwet) zegt niet expliciet dat de opzegging ingaat er datum contractswijziging. Dat is wel zo logisch, het hele idee is immers dat je kunt opzeggen om niet aan de nieuwe regels gebonden te zijn. Gelukkig is bij Telfort dit geen discussie, want in hun AV staat letterlijk:

16.4. Indien een Klant een wijziging, die betrekking heeft op een door hem afgenomen Dienst, niet wenst te accepteren, kan hij de Overeenkomst met betrekking tot die Dienst schriftelijk beëindigen met ingang van de datum waarop de wijziging van kracht wordt. De schriftelijke opzegging dient voor de ingangsdatum van de wijziging door Telfort te zijn ontvangen.

Mijn cursivering. Dus hoe de klantenservice erbij komt dat er een maand opzegtermijn geldt en je daarmee op 15 juli uitkomt, is me een volslagen raadsel.

Het vervelende is, wat doe je nu praktisch als de klantenservice blijft bij die 15 juli. Je automatische incasso intrekken en handmatig nog een halve maand betalen (15 juni tot 1 juli) levert juridisch het correcte resultaat op. Maar ik gok zomaar dat er dan een incassoprocedure begint met mogelijk een notering bij Preventel. En heb je daar zin in voor die beperkte hoeveelheid geld?

Arnoud

Ook met aanhalingstekens is onbeperkt onbeperkt

aanhalingstekens.pngHa, een mooi stukje ergernis van mij waar nu ook eens een rechter wat van vindt. Het is een bekende praktijk: er worden prachtige dingen beloofd in reclameposters en wervende webpagina’s, maar als je dan op pagina 6 van de algemene voorwaarden kijkt, zie je in artikel 18.3 ineens het tegenovergestelde staan. En dan sta je daar tegenover een groot bedrijf, net zoals de klant uit dit vonnis met zijn “onbeperkt” internet.

De klant had in 2005 mobiel internet afgenomen bij Telfort, en liep op zeker moment tegen een gebruikslimiet van 1.100 mb aan. Zijn verweer daartegen was dat dat nooit was afgesproken: het product heette “Maximaal online” (ja, met aanhalingstekens) en dat impliceert toch dat je maximaal je online-verbinding kunt belasten, of niet soms?

Nee, niet soms, aldus Telfort: in de kleine lettertjes staat een verwijzing naar de tarievenlijst en daar staat bij een sterretje aangegeven dat er een datalimiet kan zijn. En die voorwaarden heeft u gehad bij contractsluiting, dus pech gehad.

Dat van die voorwaarden werd betwist, maar niet genoeg om de rechter te overtuigen. Alleen hielp dat Telfort niet echt: je kunt niet zomaar in de kleine lettertjes dingen ontkennen die in de grote letters worden beloofd:

Wanneer in reclame-uitingen sprake is van een abonnement met een onbeperkte limiet voor het gebruik dient de verkoper van het abonnement zich daar aan te houden, tenzij zij op een duidelijke wijze kenbaar maakt dat er toch van een limiet sprake is.

Een prijslijst als bijlage bij algemene voorwaarden, of zelfs de algemene voorwaarden zelf, lijkt me volstrekt geen “duidelijke wijze” om wat dan ook bekend te maken. AV zijn bedoeld voor details, niet voor belangrijke zaken zoals een datalimiet. Vergelijk deze uitspraak van een tijdje terug over de wettelijk verplichte informatie voor webwinkeliers: ook die mag niet alleen in de algemene voorwaarden staan.

Verder was niet bewezen dat de prijslijst was overhandigd waarin die zin over datalimieten stond. Dus ook op juridisch-technische gronden gaat Telfort onderuit.

Arnoud

Per ongeluk mobiel internetten = geen factuur

Als je als telecomboer telefoons of sims levert die zonder nadere handelingen van de consument gaan mobiel internetten, dan kun je daar geen factuur voor sturen. Dat maak ik op uit een recent Rotterdams vonnis tussen Telfort en een klant die bij Telfort een mobiele-telefonieabonnement had afgenomen en een rekening had gekregen voor 15 euro gebruikskosten mobiel internet, met daar later nog 232,15 euro bovenop wegens kosten blokkering en kosten contractbeëindiging.

