Tag: waarschuwing

About waarschuwing

Subscribe Feeds

Mag ik een snelheidsboete bij de gemeente declareren als hun bordje verkeerd was afgesteld?

Geplaatst op in Regulering, 31 reacties

Automobilisten die 20 kilometer per uur te hard over de Wittevrouwensingel in Utrecht rijden krijgen toch een lachend gezichtje te zien op een display langs de weg. Dat meldde de lokale Utrechtse krant DUIC onlangs (dank, Utrechtse tipgever). De snelheidsmeter van de gemeente, zo’n rood/groen gezicht-matrixbord, bleek namelijk verkeerd ingesteld: hoewel de maximumsnelheid daar 30 is, was het bord afgesteld op 50. Wat de tipgever me deed vragen, als ik dan een verkeersboete krijg, mag ik die dan verhalen op de gemeente wegens foute voorlichting?

Wa dâchie zelluf, zouden ze in Utrecht zeggen. Want natuurlijk is zo’n matrixbord geen verkeersbord (bord A3) en dus bepaalt het niet wat de maximumsnelheid is aldaar. Daar is het ook niet voor bedoeld, het bord geeft immers jouw actuele snelheid aan en niet de toegestane snelheid. In combinatie met de kleuren en het gezichtje is het in de praktijk een effectief middel om mensen hun snelheid te laten matigen.

Desondanks, je rijdt daar 50, het bordje is groen, jij denkt dat je goed zit en 5 meter verderop staat Agent Patrick en die bekeurt je voor te hard rijden. Waar sta je dan, juridisch? De boete is op zich terecht want de maximumsnelheid van 30 km/uur is daar rechtsgeldig tijdig aangekondigd (bord A01-30ZB). De uitweg is dan: de gemeente heeft deze boete te vergoeden, want zij heeft onjuist advies gegeven (“je rijdt 50, keurig”).

Een overheidsorgaan is in theorie aansprakelijk te stellen voor onjuist advies. De lat ligt wel erg hoog, hoewel het antwoord altijd afhankelijk van het geval is:

Eerst indien de belanghebbende in de gegeven omstandigheden redelijkerwijs erop heeft mogen vertrouwen dat hem juiste en volledige inlichtingen met een bepaalde inhoud werden gegeven, kan plaats zijn voor het oordeel dat het verstrekken van die inlichtingen, indien deze onjuist of onvolledig zijn, onrechtmatig is jegens de belanghebbende en dat de gemeente deswege jegens de belanghebbende aansprakelijk is doordat deze door die onjuiste of onvolledige inlichtingen, kort gezegd, op het verkeerde been is gezet.
In gewoon Utrechts, pardon Nederlands: was het redelijk om te denken, dit bord klópt, de groene vijftig is een juist advies? Ik zou zeggen van niet, zelfs niet als je redeneert dat de gemeente toch wel weet hoe hard je in een bepaalde straat mag.

De belangrijkste reden voor mij daarbij is dat je net 500 meter terug een bord “zone 30” bent gepasseerd en dus zélf moet weten dat je er 30 mag. Dat is immers sowieso de regel in het verkeer, en er is geen verkeerssituatie waarin je binnenin een zone 30 toch 50 mag. Het bord kan dus niet kloppen, en ik zie dan ook geen redelijke grond om te denken “zou het dan tóch”.

Arnoud

Gaan providers e-mail van Brein aan torrentgebruikers doorsturen?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, 37 reacties

Ziggo en KPN hebben nog geen duidelijk standpunt ingenomen over het plan van Brein om torrentgebruikers te waarschuwen, meldde Tweakers onlangs. Brein wil vanaf 15 december beginnen met het versturen van waarschuwingsberichten van torrentgebruiker, door IP-adressen te monitoren van mensen die BitTorrent of sites als Popcorn Time gebruiken en dan internetproviders te vragen een e-mail door te sturen.

Het moet gezegd, de voorbeeld-email van Brein klinkt erg neutraal. Bepaald geen blafbrief zoals menig auteursrechtjager uit de pen trekt. Er wordt zelfs rekening gehouden met het geval dat de houder van het IP-adres (het internetabonnement) van niets weet of zelfs de wifi gekaapt kan zijn. Wel dreigt men indirect met de gang naar de rechter als er niets gebeurt, maar op een wijze die ik niet heel onredelijk vind.

