Tag: Registratie

About Registratie

Subscribe Feeds

DNB: cryptobeurs Binance biedt illegaal diensten aan in Nederland

Geplaatst op in Regulering, 20 reacties

Binance, de grootste cryptobeurs ter wereld, is illegaal in Nederland actief, zo waarschuwt De Nederlandsche Bank (DNB) volgens Security.nl. Volgens de toezichthouder biedt de cryptobeurs zonder wettelijk verplichte registratie cryptodiensten in Nederland aan. Het gaat om de diensten voor wisselen tussen virtuele valuta en fiduciaire valuta en het aanbieden van wallets voor het bewaren van cryptovaluta. Binance kwam in mei ook in de VS negatief in het nieuws. Opmerkelijk detail: Binance is natuurlijk niet in Nederland gevestigd, dus hoezo kan een Nederlandse toezichthouder dan handhaven?

De waarschuwing van DNB lijkt een voorschot te zijn op handhaving. Gek is het wel, als een partij de wet overtreedt dan zou je zeggen dat handhavend optreden voor de hand ligt. Maar dat duurt natuurlijk even, en mensen kunnen in de tussentijd de dienst blijven gebruiken (want een onderzoek/handhaving is vertrouwelijk tot het besluit er is).

Met name bij Tweakers zie ik veel reacties over het punt dat Binance op de Kaaimaneilanden gevestigd is, en dat er ook geen servers in Nederland staan. Maar dat is dus géén argument, totaal niet. De Wwft verbiedt het actief werven van klanten in Nederland, en je vestigingsplaats doet er daarbij niet toe. Dat is vrijwel nooit zo trouwens, ook niet bij bijvoorbeeld productverkoop of AVG compliance. In Europa gaat het er eigenlijk altijd om of je actief bent in dat land, of je je richt op mensen hier.

En dat is zo bij Binance: men heeft op maat gemaakte pakketdiensten voor Nederlanders, je kunt (kon) met iDeal betalen en men werkt met Nederlandse partners. Ook liet men registratie van Nederlanders (dus hier wonen) toe en werden Nederlandse identiteitsbewijzen geaccepteerd voor de know-your-customer intake. Voor mij is dat duidelijk genoeg dat dit bedrijf actief met Nederland bezig is.

Veel interessanter dan “richt Binance zich op Nederland” vind ik de vraag van Simon Lelieveldt op Twitter:

Why didn’t DNB issue a warning on the 21st of May with respect to Binance. Was Binance trying to register at that point in time? Why did DNB allow other market players registrations from which they might have known they could indirectly service binance with ideal functionality?
DNB heeft de registratieplicht uit de Wwft namelijk lange tijd ingevuld als een vergunningsplicht, oftewel een stevige inhoudelijke controle van je aanvraag. Het moet ze dus opgevallen zijn dat Binance (vie een partner) toegang tot iDeal betalen zou hebben gekregen, en je zou verwachten dat er dan een verdere check gehouden wordt waarom dat kan terwijl Binance geen registratie had.

Arnoud

Contractsluiting via activatiecode is rechtsgeldig (en waarom ook niet)

Geplaatst op in Informatiemaatschappij, 5 reacties

pen-contract-ondertekenen-algemene-voorwaardenWanneer een bedrijf een per e-mail toegezonden activatiecode voor een overeenkomst intypt, mag je daaruit concluderen dat men dat contract heeft gewild. Ook al is er geen handtekening gezet. Dat vonniste (arresteerde, maar dat klinkt gek) het Hof Arnhem-Leeuwarden onlangs. Elektronisch contracteren, het blijft een onderwerp dat de gemoederen doet losmaken.

Wie in de Nationale Zorggids vermeld wil worden, moest vroeger een contract ondertekenen en terugsturen. Dat is natuurlijk praktisch nogal omslachtig, vandaar dat het bedrijf achter de gids een nieuw proces had ingevoerd: Je krijgt een mail met een unieke activatiecode, die moet je invoeren op de website en na akkoord op algemene voorwaarden (argh) en op ‘Activering voltooien’ klikken heb je dan een contract gesloten.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is er nul komma niets spannends aan elektronisch contracteren. Ook niet als je een huis koopt of zo, want ook dan is het simpel: dat mag niet elektronisch.

