Tag: E mail

Telecomwaakhond OPTA legt een Nederlandse e-mailspammer een boete van 100.000 euro op, meldde Webwereld gisteren. Het bedrijf verstuurde bijna 15 miljoen commerciële e-mails waarvoor geen toestemming was gegeven, of waarvoor op onzorgvuldige wijze toestemming was gevraagd. Uit het boetebesluit blijkt dat de OPTA ze hard afrekent op de bekende truc van opt-in vragen “voor partners” en dan de hele wereld je partner laten zijn. Daar moeten e-mailmarketeers nu écht eens mee kappen.

Het bedrijf bood op haar site een gratis dienst waar je na invullen van een formulier drie offertes kon krijgen voor allerlei producten. En onderaano p dat formulier had je dan de bekende vinkjes:

Ja, daar staat “Ik ontvang graag aanbiedingen van Companeo partners”. En op grond van die zin meende het bedrijf dus alles en iedereen tot partner te kunnen aanwijzen om zo de offerteaanvragers te mogen mailen over van alles en nog wat. De eigen nieuwsbrief kreeg je zelfs als je het vinkje níet aanvinkte. Eh, wacht, wat?

Argument van Companeo was volgens mij dat die mensen “klant” waren, ze hadden immers de offertebemiddelingsdienst afgenomen. En van klanten heb je geen opt-in nodig. Maar die vlieger gaat niet op: je bent pas klant als je betaalt, niet als je een gratis dienst afneemt. Dat had de OPTA al eerder bepaald in hun Standpunt Telemarketing.

Bij de partnermailing ging dát wel goed, maar dan krijg je meteen de vraag, waar ben je mee akkoord gegaan als je zegt “Ik ontvang graag aanbiedingen van Companeo partners”. De abonnee weet niet wie de partners van Companeo zijn, aldus OPTA, dus hoe moet je dan weten welke spammails eigenlijk ge-optinde direct marketing was?

In de praktijk kwam het er immers op neer dat Companeo zich vrij achtte om abonnees, die hadden ingestemd met de hiervoor genoemde passage, te benaderen met advertenties van iedere willekeurige adverteerder waar Companeo zaken mee deed. Daaruit volgt dat de betreffende geïnteresseerde zich geen duidelijk beeld kon vormen van de producten die in de partnermailings zouden worden aangeprezen.

Inderdaad, “Ik ontvang graag aanbiedingen van Companeo partners” betekent “De hele wereld mag mij mailen”. En dát gaat dus in tegen de Telecomwet. Op zijn minst moet je specifiek noemen welke soort derden partner zijn en waarover die gaan mailen.

Voor mij is het al jaren evident dat “zorgvuldig geselecteerde partners” een inhoudsloze opmerking is, waar dus geen rechtsgeldige toestemming uit kan worden afgeleid. Maar toch blijft het maar opduiken in de e-mailmarketing. Misschien vanwege het motto “het is moeilijk iemand iets te laten snappen als zijn levensonderhoud er vanaf hangt dat hij het niet snapt”?

Arnoud

Per 1 augustus stopt internetprovider T-Mobile met het ondersteunen van de @wanadoo en @orange e-mailadressen. Vanaf dat moment werkt alleen nog een nieuw aangemaakt @online e-mailadres. Bij DDMA las ik een interessant punt daarbij: mag je die oude adressen dan hernoemen naar @online, of schend je dan de antispamwet?

Je kunt hier twee kanten mee op: (1) het is dezelfde gebruiker, en je corrigeert/actualiseert alleen zijn e-mailadres, dus het mag, of (2) het is een nieuw e-mailadres en dus geldt de eerder verkregen opt-in daar niet voor.

Pakken we de Telecommunicatiewet erbij, dan zien we dat er letterlijk staat

Het gebruik van (…) elektronische berichten voor het overbrengen van ongevraagde communicatie voor commerciële, ideële of charitatieve doeleinden aan abonnees of gebruikers is uitsluitend toegestaan, mits de verzender kan aantonen dat de desbetreffende abonnee of gebruiker daarvoor voorafgaand toestemming heeft verleend (…)

Er staat dus niet letterlijk een verwijzing naar het “nummer”; het moet de abonnee zijn die toestemming heeft verleend. Toestemming kan op zich ook voor bv. meerdere e-mailadressen tegelijk worden gegeven, dus dat is logisch. En een abonnee is een “natuurlijk persoon of rechtspersoon”, niet een e-mailadres.

Het kan wél afhangen van hoe de opt-in is geformuleerd: stond daar “schrijf dit e-mailadres in” of “schrijf mij in”? In het eerste geval kun je niet zomaar een ander e-mailadres gaan mailen vanaf nu. Maar ik vermoed dat de meeste e-mailmarketeers werken met “ja ik wil de nieuwsbrief ontvangen”, zodat de toestemming niet e-mailadresspecifiek is.

Ik zie nu in de DDMA E-mail Code staan dat men daar wél opt-in als adresgebonden beschouwt, dus mogelijk is het advies binnen dat kader bedacht:

De adverteerder draagt er zorg voor dat de bestandseigenaar bij het verzamelen van e-mailadressen degene wiens e-mailadres wordt verzameld duidelijk en op eenvoudig toegankelijke wijze geïnformeerd wordt over de navolgende punten: a) dat het e-mailadres voor het toezenden van reclame zal worden gebruikt;

Maar ook hier twijfel ik of het écht zo streng bedoeld is dat opt-in per mailadres is verkregen.