Telfort stelde dat ze recht had op deze kosten, omdat uit hun administratie bleek dat deze klant wel degelijk mobiel had geïnternet. Men had nota’s overlegd waaruit bleek op welke dagen dit gebruik had plaatsgevonden en hoeveel megabyte het gebruik op de verschillende dagen betrof. De klant stelde daar tegenover dat hij pas achteraf had ontdekt dat er via zijn SIM-kaart onbedoeld en ongewenst contact werd gemaakt met het mobiele-internetnetwerk van Telfort. Dit gebeurde als zijn telefoon verbonden was met zijn privé Wifi-netwerk en vervolgens buiten het Wifi-bereik kwam.

De vraag is dan, was er overeen gekomen dat de klant mobiel mocht internetten? Zo ja, dan was hij de gebruikskosten verschuldigd en dan was de afsluiting wegens wanbetaling (en de boetes/kosten) terecht. Zo nee, dan mocht Telfort hem niet afsluiten.

De rechtbank begint bij de papieren waarmee het contract is aangevraagd en concludeert dat mobiel internet niet is afgesproken:

Noch uit het door [gedaagde] verzonden formulier, noch uit de bevestigingsbrief van Telfort blijkt dat partijen afspraken hebben gemaakt over gebruik door[gedaagde] van het netwerk van Telfort voor mobiel internet of het in rekening brengen van kosten terzake. Een grondslag voor het in rekening brengen van kosten ter zake van mobiel internet kan hieruit dan ook niet worden afgeleid.

Het zou nog kunnen dat er later nog een mobielinternetabonnement is afgesloten. Het is immers gebruikelijk dat je later allerlei blokken of extra’s kunt afnemen binnen een abonnement. En dat hoeft niet per se met een schriftelijke contractswijziging. Als je bijvoorbeeld via het klantenportaal een vinkje bij “mobiel internetten” zet, of “INTERNET AAN” sms’t naar het aangewezen servicenummer dan telt dat ook als akkoord. En dan zit je natuurlijk ook aan de kosten vast.

Telfort gaf aan dat eigenlijk niet meer nodig was dan je telefoon op een bepaalde manier configureren, maar ontkende dat een telefoon automatisch van een lokaal wifi-netwerk zou overschakelen naar mobiel internet. Alleen kon Telfort niet laten zien wát je dan moest doen, en of daar eventuele informatie van Telfort bij nodig was.

Cruciaal voor de rechtbank was dat er geen sleutel, wachtwoord of inloginformatie van de provider nodig is om mobiel internet te kunnen gebruiken. Dan maak je het wel érg makkelijk om per abuis op het dure 3G-netwerk te zitten in plaats van thuis op je eigen wifi-netwerk. (Weet iemand hoe dat nu eigenlijk zit? Welke telefoon gaat zelfstandig 3G internet aanzetten als hij buiten bereik van een wifi netwerk komt/)

De rechtbank gelooft dan ook de klant die zegt dat zijn telefoon dat automatisch gedaan moet hebben. Als dit niet zo werkt, dan had Telfort maar moeten uitleggen hoe je wél op het 3G netwerk zou komen met je abonnement, en met name hoe daaruit dan blijkt dat je akkoord was daarmee (en met de prijs natuurlijk). De klant hoeft dus niets te betalen voor het mobiele internetten. Ook moet Telfort zijn BKR-registratie (altijd gezellig bij zulke conflicten) ongedaan maken.

Zijn twee ton schadevergoeding wordt echter afgewezen. Hij had namelijk alleen Telfort gewaarschuwd dat hij 500 euro wilde hebben per dag dat hij afgesloten was, maar niet onderbouwd waarom die 500 euro een reëel schadebedrag was. Logisch, maar wel ergerlijk want het levert nul prikkel op voor Telfort om het beter te gaan doen.

Arnoud