Vooruit betalen bij webwinkels, mag dat?

In september schreef ik in de pizzaboer op afstand over de problemen bij vervalste bestellingen via internet. Je kunt een product bestellen, vervolgens keihard ontkennen dat je het besteld hebt en het dan houden omdat het een “ongevraagd toegezonden artikel” is. Fraude natuurlijk, maar bewijs het maar als webwinkel. Daarom schreef ik:

Een slimme webwinkel laat de klant dus eerst betalen. Dan speelt deze hele discussie niet. De winkel heeft zijn geld, en de ontvanger van het product is óf blij met het bestelde, óf hij kiepert het in de vuilnisbak. Maar dat is niet meer de zorg van de winkel.

Een oplettende lezer wees me op artikel 7:26 BW, dat zegt dat je als consument ten hoogste tot vooruitbetaling van 50% van koop verplicht kunt worden. Dus mag dat eigenlijk wel, alles vooruit betalen?

Deze bepaling is geen dwingend recht (art. 7:6 BW). Dat wil zeggen dat je samen wat anders mag afspreken, en dat gaat dan boven de normale regel. Alleen mag je die afspraak niet in je algemene voorwaarden maken, zo staat in datzelfde 7:6 BW. Je moet expliciet met elke klant apart afspreken dat hij alles vooruit zal betalen.

Dat zou dus goed moeten gaan bij webwinkels. Bij het afrekenen vraag je hem of hij direct wil betalen via bijvoorbeeld iDEAL, of hij een acceptgiro wil of dat hij met zijn creditcard wil betalen. Op die manier bied je elke klant de keuze, en daarmee is het geen algemene voorwaarde meer dat je vooraf moet betalen. Zo is het geheel legaal.

Een winkel die alleen vooruitbetaling via iDEAL biedt, en geen mogelijkheid biedt om b.v. onder rembours te bezorgen of met acceptgiro te betalen bij ontvangst, schendt mogelijk de Nederlandse wet. Maar ik geloof niet dat er webwinkels zijn die alleen iDEAL-betalingen accepteren.

Wel zijn er genoeg webwinkels die alleen een creditcard als betaalmogelijkheid hebben. Dat is geen probleem. Je moet bij het plaatsen van de bestelling toestemming geven om het bedrag van je kaart af te halen, maar het bedrag wordt pas op het moment van aflevering belast. Dat is geen vooruitbetaling in de zin van artikel 7:26 lid 2 BW, zo vond de rechter in de HCC/Dell zaak over de algemene voorwaarden van webwinkel Dell. Daarover trouwens zeer leesbaar is Toetsing van algemene voorwaarden aan koop via internet van Louwrens Phoelich.

Bij webwinkels geldt trouwens nog de bijzondere eis dat de verkoper zijn (fysieke) adres moet melden als vooruitbetaling van de prijs of een gedeelte daarvan verplicht is (7:46c lid 1 sub a BW). Dan weet je dus (als het goed is) waar je heen moet om je geld terug te vragen.

Arnoud

Te duur artikel geleverd: moet het terug?

Een blij verraste lezer mailde me:

Ik heb een processor via een webshop besteld, maar er is een duurdere geleverd. De factuur vermeldt gewoon het typenummer dat ik besteld had, dus ik denk dat het om een fout gaat aan hun kant. Ben ik verplicht de processor terug te sturen?

De winkel was verplicht om de juiste processor te leveren (binnen 30 dagen, tenzij anders afgesproken). Als ze die niet hebben, mogen ze een gelijkwaardig alternatief leveren. Tenminste, als dan in hun algemene voorwaarden vermeld is. Dat zou je dus even na moeten lezen, en als dat er staat, mag je er vanuit gaan dat dit een vervangend product is (art. 7:46f lid 3 BW). En dan mag je het gewoon houden. Maar ja, op die factuur staat niet “vervangend product” of zo, dus dat pleit er weer voor dat iemand het verkeerde doosje heeft gepakt in het magazijn.

In de meeste gevallen kom je dan uit op art. 7:17 BW, waarin staat dat het geleverde aan de overeenkomst moet beantwoorden. Volgens lid 3 is dat altijd het geval bij een “andere zaak dan overeengekomen”. De koper kan dan vervanging eisen (art. 7:21 lid 1 BW). De kosten van de vervanging komen voor rekening van de verkoper (7:21 lid 2 BW). Kortom, de zaak moet teruggestuurd en de winkel moet het juiste product aanleveren.

Zit je nog in de bedenktijd van zeven werkdagen na ontvangst, dan mag je ook de koop ontbinden (art. 7:46d BW). Ook dan moet het product terug, maar dan komen de kosten voor rekening van de koper. Dat zou ik dus niet doen in dit geval.

Je kunt de winkel even bellen of mailen en kijken of je tot een gunstig compromis kunt komen. Terugsturen en een nieuw product sturen is voor hen ook het nodige werk met bijbehorende kosten. Misschien zijn ze wel bereid om het er bij te laten, of bieden ze aan dat je de dure processor mag houden tegen slechts een kleine bijbetaling.

Je zou er natuurlijk op kunnen gokken dat de winkel niet doorkrijgt dat ze het verkeerde hebben geleverd. Maar stel dat ze dat wel doen? Dan kunnen ze eisen dat je het teruggeeft. De processor is immers niet degene die je had gekocht, dus je houdt nu iets in bezit dat niet van jou is. En dat heet verduistering en is een misdrijf.

Mij is het nog nooit overkomen. Jullie wel?

