Tag: Trol

About Trol

Subscribe Feeds

Aanvallen patenttrollen op open source verdubbeld, ondanks Alice, huh?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, nog geen reacties

Het aantal patentclaims bij open source projecten door patenttrollen is sinds 2021 met 100% toegenomen, las ik bij ZDNet. (De cijfers komen uit een onderzoek van patentclaimonderuithaler Unified.) Op zich niet raar gezien open source sterk aan populariteit wint en het aantonen van een inbreuk niet heel kostbaar is. Maar wel raar gezien de stand van de jurisprudentie in de VS: geen patent is meer veilig. Wat is hier aan de hand?

Het artikel noemt als belangrijkste reden voor de toename van claims het toegenomen gebruik van OSS bij banken en fintech bedrijven. Dit zijn traditioneel geen partijen die veel met patenten doen, en die sterk risicomijdend zijn en bovendien calculerend: deze claim voelt gevaarlijk, voor een ton gaat ‘ie weg, wat kost een patentrechtszaak? Oké, betalen en verder met wat we aan het doen waren.

Maar Alice dan? Het was inderdaad lang zo dat een patentrechtszaak enorm duur was, omdat er een langlopende discovery en feitelijk/juridische discussie moest worden gevoerd. Maar in 2014 deed de Supreme Court uitspraak over de vraag wanneer een software-uitvinding nu voor octrooi in aanmerking komt (de Alice-uitspraak): eigenlijk nooit. Alleen dat lijkt nu weer anders te liggen:

It also doesn’t help one darn bit as Federal Circuit Court of Appeals Judge Pauline Newman said, “The court’s rulings on patent eligibility have become so diverse and unpredictable as to have a serious effect on the innovation incentive in all fields of technology. The victim is not only this inventor …; the victims are the national interest in an innovative industrial economy and the public interest in the fruits of technological advance.”
Dat heeft dan weer te maken met een uitspraak uit 2019 waarin de criteria uit Alice vertaald werden naar andere vakgebieden, maar op zo’n manier dat de interpretatie weer helemaal open is komen te liggen. Bovendien zijn er (natuurlijk) weer trucs bedacht, zoals per direct een expert laten opdraven die feitelijke uitspraken doet, waardoor er tegenexperts nodig zijn en je niet met een snelle Alice-aanval de zaak onderuit kunt halen. En dat zijn precies het soort vertragingstactieken waardoor patenttrollen weer waarde krijgt.

Het rapport is opgesteld door Unified Patents, een organisatie die zich ten doel stelt patenten van trollen aante vallen precies met de Alice-argumenten. Dat kan, als je bijvoorbeeld bij het USPTO herziening aanvraagt of in het algemeen belang een rechtszaak start zonder dat er concreet discussies over inbreuk zijn. (Dan zijn die experts ook niet nodig.) Het is alleen wel duur. Het laat maar zien hoe vastgelopen het Amerikanse patentsysteem is.

Arnoud

Gordon wil anoniem reageren online onmogelijk maken, maar is dat haalbaar?

Geplaatst op in Uitingsvrijheid, 18 reacties

Zanger en entertainer Gordon is een petitie gestart waarmee hij wil zorgen dat anoniem reageren op internetfora en sociale media niet meer mogelijk is. De SBS-presentator vindt dat mensen een identiteitsbewijs moeten indienen voordat ze een account kunnen aanmaken. “Ik wil ervoor zorgen dat er jurisprudentie komt waar andere collega’s die gestalkt worden of van wie naaktfoto’s worden verstuurd op terug kunnen vallen”, zei hij eerder. Dat gaat nog best eens een probleem worden.

De aanleiding lijkt te zijn geweest dat Gordon een nieuwe televisieserie was begonnen over zijn hondje, dat volgens deskundigen te ziek zou zijn daarvoor. “Wij zien op basis van de vele filmpjes en foto’s dat de fokker van dit hondje zich niet aan alle regels heeft gehouden”, constateert de Hondenbescherming op basis van de voorschriften van de NVWA. Dit gaf vele anonieme commentaren, waarvan een groot deel inderdaad te walgelijk voor woorden is. Bij lang niet alle fora krijgt Gordon daar wat tegen gedaan, en vanwege anonimiteit is het lastig die mensen zelf aan te pakken. Vandaar het plan.

