Peer to Patent – met z’n allen octrooiaanvragen beoordelen

Er zijn meer Community Patent Reviews, maar Peer to Patent is degene van het US Patent Office. Er is jarenlange kritiek geweest over de slechte kwaliteit van Amerikaanse octrooien op het gebied van software en ICT. Met name ging dat over het feit dat er vanalles verleend wordt zonder te kijken wat er bekend was. Nu heeft het USPTO nu dan een site opengezet waar iedereen prior art kan aanleveren:

The Peer-to-Patent pilot will review 250 applications in Technology Center 2100 (Computer Architecture, Software and Information Security), Selected applications will be reviewed sooner by the USPTO.

En natuurlijk is het leuk dat voor de cursuswat zijn patent claims” en “wat is prior art” mijn site wordt gebruikt.

Community Patent Review is trouwens iets heel anders dan het Community Patent (Gemeenschapsoctrooi), dat overigens nog veel langer op zich laat wachten dan dit initiatief.

Arnoud

Apple watermerkt helemaal niets

Een tijdje geleden was er veel te doen over de DRM-vrije muziek die Apple verkocht. Apple bleek de naam van de koper in het muziekbestand te hebben gestopt. Schandalig, was de algemene reactie. Apple schendt de privacy, Apple is iets omineus van plan, stel iemand steelt je iPod dan weet hij hoe je heet, kortom het moet niet gekker worden. Maar hoera, er is nu een tool die deze data er uit sloopt: Privatunes.

Wie enig sarcasme meent te ontdekken in het bovenstaande, heeft volkomen gelijk.

Want wat is het geval. Die klantinformatie al sinds dag een in de muziek. Niks watermerk, gewoon onderdeel van de metadata, net als de naam van de artiest, de titel enzovoorts. Kijk maar, het staat gewoon in de ID3-specificatie dat je dat kunt doen:

The ownership frame might be used as a reminder of a made transaction or, if signed, as proof. Note that the “USER” and “TOWN” frames are good to use in conjunction with this one.

Apple vult dus gewoon netjes alle velden in, en heeft er niet bij stilgestaan dat iedereen dat kan zien als je het bestand vervolgens zonder encryptie uitlevert aan een klant. Sterker nog: als het een watermerk was geweest, dan had je je naam nooit gezien. Watermerken zitten tenslotte verstopt.

Vervolgens concludeerde een domme security consultant zonder kennis van de feiten dat Apple wel watermerken zou gebruiken. En dat werd dan vervolgens als feit overgenomen door alle media. Jammer!

Altijd je bronnen controleren voordat je blogt dus.

Arnoud

Miljoen voor tip illegale software – mits niet zelf geïnstalleerd

De BSA looft tipgeld tot een miljoen dollar uit voor bewijs van illegaal gebruik van software door bedrijven, zo meldt Tweakers. Maar zoals de waard is, vertrouwt ‘ie zijn gasten:

Om als klokkenluider voor de maximale beloning in aanmerking te komen, dient uit het bewijsmateriaal wel naar voren te komen dat managers binnen het bedrijf actief hebben opgeroepen om illegale software in te zetten. Daarmee wil de BSA voorkomen dat werknemers zelf warez op bedrijfscomputers gaan installeren om zo tipgeld te kunnen innen.

Arnoud

Nieuw op Sync: Creative Commons: auteursrecht voor het Internet-tijdperk

Nieuw artikel van mij op Sync over Creative Commons licenties:

Op Internet staan miljoenen werken, die stuk voor stuk beschermd zijn door het auteursrecht. Daar mag dus in principe niets mee worden gedaan zonder toestemming van de maker. De Creative Commons-licenties bieden een eenvoudige en gestandaardiseerde manier om die toestemming te geven, die toegesneden is op gebruik op Internet.

Wie één van de Creative Commons licenties op zijn werk plakt, staat daarmee toe dat dat werk vrijelijk gekopieerd en verspreid wordt mits zijn naam er maar netjes bij vermeld wordt. Er kunnen twee beperkingen worden opgelegd: commercieel gebruik kan worden verboden, en het maken van wijzigingen kan worden verboden (of aan één specifieke beperking worden onderworpen). Deze gestroomlijnde aanpak maakt het gebruiken van Creative Commons-werken bijzonder eenvoudig. Zelfs een computer kan nu begrijpen wat er wel en niet mag.