Het advies bij de DDMA-blog om actief navraag te doen bij de abonnee lijkt me sowieso het beste, maar ik denk dat je op zich het e-mailadres wel kunt omzetten in een uitzonderlijke situatie als deze.

Arnoud

Een lezer vroeg me:

Ik ben webmaster van een vereniging. Om onze leden te bereiken, hebben we een algemeen mailadres (alleleden@onzevereniging punt nl). Bij de laatste ledenvergadering hebben wij onze leden gemeld dat dit mailadres uitsluiten bedoeld is voor gebruik door het bestuur of na goedkeuring van het bestuur. Maar nu zegt één van onze leden dat we deze eis niet kunnen stellen, omdat iedere Nederlander het recht heeft aan iedereen een brief of email mag sturen als het adres publiek bekend is. Klopt dat?

Eh, nee, dat klopt niet.

Het is op zich waar dat alles mag tenzij het verboden is, maar er zijn genoeg regels en verboden rondom e-mail. De bekendste regel is natuurlijk het spamverbod, artikel 11.7 Telecommunicatiewet. Dit artikel bepaalt dat je niet ongevraagd commerciële, charitatieve of ideële reclame mag mailen naar een e-mailadres, ongeacht hoe publiek dat adres bekend is.

In de XS4All/Ab.fab zaak bepaalde de Hoge Raad dat de eigenaar van een server (XS4All met haar mailservers, in die zaak) mag beslissen wie er wat doet op die server (Ab.fab, met zijn reclamemails). Eén van de verweren van Ab.fab was dat zij op grond van de uitingsvrijheid (artikel 10 EVRM) het recht moest hebben om haar doelgroep te bereiken. Maar nee:

Dit grondrecht kan immers in beginsel niet dienen ter rechtvaardiging van een inbreukmakend gebruik van een goed waarop een ander exclusieve rechten heeft.

Voor mails die buiten die categorieën vallen is er geen specifieke regel. Dus ja, dan kun je zeggen dat je er gewoon heen mag mailen. Een discussie over hoe het bestuur omgaat met de leden, zou je via dat e-mailadres kunnen initiëren, en op grond van de wet kan het bestuur dat niet verhinderen.

Een vereniging kan natuurlijk wel in haar statuten of huishoudelijk reglement opnemen dat leden elkaar niet lastig vallen via de mail. Dat mag, je kunt als vereniging strenger zijn dan de wet. En dan heeft dit lid zich eraan te houden als hij lid wil blijven. (En als niet-lid kan zijn mail eenvoudig op de server worden geweerd natuurlijk.)

Persoonlijk lijkt me het het eenvoudigst als de mailserver zo wordt ingesteld dat alleen het bestuur kán mailen naar dat adres, maar dan moet je wel de goede faciliteiten hebben natuurlijk.

Arnoud

Een lezer vroeg me:

Ik ben webmaster van een vereniging. Om onze leden te bereiken, hebben we een algemeen mailadres (alleleden@onzevereniging punt nl). Bij de laatste ledenvergadering hebben wij onze leden gemeld dat dit mailadres uitsluiten bedoeld is voor gebruik door het bestuur of na goedkeuring van het bestuur. Maar nu zegt één van onze leden dat we deze eis niet kunnen stellen, omdat iedere Nederlander het recht heeft aan iedereen een brief of email mag sturen als het adres publiek bekend is. Klopt dat?

Eh, nee, dat klopt niet.

Het is op zich waar dat alles mag tenzij het verboden is, maar er zijn genoeg regels en verboden rondom e-mail. De bekendste regel is natuurlijk het spamverbod, artikel 11.7 Telecommunicatiewet. Dit artikel bepaalt dat je niet ongevraagd commerciële, charitatieve of ideële reclame mag mailen naar een e-mailadres, ongeacht hoe publiek dat adres bekend is.

In de XS4All/Ab.fab zaak bepaalde de Hoge Raad dat de eigenaar van een server (XS4All met haar mailservers, in die zaak) mag beslissen wie er wat doet op die server (Ab.fab, met zijn reclamemails). Eén van de verweren van Ab.fab was dat zij op grond van de uitingsvrijheid (artikel 10 EVRM) het recht moest hebben om haar doelgroep te bereiken. Maar nee:

Dit grondrecht kan immers in beginsel niet dienen ter rechtvaardiging van een inbreukmakend gebruik van een goed waarop een ander exclusieve rechten heeft.

Voor mails die buiten die categorieën vallen is er geen specifieke regel. Dus ja, dan kun je zeggen dat je er gewoon heen mag mailen. Een discussie over hoe het bestuur omgaat met de leden, zou je via dat e-mailadres kunnen initiëren, en op grond van de wet kan het bestuur dat niet verhinderen.

Een vereniging kan natuurlijk wel in haar statuten of huishoudelijk reglement opnemen dat leden elkaar niet lastig vallen via de mail. Dat mag, je kunt als vereniging strenger zijn dan de wet. En dan heeft dit lid zich eraan te houden als hij lid wil blijven. (En als niet-lid kan zijn mail eenvoudig op de server worden geweerd natuurlijk.)

Persoonlijk lijkt me het het eenvoudigst als de mailserver zo wordt ingesteld dat alleen het bestuur kán mailen naar dat adres, maar dan moet je wel de goede faciliteiten hebben natuurlijk.

Arnoud