Tag: Taart

About Taart

Subscribe Feeds

Nee, je kunt geen taart in je huurcontract smokkelen

Geplaatst op in Informatiemaatschappij, 38 reacties

cake-contractJa Arnoud, had je maar beschuit met muisjes in je contracten moeten smokkelen. Dat mailden diverse mensen me naar aanleiding van dit Metro-bericht: Reddit gebruiker GloriousGherkins had een huurcontract als Word-document gekregen en daarin opgenomen dat “De verhuurder zal een verjaardagstaart geven aan de huurders in het weekend dat het dichtste bij hun verjaardagen zit (7 juni en 17 februari). Vanille taart is onacceptabel”. Rechtsgeldig? Mijn juridische hoela.

Het is natuurlijk een mooie prank richting al die partijen die ellenlange lappen tekst over de schutting gooien en dan zeggen “had je die maar moeten lezen, je zit er aan vast vriend”. Want iedereen weet dat niemand die teksten leest. Dus als ik vast zit aan de EULA van die verhuurder, dan zij nu ook aan die verjaardagstaart. En je had ooit die Rus die het voor elkaar kreeg. Maar daar had het ook effect: hij had zichzelf een rentepercentage van nul gegeven én gekregen.

Toch denk ik niet dat dit gaat werken. Het komt eigenlijk op een hele simpele regel uit het contractenrecht neer: willen beide partijen dit deel van de afspraak laten zijn? Het antwoord is daar vrij evident ‘nee’ op. En dan ben je dus klaar. Of nee, niet helemaal, want iedereen kan achteraf wel van alles roepen niet gewild te hebben. Vandaar dat de wet zegt, als je de redelijke indruk wekte dat je iets wilde (art. 3:35 BW) dan hang je. Precies dezelfde regel als waarmee al die prijstypefouten worden afgeschoten inderdaad.

Het punt is hier dat door het contract zo op te maken en terug te sturen, je de indruk wekt akkoord te zijn met het originele contract, en niets anders. Redelijke mensen zeggen immers “leuk contract, maar eh ik wil wel graag taart op mijn verjaardag, ik heb het er alvast ingetypt in artikel 16.” Daarom gaat dit hem dus niet worden.

Het is zeer ergerlijk dat grote partijen wél hun voorwaarden kunnen opdringen, hoe onzinnig ook. Dus grappig is het en een mooie taart in de snufferd ook. Maar legaal, nee.

Arnoud

Een thuiskopie mag ook op een taart!

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 33 reacties

Een lezer vroeg me:

Laatst wilde ik voor mijn dochter een taart met een afbeelding van de Disney/Pixar-film Cars maken. De “officiële” taart kostte 35 euro, maar toen ontdekte ik dat je bij de HEMA gewoon een foto kunt uploaden die zij dan printen. Als ik dat doe met een op internet gevonden foto, is het dan legaal? Of is de Hema aansprakelijk voor auteursrechtinbreuk?

Wanneer een afbeelding legaal online staat, mag je die downloaden en gebruiken voor je eigen niet-commerciële privédoeleinden. Daaronder valt bijvoorbeeld het naschilderen van die afbeelding omdat je beter wilt leren schilderen, of het als bureaubladachtergrond gebruiken gewoon omdat je het een mooie foto vindt.

Afdrukken op een taart en die taart opeten is echter ook “gebruik voor privédoeleinden”. Een tikje twijfelachtig wordt het wanneer je de taart met anderen deelt, want hoe privé is het als je op een feestje de gasten mee laat eten? Maar ik denk dat hier de uitzondering voor de directe familie- en vriendenkring wel op zal gaan, zodat je dit ook op een (klein) feestje mag doen.

In de wet (art. 16b Auteurswet) staat dat je een thuiskopie ook mag láten maken, bijvoorbeeld als je zelf de apparatuur niet hebt. De kopie moet dan in jouw opdracht worden gemaakt, oftewel pas nadat jij de bronafbeelding aanwijst en zegt wat en hoe er moet worden gekopieerd. Een foto opsturen en zeggen “deze graag op een taart” is dus prima, in de winkel kiezen uit een serie foto’s en dan je keuze meteen mee naar huis krijgen is dat niet. Ook niet als ze hem pas bakken nadat je je keuze hebt gemaakt.