Als het wél elektronisch mag, dan zijn er eigenlijk geen inhoudelijke eisen. Wil je een gescand stuk papier met inktkrabbel, leuk voor je. Wil je een activatiecode ingevoerd zien en een vinkje bij i-agree-with-ze-terms-and-conditions dan is dat ook prima. Een overeenkomst komt tot stand door aanbod en aanvaarding, en dat is het. Een stuk papier met inktkrabbel levert sterker bewijs op dát je het aanbod hebt aanvaard, dat is alles.

En als je een proces opzet dat begint met

“Welkom in de beveiligde omgeving van de Nationale Zorggids. Voer uw activeringcode in om de vier stappen te doorlopen waarmee u uw opdracht kunt activeren en bevestigen.”

dan is dat ook prima:

Daarmee is naar het oordeel van het hof reeds bij de eerste stap voldoende duidelijk, althans zou voor een professionele wederpartij als B2B-Twente voldoende duidelijk moeten zijn geweest, dat het proces eindigde met de bevestiging van een opdracht.

Maar juristen zouden juristen niet zijn als ze niet toch een grote twijfel op weten te roepen. Hoe weet je bijvoorbeeld of de persoon die die code intypt, wel gemachtigd is om namens het bedrijf het contract te sluiten?

Gelukkig is de rechtbank hier ook lekker nuchter:

Vast staat immers dat de e-mail met de offerte is gezonden aan [e-mailadres], het e-mailadres van [de bestuurder], de bestuurder van B2B-Twente, zodat Nationale Media ervan mocht uitgaan dat het activeringsproces was doorlopen door [de bestuurder] zelf of met zijn instemming door een ander.

Uiteraard hangt het dan dus af van de persoon met wie je mailt, maar dat is niet anders dan in de gewone wereld: als je met Piet van inkoop zaken doet, dan mag je veronderstellen dat Piet je in mag kopen, maar babbel je met Marjo van HRM dan moet je even dubbelchecken of ze dat wel mag. En wat is het verschil tussen een brief van Piet, inkoper bij Example BV, en een mail van piet@example.com?

Arnoud

Verlopen domeinnaam registreren legaal, verlengen dan weer niet

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 35 reacties

Als een domeinnaam vervalt en er zit ook maar iets aan traffic of bekendheid op, dan kun je er vergif op innemen dat deze binnen een dag of wat ingepikt is door een snelle jongen met een advertentiepagina. Een buitengewoon irritante praktijk, maar er is weinig aan te doen: de oude eigenaar heeft deze zelf laten verlopen, en tsja dat mensen hun oude links niet updaten is hun probleem.

Anders wordt dat als een bedrijf per ongeluk de eigen domeinnaam laat verlopen en er dan een domeinkaper langskomt. In een recent arrest (via) oordeelt het Hof Amsterdam dat er dan mogelijkheden kunnen zijn om deze op te eisen. In deze helaas vérgaand geanonimiseerde en daardoor moeilijk te duiden zaak ging het om een domeinnaam die identiek was aan de handelsnaam van de eiser. Deze was verlopen, en de gedaagde had er snel een parkeerpagina op gezet met een mededeling dat de domeinnaam te koop was. Wat kan de oude houder hieraan doen?

Niet veel, zo blijkt: het is geen handelsnaaminbreuk als je een domeinnaam bezet houdt, tenzij je op de daaraan gekoppelde site als bedrijf naar buiten treedt en zo dezelfde handelsnaam voert als je concurrent. Ook is er geen sprake geweest van onrechtmatig handelen. Er zijn geen opzeggingen vervalst of tokens gestolen. Het was een ‘gewone’ registratie nadat de oude eigenaar niet verlengd had. Ook andere feiten waaruit onrechtmatig handelen zou blijken, ontbreken.