De presentator ziet het als oplossing als mensen niet meer anoniem een online account kunnen aanmaken. Hij stelt bijvoorbeeld voor om inlogs te koppelen aan de DigiD of het BSN. Dat heeft natuurlijk enig effect: wie weet dat zhij te traceren is, zal zich enigszins inhouden bij het doen van al te rare commentaren. Dit zal alleen wel een wetswijziging vereisen: gebruik van BSN voor dit doel – of voorschrijven van DigiD inlog – is niet mogelijk af te dwingen enkel met jurisprudentie. En ook meer algemeen, het eisen dat men de klanten identificeert is iets dat in principe een wet eist.

Je kunt natuurlijk (Lycos/Pessers) eisen dat het platform geeft wat men heeft, zoals het IP-adres. Maar stel nu eens dat ook het BSN of de gegevens van de DigiD-inlog daarbij zitten. Dan heb je toch nog steeds dezelfde route? Je elimineert alleen de tweede stap naar de internetprovider die IP-adres naar abonnee kan vertalen. Heel veel effectiever lijkt me dat niet.

In uitzonderlijke gevallen kun je binnen de huidige jurisprudentie de platformaanbieder aansprakelijk stellen. Het Delfi-arrest uit 2015 bepaalde dat een website die zeer controversiële berichten plaatst en weet dat daar grove, onrechtmatige reacties op gaan komen, zelf aansprakelijk is voor de inhoud daarvan. Wel lijkt het Hof de lat redelijk hoog te leggen: niet bij theoretisch mogelijk strafbare zaken, maar evidente dat-kan-écht-niet doodsbedreigingen en uitspraken die “tegen de menselijke waardigheid” ingaan. Dat lijkt dan aan te sluiten bij de regel die we al kennen bij de Europese notice/takedowns: alleen bij evident onrechtmatige zaken moet je ingrijpen als hoster of beheerder – en nee, niet alleen bij klachten, ook als je er zelf achter komt. Als je het zo bekijkt, dan zegt het Hof dus, je moet je comments gewoon lézen en als je dat-kan-écht-niet zaken ziet, dan moet je ingrijpen. Lees je niet, dan is dat jouw probleem. En Delfi deed weinig, te weinig, om in te grijpen bij dergelijke reacties.

Indirect zou van zo’n aansprakelijkheid een dreiging uit kunnen gaan naar platformeigenaren: als je dát soort troep doorlaat, dan ben je kennelijk zelf aan te spreken, en iemand als Gordon zal dat ook met veel kabaal gaan doen. Dus dan maar beter daarop modereren. Dan krijg je natuurlijk meteen de discussie dat daarmee alle platforms alle negatieve uitingen zullen gaan weren – of stoppen met commentaar in het algemeen – omdat ze niet kunnen modereren op enkel de zeer ernstige gevallen. Ik heb met dat laatste altijd wat moeite gehad. Natuurlijk, vrijheid van meningsuiting is een groot goed maar het soort oprispingen waar we het hier over hebben, zijn die echt niet te onderscheiden van de serieuze kritiek wegens dierenmishandeling die met een tikje emotie wordt geplaatst?

Arnoud

Twitch klaagt trollen aan die video’s van aanslag plaatsten

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 5 reacties

Livestreamwebsite Twitch is in de Verenigde Staten naar de rechter gestapt om een groep anonieme gebruikers aan te klagen. Dat meldde Nu.nl onlangs. De gebruikers plaatsten enorme hoeveelheden ongepaste video’s, waaronder de beelden van de aanslag op een moskee in het Nieuw-Zeelandse Christchurch. Het bleek zo veel dat Twitch tijdelijk geen nieuwe gebruikers toeliet en veel werk had om alles weer te verwijderen. Zo veel dat ze nu een juridisch novum willen realiseren: een schadeclaim bij die kwaadwillende gebruikers, zeg maar de kosten van het opruimen van de rotzooi. Een bijzonder geval.