Lees verder in Creative Commons: auteursrecht voor het Internet-tijdperk.

In de laatste alinea stel ik de open vraag hoe je geld kunt verdienen als auteur wanneer je de werken onder Creative Commons weggeeft. Royalties zitten er dan niet meer in. Marco Raaphorst doet alvast een voorzet:

Op koffie zit geen copyright, iedereen mag het maken. Kroegen verdienen er geld aan. Dus het geldverdienen zit in de toegevoegde waarde: de leuke kroeg waar je zit, de sociale contacten die je er kunt leggen etc. Dit geldt voor muziek net zo. Al zou alle muziek gratis zijn dan nog kun je geldverdienen doormiddel van de muziek. Dat kan de muzikant zelf doen, maar ook anderen. Het gaat dus om die toegevoegde waarde. En dat doet een beroep op jouw creativiteit als maker of als distributeur.

Arnoud

Honderd jaar oude EULA – op muziek

EULA’s of gebruiksovereenkomsten worden veel gebruikt bij software. Sommige zijn berucht om de creatieve beperkingen die ze gebruikers opleggen. Een veelgehoorde klacht is dan ook waarom je software niet gewoon mag gebruiken als boeken of muziek. Daar zit immers geen licentie bij, je koopt een boek of cd en kunt met dat exemplaar doen wat je wilt.

Toevallig vond ik via Slashdot een link naar een honderd jaar oude licentie voor muziek op een langspeelplaat:

This record is licensed by us for sale and use only when sold to the public at a price not less one than dollar each.

Any sale or use of this record in violation of any of these conditions will be considered as an infringement of our United States patents.

This record is only licensed for sale and use when and so long as this label remains upon it.

Opvallend dat men de dreiging met octrooi-inbreuk kennelijk overtuigender vond dan dreigen met inbreuk op auteursrecht.

Arnoud

Geld vertegenwoordigt geen goud, maar schuld

Economie vond ik vroeger erg saai (en dat wil wat zeggen als je vier jaar octrooirecht hebt gestudeerd). Hadden ze destijds maar deze film Money as Debt gebruikt! Deze geweldige animatie legt in 47 minuten uit waar geld vandaan komt en hoe het monetaire systeem tegenwoordig werkt.

Natuurlijk weet iedereen wel dat er niet meer voor elk briefje van 10 een klompje goud in de kluis bij de bank ligt. Maar dat geld letterlijk uit niets wordt geschapen door de banken, was even nieuw voor mij. En als je wilt weten waarom de economie instort als iedereen zijn schulden afbetaalt, moet je zeker deze film kijken.

De film is integraal beschikbaar via Google Video.

Arnoud

Aansprakelijkheid voor foto’s geplaatst door leden

Wanneer is de beheerder van een site nu aansprakelijk voor foto’s (of andere materialen) die een lid van de site plaatst? Een belangrijke vraag, want aansprakelijkheid kan in de papieren lopen.

De belangrijkste vraag is of de beheerder een of andere vorm van screening doet voor het materiaal voordat het wordt geplaatst. Een zogeheten hosting provider is pas aansprakelijk als hij gewezen is op het inbreukmakend materiaal en het dan niet meteen weghaalt. Maar wie foto’s toegezonden krijgt, de leukste selecteert en die publiceert, is geen hosting provider en kan een rekening van de fotograaf verwachten.

In 2005 werd bijvoorbeeld de site Go2Web veroordeeld tot een kleine 2000 euro schadevergoeding. Leden konden foto’s plaatsen, en Go2Web plaatste dan de leukste op de homepage (wat de rechter een ‘startpagina’ noemt). Op grond van dat laatste werd het bedrijf aansprakelijk gehouden:

Een startpagina kan niet aangemerkt worden als onderdeel van ledenpagina’s waarop leden foto’s en dergelijke kunnen plaatsen en ook daadwerkelijk plaatsen. Dat zo zijnde moet de conclusie zijn dat Go2Web.nl zelf de bewuste foto openbaar gemaakt heeft.

