Een eeuwige softwarelicentie die tegen een eenmalige vergoeding is verstrekt, mag worden doorverkocht ongeacht wat er in die licentie staat. Wel is de koper vervolgens gebonden aan alle bepalingen uit het licentiecontract. Dat staat in een vonnis (via) van de rechtbank Midden-Nederland van vorige week. Hiermee wordt het UsedSoft-arrest uit 2012 bevestigd.
In deze zaak had het bedrijf CWS software verkocht aan een persoon, die deze vervolgens ingezet had in een later opgerichte BV waar hij bestuurder van was. Na enkele jaren merkte CWS dat op en sprak ze beiden aan wegens licentieovertreding en auteursrechtinbreuk. De persoon vanwege het verbod de licentie over te dragen, en de BV vanwege het gebruik van de software zonder dat daardoor voor was betaald.
De gedaagden beriepen zich op het Usedsoft arrest, dat bepaalt dat een licentie een verkoop is van de software wanneer de licentie voor onbepaalde tijd wordt verstrekt en er een eenmalige vergoeding tegenover staat die een reële vergoeding is (de economische waarde). Deze software was geleverd tegen een betaling van $ 395, en de licentie stelde geen duidelijke, beperkte looptijd. Nergens blijkt uit dat deze prijs onder de economische waarde ligt (altijd een lastige vraag), dus de rechter neemt aan dat de prijs deze waarde vertegenwoordigt. En dan is de usedsoft-uitkomst simpel: deze software is verkocht.
Een discussiepunt bij tweedehandslicentieverkoop was nog altijd in hoeverre de koper van de licentie gebonden in aan de bepalingen daaruit. Immers, het contract staat niet op zijn naam dus hoezo moet hij dan alle bepalingen uit het contract nakomen? Met die redenering zou je dan bijvoorbeeld een goedkope consumentenlicentie kunnen kopen en die als bedrijf gaan toepassen, omdat dan de beperking “alleen voor consumenten” eraf zou zijn gevallen.
De rechtbank gaat daar niet in mee: het verkopen van een licentie wordt simpelweg juridisch geduid als een contractsoverdracht. Dat kan onder Nederlands recht, maar de verkrijger van het contract zit dan uiteraard wel gebonden aan alle licentievoorwaarden:
Doordat de software en de licentieovereenkomst een onverbrekelijke band hebben (zie r.o. 84 van het UsedSoft-arrest), moeten de uit de licentieovereenkomst voor de licentienemer voortvloeiende rechten (naar Nederlands recht, dat op de overdracht van de software van [gedaagde 1] naar [gedaagde 2] van toepassing is) worden aangemerkt als kwalitatieve rechten als bedoeld in artikel 6:251 lid 1 BW die van rechtswege overgaan bij overdracht van de software aan een derde. Daar staat wel tegenover dat die derde alsdan gebonden is aan de daar tegenover staande verplichtingen (zie lid 2).
Als je dus software tweedehands verkoopt, gaan alle rechten en plichten één op één over naar de kopende partij. Dat is een heel logische uitkomst wat mij betreft. Het betekent natuurlijk wel dat je die consumentenlicentie niet tweedehands kunt kopen en zakelijk inzetten, maar dat kan ik billijken. Het UsedSoft arrest is niet bedoeld om licentiedifferentiatie te verhinderen, het is bedoeld om de markt voor tweedehands software open te breken.
Arnoud