De exacte aanleiding voor de flood is me niet helemaal duidelijk, maar rond 25 mei zou een groep van zo’n 100 trollen zijn begonnen met allerlei schokkende rotzooi te posten in een lege categorie van de streamingsite. Het zou gaan om copyrighted films, maar ook gewelddadige en haatzaaiende inhoud, inclusief dus video’s van de Christchurch-aanslag. Allemaal in overtreding van de gebruiksvoorwaarden, staat er dan ook. Joh.

Daar komt bij dat de plaatsers met elkaar samenwerkten om de video’s te promoten, onder meer door elders de videos inclusief logo van Twitch te vertonen en met dat logo reclame te maken. Zo hoopte men kennelijk de algoritmes van Twitch te manipuleren (gezien woensdag moet ik zeggen: de inputdata van Twitch te vervuilen) om zo deze video’s hoger te krijgen en zo andere mensen weg te jagen die dan ineens troep aanbevolen kregen.

In eerste instantie dacht ik dat het Twitch erom ging dat de beelden ongepast waren. Dat zou wel een verrassing zijn ja, je gebruikers aanklagen om de regels te overtreden. Dat kan, maar komt zeer zelden voor. Vooral omdat er weinig te halen valt, wat is immers je schade als je al vaste medewerkers hebt die abuse bestrijden en je geen financiële claims van derden hebt?

Hier gaat het wel een stapje verder, echt dingen moeten ombouwen en twee dagen je registratie-deuren moeten sluiten is natuurlijk van een andere orde. Desondanks zie ik het niet echt gebeuren dat hier geld uit komt, maar het is natuurlijk wel een stevig signaal naar andere trolfiguren: we weten je te vinden als het moet.

Arnoud

Mag een trol eisen dat hij wordt vergeten op een forum?

Geplaatst op in Privacy, Uitingsvrijheid, 30 reacties

Naar aanleiding van mijn blog van vorige week over accounts versus bewaarplicht kreeg ik via Twitter de reactie:

Leerzaam! En in de comments ook: recht van betrokkene geldt ook voor een troll. Gegevens laten verwijderen na block, herinschrijven en overnieuw beginnen…. Nooit aan gedacht.

Natuurlijk zullen er na 25 mei de nodige trollen zijn die grappen uit gaan halen met het vergeetrecht onder de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG of GDPR). Het is immers een sterk recht, en je hoeft geen reden op te geven om vergeten te willen worden.

Echter, het vergeetrecht is niet absoluut. Er zijn situaties waarin je niet vergeten hoeft te worden. En specifiek bij een forumblokkade of ban zie ik die situatie wel. Als je iemand verbant, dan wil je die ban een zekere tijd handhaven. Gedurende die tijd móet je dus onthouden wie de gebande persoon is en met welke persoonsgegevens je hem herkent, anders is handhaving onmogelijk. Dit geeft dan een legitiem belang om die persoonsgegevens te verwerken.

Wanneer een organisatie een legitiem belang heeft om je gegevens te verwerken, kun je geen beroep doen op het vergeetrecht. Juridisch gezien kan een vergeetverzoek namelijk alleen worden ingediend bij gegevens die niet meer nodig zijn voor zo’n belang. (Of bij verwerkingen waarvan de toestemming wordt ingetrokken of die überhaupt niet mochten plaatsvinden, maar dat is hier niet aan de orde.)

Natuurlijk moet het legitiem belang wel opwegen tegen het privacybelang van de trol, pardon de forumgebruiker. Dat is een zorgvuldigheidseis, waarbij de beheerder moet laten zien dat de keuze tot bannen goed onderbouwd is en de banperiode gerechtvaardigd voor het doel. Er zal dus een reglement moeten zijn met wat er wel en niet mag, en iets van een aankondiging met de redenen voor de ban en de periode van de ban. Ontbreekt dat, dan is de ban onrechtmatig en dan zou je wel opheffing daarvan kunnen eisen.

