Facebook wordt in de Verenigde Staten aangeklaagd door ouders van kinderen die zonder toestemming hoge bedragen hebben uitgegeven in spelletjes op het sociale netwerk. Dat meldde Nu.nl vorige week. Het gaat om een massaclaim, geïnitieerd door twee ouders wier kinderen elk zo’n duizend dollar aan creditcardbestedingen hadden gedaan op Facebook.
Kinderen kunnen volgens de wet niet zomaar aankopen doen. De wet (art. 1:234 BW) zegt dat ze handelingsonbekwaam zijn, wat inhoudt dat hun ouders of voogd toestemming moet geven voor alle transacties die zij doen.
Daar is een uitzondering op: als de transactie normaal is voor een kind van die leeftijd, dan wordt de toestemming geacht gegeven te zijn. Je kunt dus een kind van tien niet verbieden zijn zakgeld te verstoken bij de Jamin of Albert Heijn, maar wel bij de fietsenhandelaar.
Vandaag de dag durf ik wel te zeggen dat het normaal is dat kinderen van zeg een jaar of tien, twaalf dingen kopen in online spellen. Daarmee zou een aankoop van een paar euro niet terug te draaien zijn. Bij vele honderden of zelfs duizenden euro’s ligt dat anders, dat is geen bedrag dat een tien-, twaalfjarige normaal heeft dus zo’n aankoop kan door de ouders worden herroepen.
Probleem is alleen dat de aanbieder van zo’n spel snel zal zeggen “hoezo kind, het was uw creditcard dus u heeft zélf die aankopen gedaan”. En een volwassene die een aankoop doet, kan die niet zomaar terugdraaien. Dus hoe bewijs je dat het je kind was?
Je beroepen op de Wet koop op afstand (binnen veertien dagen alles ongedaan maken) is niet heel kansrijk. Het gaat hier om een online dienst die direct geleverd wordt, en zolang je er maar duidelijk op gewezen wordt dat dit zal gebeuren, heb je daarna geen annuleringsrecht meer.
Het blijft een probleem, online uitgaven door minderjarigen. Ik weet het, verantwoordelijkheid van ouders, maar als je ziet in de praktijk dat dat niet wérkt, dan moet je toch iets anders gaan verzinnen. In-app aankopen verbieden dan maar?
Arnoud