De implicaties van het Gaspedaal-arrest voor metazoekmachines

Een bekende zoeksite voor potentiële autokopers, Gaspedaal.nl, maakt inbreuk op de database van concurrent Autotrack.nl, zo las ik in de Volkskrant. De rechterlijke uitspraak kan verregaande gevolgen hebben voor de uitgevers van auto- maar bijvoorbeeld ook vacaturesites, die leven van het verzamelen van gegevens uit de databanken van andere sites, roept de krant vervolgens. Met als gevolg dat mijn inbox vol zat met vragen van metazoekmachines: moeten we nu stoppen?

Autozoekersite Gaspedaal sluisde zoekopdrachten die mensen op hun site doen, door naar de zoekmachine van AutoTrack en herformatteerde de resultaten zodat het lijkt of je op Gaspedaal zoekt. AutoTrack meende dat zij een databankrecht had en dat Gaspedaal dit schond op deze manier. Na een voor Gaspedaal negatief vonnis ging men in hoger beroep, waarop het Gerechtshof haar juridische hulplijn inzette en het Hof van Justitie om antwoord op prejudiciële vragen omtrent het databankenrecht bij realtime metazoekmachines vroeg. En dat antwoord kwam in december vorig jaar.

Het arrest volgt de uitspraak van het Hof van Justitie op de voet. Onder het databankenrecht mag je andermans databank niet hergebruiken. En er is onder meer sprake van ‘hergebruiken’ als je, zoals Gaspedaal doet:

  • “in wezen dezelfde functionaliteiten” biedt als je bronnen,
  • je realtime data opvraagt bij diezelfde bronnen,
  • de resultaten ontdubbelt en
  • de bevindingen vervolgens in een eigen layout presenteert.

Het is dus niet -zoals de Volkskrant nogal alarmistisch roept- een algeheel verbod op metazoekmachines. Deze vier punten tesamen waren de juridische overtreding, dus wie op deze punten anders werkt, is niet automatisch ook in overtreding.

Belangrijkste lijkt me dat je een eigen dienst levert, dus niet slechts het doorzoeken van andermans databank. Ga je realtime opvragen, dan kom je in de gevarenzone. En ga je daarna de resultaten ombouwen tot ‘eigen’ resultaten (ontdubbelen en eigen layout) dan heb je een serieus probleem.

Dat realtime een probleem is, verbaast me een beetje. Ik zie weinig verschil tussen realtime en eens per dag. Misschien omdat het een hogere belasting neerlegt bij de server van de database-eigenaar? Google moet met eigen servers haar webindex doorzoekbaar maken, Gaspedaal kon het doorzoeken lekker bij AutoTrack laten liggen.

Voor mij is het ombouwen belangrijker. Daarmee presenteer je jezelf niet duidelijk als een metazoekmachine, maar kan de indruk ontstaan dat jij in feite de databank zelf beheert. Een soort van aanhaken bij andermans databank-investering dus. En dat is uiteindelijk waar het databankenrecht over gaat.

En dat ontdubbelen hoort daarbij, daarmee stap je weg van je positie als neutrale indexator en overzichtsmaker. Als Google duplicaten van webpublicaties bij elkaar zou gaan vegen, zou dit dus ook problematisch voor ze worden.

Wie weet er voorbeelden die voldoen aan deze vier criteria? Google valt af, want doet niets realtime en heeft hele andere functionaliteiten dan haar bronnen.

Arnoud

Mag Wikipedia beschermde bronnen overtypen?

wikipedia-recht.pngEen lezer vroeg me:

Ik zat laatst te bedenken hoe er heel veel informatie op wikipedia wordt samengesteld uit andere bronnen en deze vervolgens op wikipedia worden gepubliceerd onder een “Creative Commons Attribution-ShareAlike License”. Een voorbeeld is de landencodelijst ISO 3166 die zomaar op Wikipedia staat. Mag dat zomaar, integraal zo’n lijst overnemen als je denkt aan op auteursrechten en databankrechten die bij de ISO-origanisatie liggen?

Niemand mag een beschermde bron overnemen en die onder zijn eigen licentie publiceren, tenzij daar toestemming voor is. Binnen het citaatrecht mag je natuurlijk wél dingen overnemen zonder toestemming, maar dat wil niet zeggen dat het citaat dan automatisch onder jouw licentie valt. Het citaat wordt krachtens wettelijk recht gebruikt, maar is niet herbruikbaar buiten de context waarin wordt geciteerd.

Dit verklaart waarom de Nederlandse Wikipedia veel minder citaten of afbeeldingen heeft dan de Amerikaanse. De Amerikanen redeneren, wij mogen op basis van fair use allerlei content gebruiken. Zolang we maar duidelijk maken dát iets op grond van fair use is gebruikt, is dat prima. In Nederland is besloten dat men alléén open en vrije bronnen wil gebruiken, omdat heel nl.wikipedia 100% vrij moet zijn (CC-BY-SA). Dan is het dus onmogelijk om bv. een albumcover op te nemen. Hoewel dat mag als citaat bij een lemma van dat album, is daarmee de albumcover niet vrij herbruikbaar.

Auteursrecht op een standaard is mogelijk en het is zelfs toegestaan dan geld te vragen voor toegang tot die standaard als die standaard bij wet voorgeschreven is. Dit is buitengewoon ergerlijk maar wordt gerechtvaardigd met het argument dat het maken van die standard nu eenmaal creatief nadenken en geld kost. Dat moet worden terugverdiend, en het is eerlijker om die kosten neer te leggen bij de partijen die de standaard nodig hebben.

Bij een landenlijst met afkortingen kun je je afvragen óf daar wel auteursrecht op zit. Hoe creatief is het om te bedenken dat Nederland NL moet zijn en Spanje ES? Is dat werkelijk creatieve arbeid van de ISO mensen? Zo niet, dan is de lijst vrij van rechten en mag ook Wikipedia deze overnemen. (Natuurlijk mag jij die dan ook weer uit Wikipedia overnemen en hoef je hun CC licentie niet te respecteren. Waar geen auteursrechten op zitten, kan ook geen licentie van toepassing zijn.)

Databankenrecht op een standaard zou kunnen, als de standaard een bak gestructureerde data bevat waar je in kunt zoeken én er substantieel is geïnvesteerd in het opbouwen van die structuur. Bij een landenlijst zie ik dat niet zo, maar bij een complexe verzameling data in onderlinge verbanden, wie weet. Ik hou me aanbevolen voor voorbeelden.

Echter, ISO als Zwitserse organisatie krijgt per definitie geen databankrechten. Alleen bedrijven en instellingen in de Europese Unie hebben recht op databankenrecht, zo staat in art. 11 Databankrichtlijn. Wie daar buiten woont, mg alleen databankrechten claimen als zijn lokale wetgeving deze óók erkent, op hetzelfde niveau als de Europese regels. Dit is juridische pesterij: het idee is de rest van de wereld over te halen óók databankenrechten in te voeren.

Arnoud