Arnoud

Supreme Court deelt nieuwe klap uit aan Amerikaanse patenttrollen

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 32 reacties

Het wordt in de VS moeilijker om patentrechtszaken aan te spannen in districten die worden gezien als ‘gunstig’ voor de aanklager, las ik bij Nu.nl. Dit raakt met name patenttrollen, organisaties met patenten maar zonder eigen bedrijfsactiviteiten. Deze proberen geld los te peuteren van organisaties door te dreigen met rechtszaken in dergelijke jurisdicties, met name het Eastern District of Texas. Maar dat gaat niet meer zo makkelijk: in de Heartland-uitspraak bepaalt het Supreme Court nu dat alleen de rechtbank bevoegd is voor de plaats waar een bedrijf formeel opgericht is.

Een octrooitrol is een bedrijf dat niet zelf een uitvinding op de markt brengt en zichzelf beschermt met een octrooi, maar als enige bedrijfsactiviteit heeft het uitoefenen van haar octrooien tegen derden. Vaak zijn deze octrooien, of de claims jegens derden die men daarmee legt, van dubieuze waarde. De meeste bedrijven schikken echter toch, omdat octrooiprocedures in de VS tot de duurste ter wereld behoren en vele jaren kunnen duren. Bovendien geldt in de VS in beginsel geen proceskostenveroordeling voor de verliezende partij, zodat een bedrijf zelfs bij een overwinning duurder uit kan zijn dan het door de trol geëiste schikkingsbedrag.

Octrooitrollen of patenttrollen zijn berucht, met name in de ICT omdat patenten in die sector ook al een slechte reuk hebben. Dan krijg je dus dat mensen met een onzinpatent een claim leggen, en het toch goedkoper is om ze te betalen dan om naar de rechter te stappen. Zeker omdat je nooit kunt voorspellen of de mensen van de jury (die eigenlijk per definitie niets weten van techniek) niet tóch denkt dat het nieuw is, een hyperlink met je vinger aanklikken. En dan hang je voor een héleboel geld.

Trollen stappen ook naar de rechter als het moet: ongeveer de helft van alle patentzaken zou door trollen worden aangespannen. En dan is het mogelijk om een leuke plek te kiezen waar je dat doet, want uit allerlei statistieken is te achterhalen wie het gunstigt zou oordelen over de zaak.

Het Eastern District of Texas is daarbij berucht: ze zijn snel en deskundig, maar zeer vriendelijk voor eisers en zelden geneigd dingen ongeldig te verklaren. En het is makkelijk om daar uit te komen, want als er ook maar één product wordt verkocht in die buurt dan vindt de rechtbank dat ze bevoegd is.

De Supreme Court zet nu een dikke streep door die praktijk: “As applied to domestic corporations, “reside[nce]” in §1400(b) refers only to the State of incorporation.” Dus alleen de rechtbank in de staat waar een bedrijf opgericht is, is bevoegd om over dat bedrijf recht te spreken. En omdat bedrijven zelden opgericht worden in Texas, is daarmee dat Eastern District een vrijwel onmogelijke bestemming geworden. Het zal eerder de neutrale zakelijke rechtbank in Delaware worden of de technology-vriendelijke rechtbank in Californië.

Sowieso hebben patenttrollen al een tijdje problemen: sinds de Alice-uitspraak van 2015 is het vrijwel niet meer mogelijk om een softwarepatent er door te krijgen bij het USPTO, of bij de rechtbank overeind te houden. De cijfers blijven dramatisch: twee derde van alle patenten wordt bij de rechtbank ongeldig verklaard omdat het niet technologisch genoeg is. Dit is een nieuwe klap voor het businessmodel van de trol, en hopelijk de genadeklap.

