wegenverkeerswet Archives

Vanaf vandaag mag je geen telefoon meer vasthouden op de fiets

Geplaatst op 1 juli 201928 juni 2019 in Regulering, 51 reacties

De Nederlandse overheid waarschuwt dat het vanaf maandag 1 juli verboden is om tijdens het fietsen een smartphone, tablet, muziekspeler of camera vast te houden. Dat meldde Tweakers vrijdag. Wie dat toch doet riskeert een boete van 95 euro. Vanaf vandaag mogen ‘bestuurders van een voertuig tijdens het rijden’ niet langer een ‘mobiel elektronisch apparaat dat gebruikt kan worden voor communicatie of informatieverwerking’ in de hand houden. Stilstaan en appen of anderszins vasthouden mag nog wel, en de knopjes op je je Bluetooth-oortje mag je ook nog bedienen tijdens het fietsen. Het geldt ook voor paardrijders, maar ik weet niet zeker over steppende appers onder het verbod vallen.

Driekwart van de Nederlanders is voorstander van een verbod op het gebruik van smartphones op de fiets, bleek in 2017 uit onderzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu. Niet heel raar: het is een zeer ergerlijke praktijk, en het leidt ontzettend af van het deelnemen aan het verkeer. Omdat het onschuldiger voelt, en er geen boete op staat, doen meer fietsers het dan automobilisten.

Maar er komen ongelukken van, en dan wreekt zich dat fietsers desondanks niet aansprakelijk voor de schade uit het ongeval zijn. Fietsers zijn zwakke verkeersdeelnemers, en daarom is in de Wegenverkeerswet (art. 185) opgenomen dat de eigenaar (of bestuurder) van een motorvoertuig in principe altijd aansprakelijk is voor schade aan de fiets of fietser. De uitzondering is bij overmacht, oftewel wanneer de bestuurder helemaal niets kon doen om het ongeluk te vermijden. Deze uitzondering is zéér beperkt: je kunt immers altijd remmen en je kunt altijd alle plotselinge bewegingen anticiperen, is de lijn in de rechtspraak. Er moet jou geen enkel verwijt te maken zijn.

Vandaar dus deze wetgeving. De tekst is breed opgesteld, dus het gaat niet alleen om appen op de smartphone maar ook om zeg schaken op je tablet, zelfs als die laatste niet aan internet verbonden is. Het apparaat verwerkt dan informatie, het doel waarvoor een tablet is gemaakt. De wet voegt aan de tekst nog toe:

Onder een mobiel elektronisch apparaat wordt in elk geval verstaan een mobiele telefoon, een tabletcomputer of een mediaspeler.

Daarmee kan er dus geen discussie meer ontstaan of bijvoorbeeld een MP3-speler onder het verbod valt.

Als je de telefoon vastmaakt in een houder (bestaan die eigenlijk, fietstelefoonhouders?) dan wordt het een ander verhaal. Het verhaal van onveiligheid op de fiets wordt een stuk zwakker met apparaten die vast aan je fiets zitten. Of aan je lijf, want een smartwatch heb je ook niet in de hand. Die mag je dus blijven bedienen tijdens het fietsen.

Arnoud

Google’s AI wordt aangemerkt als ‘bestuurder’ onder Amerikaanse Wegenverkeerswet

Geplaatst op 17 februari 201610 februari 2016 in Innovatie, 11 reacties

google-zelfrijdende-auto Nou nou, poe poe, de Amerikaanse National Highway Traffic Safety Administration heeft Google’s zelfdenkende auto-OS aangemerkt als de ‘bestuurder’ in de zin van de Federal Motor Vehicle Safety Standards, zeg maar het Reglement Voertuigen en Verkeerstekens. Dat meldde Mashable vorige week. Maar betekent het dus dat het ding zelfstandig de weg op mag? Nou nee, bepaald niet.

Google had de NHTSA gevraagd hoe hun autonome auto binnen de Amerikaanse regels voor auto’s op de weg zouden passen. Men wil immers met die dingen de weg op, en net als bij ons geldt in de VS dat dat alleen mag als je aan alle wettelijke eisen voldoet.

In hun reactie concludeert de toezichthouder inderdaad dat het prima past binnen de wet om de AI van zo’n zelfrijdend voertuig als “bestuurder” aan te merken.

Echter, het gaat daarna meteen al fout want wie er ook bestuurder is, het voertuig moet blijven voldoen aan de wettelijke eisen. Zo moet er een hand- of voetrem in een auto zitten, maar een AI heeft hand noch voet. Dat gaat dus mis. Ook gaat het mis bij de snelheidsmeter en de indicatielampjes voor knipperlichten en dergelijke, die moeten “zichtbaar” zijn voor de bestuurder en het is onduidelijk of de AI wel kan zien in de zin van de wet. En zo gaat het nog even door.

Uiteindelijk is de conclusie inderdaad dat de AI gezien kan worden als bestuurder, maar dat de toezichthouder niet bevoegd is om dan allerlei regels maar aan te passen zodat het werkbaar wordt voor deze kunstmatige intelligentie. Google moet maar bij een ander loket vragen om vrijstelling van deze wettelijke eisen. Dit nog geheel los van de vraag wie er aansprakelijk is bij een ongeval. Dat is normaliter namelijk de bestuurder, maar dat kan natuurlijk niet bij een AI. Die vraag valt echter buiten de bevoegdheid van de NHTSA. Dus vandaar, nou nou, poe poe.

Nee, wat mij betreft is Nederland verder: de RDW mag ontheffing verlenen voor zo ongeveer alle regels uit het RVV voor zelfrijdende auto’s,

voor zover en voor zolang dat nuttig is voor het testen van verder geautomatiseerde functies in voertuigen en het daarmee ervaring opdoen in het verkeer.