Voor de foto’s die geplaatst waren “voor en door leden” was het bedrijf niet aansprakelijk.

Dat geldt ook voor niet-commerciële sites. Inbreuk is inbreuk, en of je er nu geldt mee verdient of het “slechts uit liefhebberij” publiceert is irrelevant. Hooguit kan een niet-commerciële inbreuk reden zijn om de schadevergoeding wat te minderen:

[Naast een vergoeding van € 1000,-] komt aan eiseres als compensatie voor de gepleegde inbreuk een bedrag toe van € 500,-. Bij de vaststelling van dat bedrag is rekening gehouden met de omstandigheid dat de site niet bijzonder lang toegankelijk is geweest en voorts niet eenvoudig te vinden was en dat gedaagde geen commercieel oogmerk had.

Het maakt ook niet uit of de foto werkelijk gekopieerd wordt naar de site, of dat er alleen een inline link naar gelegd wordt. Profielensite CU2 werd eind juni niet aansprakelijk gehouden voor een inline link, omdat zij “onmiddellijk na de melding van [eiseres], inhoudende dat de op haar auteursrecht inbreuk makende afbeelding op de website van CU2 was gezien, deze (link) heeft verwijderd.”

In een vonnis uit 2004 (Schlijpers/Nieuw Rechts) vond de rechter de beheerder trouwens wel aansprakelijk voor inline links op het NR-forum naar foto’s van eiser. De reden was dat “Nieuw Rechts als beheerder van die site, die openbaarmaking faciliteert en gedoogt.” Had men de link meteen verwijderd, dan was dit vonnis anders uitgevallen.

Arnoud

Legaliteit van linksites

Mag je zomaar links naar films verzamelen en publiceren? Marco Raaphorst citeert het -volgens mij machinaal vertaalde- auteursrecht-beleid van Flowed, de Nederlandse Joox:

Wij bevorderen geen piraterij. Wij moedigen onze bezoekers niet aan om onwettige video’s te uploaden. Dit is slechts een vrij openbaar-archief van verbindingen aan media beschikbaar op andere plaatsen. Het verzekeren van de wettigheid van het video beschikbare materiaal zou door moeten worden behandeld uploadt beleid van de websites die wij hebben verbonden met, maar gewoonlijk aan hun uploadersdiscretie verlaten.

Hyperlinks zijn legaal. Op zich is het dan ook geen probleem om een linksite te bouwen, of dat nu met links naar webpagina’s is of naar MP3’s of zelfs streaming video. Of torrents natuurlijk.

Er zijn echter grenzen. Voor linksites blijken die uit de Techno Design zaak:

  1. het soort materialen dat je indexeert (waar je links naar verzamelt) wordt overwegend illegaal aangeboden
  2. <li>je weet dat je bezoekers met name naar de illegaal aangeboden materialen zoeken</li>
    
    <li>je verdient daar geld mee</li>
    

Arnoud

Powerpoint is 20: hoera of helaas?

Powerpoint bestaat 20 jaar, meldt Presentation Zen, maar is dat goed of slecht? Beiden. Met Powerpoint kun je hele mooie dingen doen, maar ook hele erge. Het gaat er natuurlijk om hoe je het gebruikt.

PowerPoint is not the cause of bad business presentations, but laziness and poor writing skills may be. The point is not to place more text within tiny slides intended for images and visual displays of data. The point is to first (usually) create a well-written, detailed document. Do business people still know how to write?
Kennelijk niet, want steeds meer Powerpoint presentaties zijn “slideumentatie“, een slide met tekst die min of meer zelfstandig leesbaar is. En dat is the worst of both worlds.

Je sheets moeten je boodschap kracht bijzetten. Niet alleen maar herhalen of samenvatten wat je vertelt. Een foto, een kort citaat, een diagram of een schema versterken wat je vertelt. Het is dus zaak bij elk element van je boodschap te zoeken naar een afbeelding die deze versterkt.

Wil je mensen iets meegeven om je boodschap na te lezen, schrijf dan een artikel en deel dat uit.

En ja, een slecht verhaal blijft een slecht verhaal, of je dat nu met Powerpoint presenteert of als artikel publiceert.

Arnoud