Arnoud

Twitch-pestkop krijgt 50.000 dollar niet terug van streamers

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, Regulering, 20 reacties

patent-trolEen achttienjarige internettrol op livestreamsite Twitch zal zijn gedoneerde 50.000 dollar (omgerekend zo’n 44.000 euro) niet terugkrijgen van streamers, nadat hij ze probeerde voor de gek te houden. Dat meldde Nu.nl onlangs. De grapjas doneerde mensen enkele honderden dollars (omgerekend enkele honderden euro’s) via Paypal, en annuleerde de transactie na dertig dagen zodat het geld werd teruggehaald. Wat nogal pijnlijk is als de ontvanger het in alle vrolijkheid had uitgegeven in de tussentijd. Oké, hilarisch. Maar mag het?

Een grap strafrechtelijk duiden valt nog niet mee. Natuurlijk, er zijn zaken zoals oplichting en identiteitsfraude maar die veronderstellen allemaal dat je zelf enig geldelijk gewin wilt halen uit je actie. Zo luidt de wettelijke definitie van oplichting:

Hij die, met het oogmerk om zich of een ander wederrechtelijk te bevoordelen, hetzij door het aannemen van een valse naam of van een valse hoedanigheid, hetzij door listige kunstgrepen, hetzij door een samenweefsel van verdichtsels, iemand beweegt tot de afgifte van enig goed, tot het verlenen van een dienst, tot het ter beschikking stellen van gegevens, tot het aangaan van een schuld of tot het teniet doen van een inschuld, wordt, als schuldig aan oplichting, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie.

Je moet dus jezelf of een ander willen bevoordelen. En daar gaat het al mis: welk (zakelijk) voordeel haal je uit deze grap? Je wilt de ander benádelen, door hem ongewild 250 dollar te laten uitgeven onder het voorwendsel dat hij die van jou gedoneerd kreeg.

Valsheid in geschrifte? Je zegt immers, hier is geld, en daarna is hier geen geld. Maar nee, het geschrift is echt, je zegt echt, hier is geld. En het geld komt er ook. Dat je het daarna weer weghaalt, maakt de mededeling niet ‘vals’. Hij is incompleet maar dat is nog niet hetzelfde als vals.

Ik kan zo ook geen ander wetsartikel bedenken dat dit strafbaar stelt. Natuurlijk kunnen benadeelden wel een civiele claim bij hem indienen, een schenking die geen schenking blijkt, lijkt me onrechtmatig en dus tot schadevergoeding verplichtend. Maar goed, ga je voor 250 dollar iemand aanklagen?

Paypal had een simpeler oplossing: die weigerde de transacties terug te rollen (haha, payrollen), waardoor de ouders van de jongeman ineens elfduizend dollar armer waren. Want donaties blijken uitgezonderd van het refund-beleid. Zo winnen de kleine lettertjes dan uiteindelijk.

Arnoud

Hoe moet je omgaan met merkentrollen?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 4 reacties

http-www-url-merk-adres-hand.pngEr zijn nu ook al merkentrollen, las ik bij Slashdot. Een merkentrol is een partij met een gedeponeerd merk dat vrij generiek is en dus niet heel sterk. Maar omdat de meeste dienstverleners vrij strak reageren op merkenclaims – account dicht, project weg – kun je met een merk toch best aardig andere mensen dwarszitten. Wat is daar nu aan te doen?

Een merk is een woord of logo dat is vastgelegd, en daarmee is beschermd tegen gebruik door concurrenten. Dit komt voor in twee smaken: letterlijk en gelijkend, waarbij in het laatste geval sprake moet zijn van verwarring. Iets dat lijkt maar geen verwarring geeft, is geen merkinbreuk. Maar gebruik je letterlijk dezelfde term als iemands merk, dan heb je een merkprobleem.

Althans: als je concurrent bent. Of iets preciezer, als je het teken gebruikt voor iets waarvoor het merk is gedeponeerd. En dat is beperkt tot een aantal klassen of categorieën van producten of diensten. Die kunnen naast elkaar bestaan: er is een merk Ajax voor schoonmaakmiddel naast een merk Ajax voor brandblussers, en dan is er ook nog een voetbalclub die zo heet. Dat overlapt elkaar niet, dus hier wordt geen merkinbreuk gepleegd.