Op internet kun je hier best creatieve grijze gebieden mee opzoeken. Naast een uploadfunctie kan zo’n taartenwinkel ook een koppeling met bijvoorbeeld je Facebook aanbieden (“eet je tijdlijn!”), maar ook met een willekeurige fotosite zoals Instagram of Flickr. Dan kun je dus eender welke foto uitzoeken en zeggen “deze graag op een taart”. Het is en blijft dan jouw keuze, maar de taartenbakker heeft het wel érg makkelijk gemaakt. Maar waar dan de grens ligt met “kies maar uit onze collectie”, blijft lastig te zeggen.

Er zijn overigens bedrijven die weigeren op taarten of t-shirts dingen te drukken waar auteursrecht op zit. Dat is dus strikt gesproken niet nodig van de wet, ze plegen geen auteursrechtinbreuk door een aangeleverde afbeelding te drukken, printen of hoe dat proces bij taarten ook maar heet. Maar aan de andere kant, ze mogen zelf voorwaarden stellen die strenger zijn dan de wet dus als ze iets niet willen drukken, dan is dat ook weer legaal.

Arnoud

Domeinnaam niet getaart

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 5 reacties

taart-gefeliciteerd-gefelicitaart.jpgHet lijkt de laatste tijd wat rustiger te zijn met rechtszaken over vermeende domeinkaping. Vorige week was er dan toch weer eentje: Taartenwinkel tegen GefeliciTAART, over de domeinnaam taartwinkel.nl. Net als Netlin/Netline van maart ook gebaseerd op handelsnaamrecht. Taartenwinkel vond dat taartwinkel.nl te veel leek op haar handelsnaam, en concurrent GefeliciTAART zou deze daarom moeten inleveren. Maar het vonnis maakt duidelijk dat dat niet zomaar opgaat bij zulke beschrijvende handelsnamen.

Een handelsnaam als Taartenwinkel voor een taartenwinkel is op zich toegestaan. In tegenstelling tot merken hoeven handelsnamen niet uniek te zijn – geen onderscheidend vermogen te hebben, zoals de merkenwet dat noemt. Dat betekent dat een taartenwinkel die Taartenwinkel heet, niet hoeft te tolereren dat zijn buurman ook een taartenwinkel begint en die Taartenwinkel noemt.

Wel is die bescherming erg zwak, omdat het zo’n beschrijvende handelsnaam is. Zelfs met een geringe afwijking kan die buurman ineens legaal handelen. Denk aan “De Taartenwinkel” of, zoals hier, “Taartwinkel” zonder ‘en’.

De rechter oordeelt dan ook dat GefeliciTAART niets fout deed:

Daarbij stelt de voorzieningenrechter voorop dat GefeliciTAART de domeinnaam taartwinkel.nl slechts gebruikt om bezoekers door te leiden naar haar website, die onder een andere domeinnaam wordt gepubliceerd, te weten gefelicitaart.nl, en dat zij op die website haar diensten uitsluitend aanbiedt onder de naam “GefeliciTAART”. Voor zover deze wijze van gebruik van de domeinnaam kan worden aangemerkt als handelsnaamgebruik, moet worden aangenomen dat de eventueel door dat gebruik veroorzaakte verwarring gering is. GefeliciTAART heeft namelijk onweersproken aangevoerd dat de website waarnaar de domeinnaam doorleidt, “onmiskenbaar duidelijk” maakt dat de bezoeker bij een online taartwinkel van GefeliciTAART is terecht gekomen. Daar komt bij dat GefeliciTAART met de keuze van de domeinnaam taartwinkel.nl enige afstand heeft genomen van de handelsnaam Taartenwinkel.nl.

Het gebruik van een domeinnaam als ‘sluis’ zou dus waarschijnlijk niet eens handelsnaamgebruik zijn, als ik het goed begrijp. Terecht ook. Via deze manier een domeinnaam gebruiken is wat anders dan je eigen site presenteren op die domeinnaam. Maar zelfs als het handelsnaamgebruik zou zijn, is er niets mis mee. De kans op verwarring is voldoende klein gezien de sterk beschrijvende handelsnaam.

Via Boek9.nl.

Wat ik niet helemaal begrijp, is wat het oplevert om taartwinkel.nl te registreren en alleen maar door te verwijzen. Zijn er echt mensen die gewoon taartwinkel.nl intypen in de hoop bij een taartwinkel uit te komen?

Arnoud