Het Hof presenteert dan de belangen van de beide partijen: een groot belang bij de oude eigenaar en een klein belang bij de nieuwe. Vroegah was het dan nog wel eens zo dat men dan simpelweg de partij met het grootste belang de domeinnaam zou geven (wat Hugenholtz de Utrechtse belangenafweging noemt). Zoals Hugenholtz het formuleert:

Deze ‘belangenafweging’ vormt mijns inziens geen valide rechtsgrondslag. Heeft degene die meer belang heeft dan een ander bij een rechtsgoed (een stuk grond bijvoorbeeld) een aanspraak die rechtens valt af te dwingen? Natuurlijk niet.

Wie iets legaal heeft verkregen, mag dat houden, hoe groot het belang van een ander ook is. Pas in heel bijzondere gevallen (zoals in de 112-zaak) is er wellicht ruimte om een registratie ongedaan te maken.

Echter, het Hof komt wel met een zeer aparte redenering: de verlenging van de domeinnaam is niet toegestaan, want die zal onrechtmatig zijn:

Immers, [gedaagde] heeft zelf geen belang bij het beschikken over die domeinnaam, terwijl haar, met de entamering van het onderhavige kort geding, duidelijk is geworden dat [eiser] haar ” als handelsnaam gebruikte ” domeinnaam niet (bewust) heeft willen prijsgeven en een groot belang heeft om wederom over die domeinnaam te gaan beschikken. Daarbij komt dat niet goed valt in te zien dat [gedaagde] gebruik van de domeinnaam zal kunnen maken, zonder daarmee (een onrechtmatige) inbreuk te maken op het handelsnaamrecht van [eiser].

Oftewel: goed, je hebt hem legaal verkregen, maar je hebt geen enkele reden de domeinnaam te verlengen dus tegen die tijd mag je hem netjes overdragen aan de oude eigenaar. Eh, wat? Dus registratie zonder duidelijk belang mag wel, maar verlenging niet?

Ik begrijp daar helemaal niets van. Volgens mij is het simpel: óf de registratie is onrechtmatig en dan moet de domeinnaam terug, óf de registratie was eerlijk en rechtmatig en dan mag je de domeinnaam houden (zolang je de facturen betaalt natuurlijk).

Arnoud

De waarde van registratie van een idee

Geplaatst op in Innovatie, Intellectuele rechten, 18 reacties

Regelmatig krijg ik vragen van lezers die hun idee willen vastleggen en zich afvragen of ze dan “beschermd” zijn.

Ja en nee.

Er zijn vele diensten waar je een idee, tekst, afbeelding of ander werk kunt vastleggen. In Nederland hebben we het i-Depot van het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom, en ook commerciële diensten als File-Reg of CCProof zijn in Nederland beschikbaar. De Belastingdienst zet datumstempels op alles dat je op de afdeling Registratie & Successie op de balie legt. Daarmee kun je bewijzen dat het werk op die datum bestond.

Dat is handig, want als iemand anders claimt dat hij het werk gemaakt heeft, kun je die registratie laten zien – en alleen de auteur kon dat werk al zo vroeg gedateerd hebben, dus dan moet je de auteur wel zijn. Maar dat is dan ook het enige.

Wat zo’n registratie je niet geeft, is dwingend bewijs dat je de auteur bent of een rechtsmiddel waarmee je anderen die hetzelfde gaat doen, kunt tegenhouden. Registratie heeft dus geen juridisch voordeel, behalve als je bang bent voor ruzies over wanneer het werk gemaakt is of over hoe het eruit zag op een bepaalde datum.

Ik kan me dan ook geweldig ergeren aan opmerkingen als

File-Reg kan gezien worden als een ‘internet depot’, ook wel ‘i-depot’, voor het vastleggen van uw intellectueel eigendom. Copyright vastleggen via File-Reg is rechtsgeldig en kan als bewijs in gerechtelijke procedures worden toegelaten.

En nee, niet vanwege de flauwe poging om te scoren op de zoekterm “i-depot” van het BBIE. Met deze tekst wordt de indruk gewekt dat je een recht vestigt, of dat het nodig is om auteursrecht (copyright) te registreren. Wat betekent “is rechtsgeldig” immers anders dan “dit levert u een juridisch afdwingbaar recht op bij de rechter”?