Op internet is dit iets ingewikkelder, omdat de meeste online diensten zo opgezet zijn dat er maar ééntje een naam kan gebruiken. Je kunt niet ajax.nl door twee partijen tegelijk laten gebruiken (tenzij je moeilijk gaat doen met doorverwijspagina’s) en ook op Twitter kan er maar eentje @ajax heten. Dan geldt in principe “wie het eerst komt, die het eerst mailt”.

Wat nu als iemand je merk schendt door zo’n domeinnaam of account te registreren? Daar zijn allerlei regels en procedures voor, maar in het simpele geval dat het een concurrent is die met exact de merknaam aan de haal is, dan is die regel simpel: sluiten die hap. En in de praktijk is dat simpel genoeg ook, stuur een mail of vul een klachtformulier in, en de beheerder grijpt in.

Logisch, maar het wordt vervelend als de ander wél een legitieme reden heeft om het merk te gebruiken. Zoals bij de Slashdot-vraagsteller: hij had een app gemaakt met een simpel, bestaand woord als naam, en dat was in een andere context als merk vastgelegd maar de app ging ondertussen wél mooi de Android Play Store uit na een claim.

Of dit nu echt tróllen is in de zin van “geld vragen met een dubieuze IP-claim”, dat betwijfel ik. Merken worden vaak eerder ingezet om een stukje eigen terrein te claimen: ga weg, blijf af, mijn merk. En daarbij is de nuance van die andere categorieën al snel verdwenen. Of van andere legitieme redenen, zoals in deze blog uit 2014 waar iemand een merknaam vastlegde om perspublicaties over zijn bedrijf te kunnen blokkeren.

Vervelend is het wel, want net zoals bij veel andere takedown-systemen is er niet echt een tegenclaim te doen. En waar je bij auteursrecht nog wel eens wat kunt betogen over citaatrecht of parodie, is het bij “ja, mijn naam is exact dat merk máár” een stuk lastiger om die ‘maar’ over het voetlicht te krijgen.

Arnoud

Komt er een einde aan het Amerikaanse softwarepatent?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 9 reacties

patent-trolGaat de Alice-uitspraak van het Amerikaanse Supreme Court een einde maken aan de beruchte vage en brede Amerikaanse softwarepatenten? Die intrigerende vraag stekde Vox, dat meldde dat sindsdien maar liefst elf softwareoctrooiinbreukzaken zijn afgewezen met een beroep op deze uitspraak. Elf klinkt als weinig maar gezien het aantal softwarepatentzaken en de korte tijd sinds het Hooggerechtshof de uitspraak deed, maakt het toch best een respectabel aantal.

In Amerika leeft al sinds de jaren negentig een sterk gevoel van onvrede over de kwaliteit van Amerikaanse softwareoctrooien. Grotendeels terecht: er wérd (en wordt, denk ik) erg slecht gezocht naar prior art, plus veel prior art is ook gewoon niet goed te vinden. Dat komt omdat het vaak basaal is: een idee bestaat al, maar niemand had het ooit opgeschreven in de context van “, en dan per computer”. En onder de Amerikaanse octrooiregels mag iets alleen worden afgewezen als de prior art letterlijk laat zien dat het idee al bestaat. Dus ínclusief die “en dan per computer”

In de Alice-uitspraak geeft de Supreme Court een stevig wapen aan het USPTO en de rechtbanken: “en dan per computer” is per definitie niet meer genoeg om iets octrooieerbaar te maken. Je moet met de implementatie zelf iets creatiefs doen om nog voor een Amerikaans octrooi in aanmerking te komen. En dat is dus waar die elf zaken over struikelden, en waar nog veel meer verleende Amerikaanse octrooien op onderuit zullen gaan. De praktijk doet me steeds meer denken aan de Europese praktijk (zie ook mijn webinars softwareoctrooien).