Maar goed, dat is fase twee. Eerst maar eens zien wat deze brieven doen. Alleen is daarvoor natuurlijk de medewerking van de providers nodig, en dat is nu dus de discussie. Er is geen directe wettelijke plicht voor zo’n doorstuuractie, hoewel het in het verleden wel bepleit is. Wel is er natuurlijk de plicht tot afgifte persoonsgegevens, maar de providers verzetten zich daar heftig tegen. Dit voelt dus als een stukje de-escalatie, Brein krijgt zo immers geen namen bij IP-adressen dus het privacy-argument vervalt daarmee voor een groot deel.

Desondanks geven de meeste providers aan dat ze niet al te happig zijn om hier aan mee te werken. Het zet natuurlijk een precedent, als je deze mails stuurt dan kun je tegen dreigbrief 2 geen nee meer zeggen, en de stap naar “en geef na brief 3 maar gewoon de NAW gegevens” wordt ook weer een stukje kleiner. Ik zie dus hoe dan ook de gang naar de rechter wel weer hangen.

Brein denkt dat het voorlichtingsprogramma het gebruik van illegaal aanbod zal verminderen. Met marktonderzoek gaat de stichting onderzoeken of dat ook echt zo is. Blijkt het toch tegen te vallen, dan sluit men handhaving tegen deze structurele seeders niet uit.

Arnoud

Pleegt Mozilla smaad met haar anti-http-waarschuwing?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, Uitingsvrijheid, 19 reacties

Een beheerder van de website Oil and Gas International heeft tegenover Mozilla geklaagd omdat Firefox op de website een melding geeft dat het onveilig is om in te loggen of via een creditcard te betalen. Dat las ik bij Security.nl vorige week. De website biedt gebruikers namelijk een inlogveld via http aan en sinds kort waarschuwt Firefox hiervoor. Zou een claim wegens smaad hier kans maken?

Recent heeft Mozilla, de organisatie achter browser Firefox, actie genomen om website-eigenaren te stimuleren om beveiligde verbindingen (https) te gebruiken voor het insturen van informatie. Dit zou de veiligheid op het web moeten verhogen.

Sites als deze wisten daar waarschijnlijk niet van en zijn dus onaangenaam verrast als browsers ineens “Connection is Not Secure” en “Logins entered on this page could be compromised” zeggen tegen bezoekers. Maar zou je dat smaad kunnen noemen?

De wet (art. 261 Strafrecht) definieert smaad als volgt:

Hij die opzettelijk iemands eer of goede naam aanrandt, door telastlegging van een bepaald feit, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, wordt, als schuldig aan smaad, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie. … Noch smaad, noch smaadschrift bestaat voor zover de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging, of te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was en dat het algemeen belang de telastlegging eiste.

Mozilla bazuint dus rond in het openbaar dat een website onveilig is, en baseert dat op het feit dat bepaalde formulieren onveilig worden verstuurd. Je kunt je afvragen in hoeverre dat als wáár te bestempelen is. Het is niet echt een feitelijke analyse, maar meer een mening over hoe veiligheid op het web te verhogen. Die mening is natuurlijk wel breed gedragen, dus in die zin zou je hem ‘waar’ kunnen noemen.

Minstens zo belangrijk is dat het algemeen belang de telastlegging eiste. Het is niet zo dat de waarheid dus nóóit smaad kan zijn. Een waar maar zeer genânt oud triviaal feitje rondbazuinen kan dus smaad opleveren, omdat er dan geen of te weinig algemeen belang is bij het vertellen. Smaad is een belangenafweging, geen binaire waar/onwaar kwestie.

Veiligheid op het web is een onderwerp van algemeen belang, die stelling durf ik wel aan. En dat formulieren beveiligd moeten zijn, die zie ik ook nog wel. Dus om dan als browser mensen hier op te attenderen, dat lijkt mij dan in het algemeen belang.

De tekst waarmee ze dat doen, is redelijk neutraal. Hoewel ik bij “Logins entered on this page could be compromised” dan wel een beetje dubbel gevoel krijgt: hoezo ‘could’, waar hangt dat dan van af? Een naïeve lezer zou dit kunnen opvatten als slechts een kleine slag om de arm in plaats van een “het is in theorie mogelijk”. Maar afgezien daarvan zie ik geen probleem met wat Mozilla doet.

Arnoud