Dat maakt het een heel stuk makkelijker voor de praktijk. Maar waarom is dat Amerikaanse bericht nieuws en dat Nederlandse niet?

Arnoud

Ministerie: apparaten zoals Oxboards mogen niet de openbare weg op

Geplaatst op 9 december 20157 december 2015 in Innovatie, 21 reacties

oxboard Apparaten zoals Oxboards, waarop gebruikers zich voortbewegen zonder stuur, zijn in Nederland verboden op de openbare weg. Dat las ik bij Tweakers op gezag van het ministerie van Infrastructuur en Milieu. Deze apparaten vallen een beetje buiten de definities die de Wegenverkeerswet en aanverwante regelgeving kent, met name als het gaat om de aanwezigheid van stuur en zitplaats.

Met nieuwe vervoermiddelen is het altijd even puzzelen hoe ze wettelijk in elkaar zitten. Maar laten we het simpel houden: het ding heeft twee wielen en een motor, en hij kan niet harder dan 25 km/uur, dus is het een snorfiets (of eventueel een bromfiets) in de zin van de Wegenverkeerswet (art. 1 lid 1 sub e Wvw). Er gelden dan allerlei eisen aan de constructie ervan, en het gaat al meteen mis bij de eisen om verlichting of nummerplaat.

Er is mogelijk een uitzondering: de zogeheten Beleidsregel aanwijzing bijzondere bromfietsen bepaalt dat een fabrikant een aanvraag kan doen om zijn bromfiets als ‘bijzonder’ te laten aanmerken. Er hoeft dan geen verlichting op nummerplaat op te zitten. Alleen dan wordt het elders weer complex:

De bijzondere bromfiets is voorzien van een goed werkende stuurinrichting of een goed werkend besturingssysteem.

Nu heeft de Oxboard geen stuur, maar door je gewicht te verplaatsen laat je hem een andere kant op gaan. Dat lijkt me een ‘besturingssysteem’ in de zin van de wet.

De bijzondere bromfiets is voorzien van een van een goed werkend remsysteem waarvan de remvertraging ten minste 4,0 m/s² bedraagt.

Remmen doe je op dezelfde manier, door je gewicht te verplaatsen. Ik weet niet of je daarmee deze remvertraging kunt halen (meelezende ingenieurs: hoe hard val je eraf als je direct met 4,0 m/s² begint te remmen?)

Verder zie ik bij de NOS nog discussie over een zitplaats:

“Het gaat om gemotoriseerde tweewielers, dus ze zouden een Europese typegoedkeuring als bromfiets moeten hebben”, aldus een woordvoerder van het ministerie. “Daar komen ze echter niet voor in aanmerking, omdat er geen zitplaats op zit. De enige mogelijkheid is dan nog aanwijzing als bijzondere bromfiets.”

Ik kan alleen nergens ontdekken waar in de Wegenverkeerswet of aanverwante regels staat dat een bromfiets of snorfiets een zitplaats moet hebben. Maar goed, die eis geldt sowieso niet voor een bijzondere bromfiets.

Op zich lijken het kleine dingen, maar hier is niet snel een oplossing voor. Een stuur toevoegen aan een Oxboard gaat hem niet worden, en een remsysteem aanpassen is ook niet echt een optie. Dus dan houdt het toch vrij snel op met deze apparaten op de openbare weg.

Is dit nu een omgekeerd stukje trage wetgeving? Wetgeving die traag aangepast wordt waardoor innovatie wordt geremd?

Arnoud

Mag je autorijden met een tablet in je hand?

Geplaatst op 19 september 201316 september 2013 in Ondernemingsvrijheid, 55 reacties

De politie is de komende maanden extra alert op smartphone-gebruik in de auto en op de fiets, las ik bij Webwereld. De boete voor automobilisten die rijden met een telefoon in de hand staat sinds 1 januari op 227 euro. Aha, maar denkt menig lezer nu: dan zet ik de belfunctie uit of neem ik een tablet die wel internet heeft maar niet kan bellen. Mag dat dan wel?

Nee. Artikel 61a van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 (RVV 1990) verbiedt bestuurders van een motorvoertuig tijdens het rijden een mobiele telefoon vast te houden. Een ’telefoon’ is “een apparaat dat bestemd is voor het gebruik van mobiele openbare telecommunicatiediensten”, waaronder ook datadiensten vallen. Wie dus een apparaat vasthoudt dat via 3G data kan ophalen of besturen, houdt een mobiele telefoon vast en krijgt 227 euro boete.

In april 2010 werd een man vrijgesproken omdat het bedienen van zijn TomTom niet onder dit wetsartikel viel. Dat de afstandsbediening via Bluetooth werkte, deed daar niet aan af. Hoewel Bluetooth een draadloze elektronische communicatiedienst is, is het geen “openbare telecommunicatiedienst”. Daarmee is de afstandsbediening nog geen mobiele telefoon. Ook niet trouwens als deze een daadwerkelijke telefoon bedient.

De campagne van de politie tegen bellend rijden richt zich ook tegen fietsers. Dat is opmerkelijk want dat artikel 61a noemt expliciet motorvoertuigen, en een fiets heeft per definitie geen motor. Er kan dus geen boete voor worden opgelegd, behalve via de kapstok van Koos, artikel 5 Wegenverkeerswet – gedrag dat gevaar veroorzaakt of kan veroorzaken. Een zin die ik nooit heb begrepen trouwens, gevaar ís een potentieel iets. “Kan veroorzaken” impliceert ook potentie. Dus de potentie iets in potentie te doen?

Wat is het grootste voorwerp dat jullie ooit in de hand hebben gehouden als bestuurder van een motorvoertuig?

Arnoud