Een belangrijk voordeel van deze manier van octrooien afschieten is dat het een stuk goedkoper is dan de oude manier, prior art zoeken en hopen dat de jury het genoeg vond lijken. Het is voor deze grond niet nodig dat er een jury naar kijkt. De jury gaat over de feiten, de rechtbank over de rechtsvragen – en of iets octrooieerbaar is onder de wet is een rechtsvraag. Dat scheelt een heel groot stuk in de procedure, en een heel duur stuk ook.

En het is precies die tijd- en geldelijke kosten waar met name octrooitrollen van profiteren. Zij vragen een bedrag dat een stuk kleiner is dan de kosten van die hele juryprocedure, waardoor het zakelijk gezien logisch wordt om de trol af te kopen in plaats van principieel te gaan vechten. Zeker als je bedenkt dat de dreiging van een negatief vonnis erg vervelend kan zijn voor een bedrijf, niet alleen vanwege de schadevergoeding maar ook de publiciteit die dat geeft. Maar als de rechter nu zónder die langdurige procedure het octrooi kan vernietigen, dan is dat een mooie trollbuster.

Je kunt je afvragen of “maar dan per computer” eigenlijk niet voor élke softwarevinding zou moeten gelden. Dat denk ik niet, al is het maar omdat de Supreme Court het dan een stuk makkelijker had kunnen zeggen. En dat hebben ze niet gedaan, ergo zo mag je het niet lezen. Maar belangrijker is voor mij dat niet elke softwarevinding een softwarevinding is. Eh, wat? Nou ja, dat je het op een computer doet dat dóet er niet toe. Waar het om gaat is of hetgeen je doet inherent een technische verbetering is, een vernieuwing. Dat je een computer inzet in plaats van een dedicated chip of een hele grote rol toiletpapier met steentjes maakt daarbij niet uit.

Arnoud

Hoe ga je om met internetdreigers?

Geplaatst op in Uitingsvrijheid, 18 reacties

leeuw-boos-trol-figuur.jpgEen lezer vroeg me:

Een gebruiker van ons forum wees me op een berichtje op internet waar iemand heel boos en agressief over ons schreef. Hij riep iedereen op een denial-of-serviceaanval uit te voeren of een worm op lost te laten met als doel het platleggen van ons forum.

Je zou denken dat ik hem iets vreselijks heb aangedaan, maar behalve dan dat ik hem ooit zijdelings op een ander forum heb meegemaakt ken ik deze persoon echt niet. Wij zijn heel erg geschrokken van dit bericht en we vroegen ons af wat er tegen te doen is?

Deze lezer is niet de enige: ik krijg zo ongeveer wekelijks mails over dit soort haat en nijd en onderlinge ruzies. Helaas is zulk getrol en gepest aan de orde van de dag. Sommige mensen voelen zich snel aangevallen of menen dan dat hen onrecht wordt aangedaan. Ook als daar eigenlijk geen enkele reden voor is.

Het is heel lastig om daar wat aan te doen. In de praktijk blijkt dat het meestal blijft bij wat gescheld en geroep maar dat er geen daadwerkelijke acties van komen. In zo’n geval adviseer ik om het te laten rusten. Pas als er werkelijk overlast van komt, zou ik in actie komen en bijvoorbeeld aangifte doen of met de beheerder van dat forum gaan overleggen.

De kosten van een juridische procedure kunnen al snel enkele duizenden euro’s bedragen, dus dat zou een laatste redmiddel moeten zijn. Plus zo’n procedure levert natuurlijk weer meer haat en gedoe van de wederpartij op, en dat is vaak het laatste wat je wil.

Hebben jullie extrajudiciële suggesties over hoe om te gaan met gescheld, getrol en dergelijke treiterij?