Arnoud

Bezorging bij de buren van je koop op afstand

Dingen kopen via internet is hartstikke handig, maar het laten bezorgen blijft een probleem. Ik ben nooit thuis, maar gelukkig heb ik betrouwbare buren die de pakketjes dan voor mij aannemen. Maar wat nu als je dat niet wilt?

TNT Post zegt hierover:

Het merendeel van onze klanten vindt het prettig dat zendingen bij de buren wordt bezorgd. Hierdoor hoeft men de zending niet van het Postkantoor af te halen. Er is een mogelijkheid bezorging bij buren te voorkomen. U regelt dat met de afzender van het pakket. Die dient op het pakket de tekst “Alléén huisadres” te vermelden. Voor de verzender van een pakket is op het Postkantoor ook een sticker met deze tekst verkrijgbaar.
Sorry, geen link, want hun site is zo brak dat je die tekst alleen kunt vinden door te zoeken naar “pakket buren”.

Desondanks is het mij een tijd geleden gebeurd dat de postbode zo servicegericht was dat hij een pakket voor mijn buren met die tekst toch bij mij afgaf zonder dat ik iets hoefde te tekenen. Wat nu als ik dan staalhard had ontkend iets te hebben aangenomen?

Dan hadden mijn buren de verzender kunnen aanspreken. Verzending is immers voor risico van het bedrijf (art. 7:11 BW). Gezien die tekst had het pakket bij hen bezorgd moeten worden en niet bij eventuele buren. En zelfs als toch vast komt te staan dat het pakket bij mij bezorgd is, dan nog heeft de verzender het pakket niet bij de juiste ontvanger laten bezorgen, zodat de schade voor zijn risico is.

Verstandiger is dan ook om de bestelling aangetekend te laten versturen (“met handtekening retour”). Dan moet de ontvanger tekenen, en aangezien jouw buurman niet voor jou mag tekenen, heb je zo meer controle over waar het pakket terechtkomt. Iets lastiger ligt het bij een huisgenoot. Als een huisgenoot van jou het pakket aanneemt, dan mag de postbode veronderstellen dat die huisgenoot gemachtigd is om pakketjes in jouw naam aan te nemen, tenzij er “uitsluitend de geadresseerde mag tekenen” op het pakket staat (de duurste optie bij aangetekend versturen).

Er zijn trouwens ook bedrijven die alleen van maandag t/m donderdag tussen 10 en 4 bezorgen, geen tijdstip kunnen noemen, niet vooraf kunnen/willen bellen, niet bij de buren afgeven en hun distributiecentrum op een industrieterrein in Oost-Patagonië dan wel Twente gevestigd hebben waar je het alleen na afspraak en met een brief van je directeur op geschept bedrijfspapier kunt afhalen. Erg fijn als je dan als particulier iets geleverd wilt krijgen. Jammer genoeg is het vaak onmogelijk om bij een webwinkel vooraf uit te zoeken welk bezorgbedrijf men zal gebruiken.

Arnoud

Gedeeltelijk ontbinden van koop op afstand

Stel ik koop een hengel en wat levend aas bij een online viswinkel, mag ik dan de hengel binnen zeven dagen terugsturen?

Op grond van de Wet Koop op Afstand, art. 7:46d BW om precies te zijn, heeft de consument het recht om binnen zeven werkdagen na de ontvangst van de zaak de koop op afstand zonder opgave van redenen te ontbinden. Logisch ook, want bij een webwinkel kun je maar gedeeltelijk inschatten wat je nu precies koopt. Die mooie trui kan in het echt behoorlijk vloeken bij je garderobe. En de hengel kan ook vies tegenvallen. Die mag je dus terugsturen, en de verkoper moet je dan je geld teruggeven. Alleen de kosten van het terugsturen komen voor jouw rekening.

Een pak melk mag niet worden geretourneerdNu gelden daarbij wel een aantal uitzonderingen. De belangrijkste hier is zaken die snel kunnen bederven of verouderen. Een pak melk online bestellen moet kunnen, maar dat na zeven dagen terugsturen is niet bepaald de bedoeling. Ook niet als het nog ongeopend is. Hetzelfde geldt voor een bestelling van levend aas. Die mag je dus niet retourneren.

Als je een hengel en levend aas koopt en de hengel zou willen retourneren, dan wil je juridisch gezien de overeenkomst gedeeltelijk ontbinden. De Wet Koop op Afstand zegt nergens of dat kan. Ook de Europese Richtlijn waar deze wetsbepalingen uit komen, regelt hier niets over.

Elders in de wet (art. 6:265 BW) staat dat je een overeenkomst gedeeltelijk mag ontbinden als de wederpartij tekortschiet. Stel de leverancier heeft alles geleverd op één artikel na, dan kun je de overeenkomst ontbinden voor dat ene artikel en dan blijft de rest gewoon jouw eigendom. Zou je de hele overeenkomst ontbinden (dat mag ook), dan moeten alle artikelen terug.

Nou is in het geval van de koop op afstand de verkoper niet tekort geschoten, dus strikt gesproken helpt deze bepaling hier niet. Maar je zou naar analogie kunnen redeneren dat dit mechanisme ook zou moeten gelden voor koop op afstand.

De bedoeling van deze regeling uit de Wet koop op afstand is tenslotte dat mensen artikelen terug kunnen sturen als ze na ontvangst toch tegenvallen. Dan moeten de uitzonderingen beperkt worden uitgelegd. Het recht om een hengelsportuitrusting van 900 euro te mogen retourneren, mag niet worden aangetast door het feit dat er 1 potje levende wormen bij zit.

Deze redenering is alleen nog nooit toegepast in de rechtszaal, en in de literatuur heb ik er nog niets over kunnen vinden. Als mensen dit willen gaan uitproberen, succes! 😉

Arnoud