(Spitsvondige juristen zullen nu zeggen “rechtsgeldig betekent alleen dat de rechter het niet meteen van tafel veegt”, maar in die betekenis zal de leek het niet opvatten. En de informatiewaarde van de opmerking is in die betekenis nul, net als “uw commentaar onder deze blog is rechtsgeldig.”)

Juridische bescherming van een idee krijg je op twee manieren: 1. Een geheimhoudingsovereenkomst (NDA) afsluiten waarin staat dat de wederpartij het idee niet mag doorvertellen. 2. Het idee uitwerken tot een handboek of draaiboek en daarmee een auteursrechtelijk beschermd werk maken. Wie dan op basis van het handboek het idee hergebruikt, pleegt inbreuk op auteursrechten. Maar je moet dan wel bewijzen dat ze je handboek hebben gebruikt als basis, want zonder toegang tot het origineel kan er per definitie niet uit gekopieerd zijn.

Hierbij kan een depot handig zijn, omdat dan vaststaat welke aspecten van het idee bij de bedenker bekend waren. Maar meer dan dat kan ik niet bedenken.

Arnoud

Registratie van Amerikaans auteursrecht, moet dat?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 3 reacties

Het aanbevelenswaardige Plagiarism Today meldde over een mogelijke e-mailscam waarin wordt opgeroepen je auteursrecht zo snel mogelijk te registreren. De US Copyright Registry maande lezers om zo snel mogelijk hun rechten vast te leggen. “This is your final notice”, eindigt de mail dreigend. Ook twee Nederlandse webmasters en lezers van deze blog kregen de mail. Moeten zij hier iets mee doen?

Registratie van auteursrecht is niet nodig. Auteursrecht krijg je automatisch zodra je het werk maakt. Sterker nog, in veel landen is er helemaal geen instantie waar je je auteursrecht zou kunnen registreren, aanmelden of deponeren. Er zijn wel allerlei bedrijven en instanties die een datumstempel op je werk willen zetten (vaak tegen vergoeding), maar de meerwaarde daarvan ontgaat me.

De VS hebben wel zo’n instantie: de US Copyright Office. Tot 1989 was het verplicht om je werk bij deze Office te registreren. Zonder registratie had je geen auteursrecht. Deze verplichting is afgeschaft omdat ze in strijd is met de Berner Conventie. Volgens dit internationaal verdrag mag de verkrijging van auteursrecht aan geen enkele formaliteit onderworpen worden. Wie een werk maakt, heeft auteursrecht, punt uit.

Nog steeds kun je bij de Copyright Office je werk registreren. Dit is echter geen vereiste om in de VS auteursrecht te krijgen. Het biedt wel voordelen in geval van een rechtszaak. Met name kun je dan zogeheten statutory damages, wettelijk vastgelegde schadevergoeding, claimen in plaats van slechts je werkelijk geleden schade. Aangezien deze statutory damages op kunnen lopen tot $100,000 per inbreukmakende handeling, is het verstandig om dit te doen als je een rechtszaak verwacht.

Zo’n registratie kost wel geld, en zoals bij elke bureaucratie is het soms wat onoverzichtelijk welk formulier je nu in hoeveelvoud bij welk loket moet inleveren. Vandaar dat bedrijven als de Copyright Registry hier een kans zien: zij vereenvoudigen het proces, maar uiteraard wel tegen een zeker bedrag. In het geval van deze Registry $350 per depot. En dat terwijl de registratietaks slechts $35 bedraagt.

De dienst is op zich dus legaal, al zitten er wel wat rare haken en ogen aan. De naam lijkt op die van de overheidsinstantie en men suggereert tussen de regels door het verlies van auteursrecht voor wie niet op het aanbod ingaat. Opmerkelijk genoeg verwijst men naar de Patent and Trademark Office als betrokken overheidsinstantie, maar die gaat uiteraard over de octrooien en merken (die je wel moet aanvragen). Bovendien zijn er ook andere diensten die het goedkoper doen. Op het aanbod ingaan lijkt dus niet erg zinvol.

Arnoud