Arnoud

Eén trol maakt nog geen “patentbarrage” – Linux onderwerp van octrooirechtszaak

Geplaatst op in Intellectuele rechten, nog geen reacties

Onder de zeer tendentieuze kop Patentenbarrage op Linux begint meldt Planet over een octrooirechtszaak tegen Linux-distributeurs Red Had en Novell. Kom op zeg. Het was toch ook geen “barrage” toen Acacia het octrooi tegen Apple inzette. Afgaande op de in het artikel geciteerde bronnen baseert Planet zich daarbij vooral op het de laatste tijd nogal hysterische Groklaw, dat achter elk juridisch hobbeltje voor Linux een Microsoft-samenzwering ziet. (Tweakers bericht neutraal trouwens)

Die samenzwering bestaat, als ik het goed begrijp, uit drie dingen:

  1. Ballmer heeft onlangs gezegd “dat alle Linux-gebruikers schatplichtig aan Microsoft zijn”. 

    2. <li>Al eerder riep Microsoft-octrooidirecteur Brad Smith dat <a href="http://money.cnn.com/magazines/fortune/fortune_archive/2007/05/28/100033867/">Microsoft meer dan 200 octrooien heeft</a> waar Linux inbreuk op maakt.</li>

<li>De octrooihouder in kwestie is "<a href="http://blogs.ocregister.com/morningeye/archives/2006/07/acacia_ceo_were_not_a_patent_troll.html">wij zijn geen trol</a>" <a href="http://www.buildingipvalue.com/06US_Can/113_116.htm">octrooitrol</a> Acacia, waar twee <a href="http://blogs.cnet.com/8301-13505_1-9796697-16.html">voormalige Microsoft octrooimensen zijn gaan werken</a>.</li>

Alleen is het octrooi afkomstig van Xerox, niet van Microsoft. Wat dit dus met Microsoft IP te maken heeft, weet ik niet.

Verder was Ballmer een beetje dom toen hij dat getal riep. Dat was geen eigen Microsoft-onderzoek, maar een citaat uit de studie van Dan Ravicher’s Public Patent Foundation uit 2004. En die studie concludeerde alleen dat er mogelijk sprake was van inbreuk op 283 octrooien, niet dat dat zeker zo was. Laat staan trouwens dat die 283 van Microsoft waren. Ravicher vond er 27, geen 283.

Maar nu even serieus. Octrooien en open source blijven een lastige combinatie, dat is waar. Maar octrooirechtszaken zijn niet uniek voor open source. Ook de manier waarop deze zaal zal worden opgelost -een schikking– is niet uniek.

Het belangrijkste is echter dat dit soort overspannen retoriek niet goed is voor open source. Open source draait om samenwerken, en daarbij moet je op een normale manier met elkaar kunnen praten. Ook over risico’s en bedreigingen. Wat schiet je op met dit soort retoriek en holle kreten? Het is een mooi verhaal, maar wat moet een bedrijf met een claim dat er een “barrage” aan octrooirechtszaken aankomt? Dat klinkt vreselijk. Stoppen met Linux dan maar?

Al in 2004 schreef David McGowan dan ook terecht:

If the F/OSS community wants to be in commercial space, community members will have to learn to deal calmly with IP litigation. The F/OSS production model will work where it makes sense, and it will not work where it doesn’t. It’s really just that simple. Particular claims in individual suits—even one against a flagship program such as the GNU/Linux OS—will not determine the fate of the community. Such cases present factual issues that will get resolved one way or another; they do not represent a crisis for F/OSS production as a whole. Norm entrepreneurial rhetoric that plays off such cases should be treated as entertainment. Enjoy it if you like it, take inspiration from it if you must, but don’t confuse it with the way things actually get done.

En Jerry Rosenthal van Open Invention Network (waar Red Hat, Novell en mijn werkgever oprichters van zijn, samen met nog Sony, IBM en NEC) zei al eerder:

This is not the first time that unsubstantiated claims of patent infringement have been leveled at Linux. Moreover, just as in the past, these claims are made without disclosing any evidence. It’s time to stop the accusations and show the evidence. What’s happening with these accusers is the equivalent of declaring four aces while being unwilling to show even a pair of deuces.

Laten we dus eerst maar eens kijken wat er in die octrooiclaims staat.

Arnoud