Acht misverstanden over GPLv3

Het blijft wachten op de definitieve tekst van GPL versie 3. Over een maand zou er een nieuwe concepttekst moeten komen, maar wanneer de definitieve versie er is, blijft een open vraag.

Dat heeft als vervelend bijeffect dat mensen gaan speculeren over wat er allemaal in zal komen en wat dat voor consequenties kan hebben. Ondertussen zijn er dus al aardig wat misverstanden en ruzietjes ontstaan.

Bruce Byfield zet in IT Manager’s Journal de misverstanden op een rijtje en legt uit wat er wel en niet klopt:

Some of these misunderstandings are due to the lengthy and public revision process for GPLv3, which offers plenty of opportunity for rumors and misreadings. Others may be due to the extensive rewriting of several key sections of GPLv3, notably the language on patents and TiVoization, during the process, so that people are concerned about issues from earlier drafts that the current one corrects or addresses. Still others seem due to willful misunderstandings by opponents of free and open source software. Perhaps, too, the fact that GPLv3 is more obviously a legal document in structure and content than GPLv2 adds to the confusion. But, whatever the origins of the misunderstandings, many have gained currency in both the media and some parts of the free and open source software community.

In 2006 deed hij hetzelfde voor GPL versie 2. Het is ergens wel zorgwekkend dat een concepttekst al minstens zo veel misverstanden heeft opgeleverd als een 15 jaar oude eerdere versie.

Arnoud

Sun pleit voor betaalde open source

Sun pleit voor betaalde open source, zo meldt Computable.

Softwareontwikkelaar Sun heeft moeite met de manier waarop andere bedrijven gratis open source verder ontwikkelen en er vervolgens veel geld aan verdienen. Daarom stelt de onderneming voor om open-sourceontwikkelaars te betalen voor de codes.

Bedrijven doen mee aan open source omdat het kosten bespaart en het zo mogelijk is om te focusseren op de differentiators. Dat kun je zien als “veel mensen werken gratis aan open source en bedrijven profiteren daarvan”. Maar dan negeer je natuurlijk wel het feit dat die bedrijven ook weer bijdragen aan open source.

Hoe Sun het betalingsmodel ziet, is nog niet duidelijk. Licentievergoedingen zitten er niet in, dat is strijdig met het hele model van open source. Je zou kunnen denken aan een eenmalig bedrag (een premie of bounty) voor het ontwikkelen van bepaalde features, of een vergoeding voor ondersteuning.

Arnoud

112.nl moet worden overgedragen aan de Staat

De Nederlandse staat is via de rechter uiteindelijk toch in het bezit gekomen van de domeinnaam 112.nl, zo meldt Bram Heerink, die de naam in 2001 registreerde. Deze uitspraak in kort geding komt opmerkelijk snel: twee weken na de zitting (waarvan Arnout Veenman verslag deed). Bram Heerink heeft zelf het vonnis online gezet.

Ook opmerkelijk is het feit dat het helemaal niet gaat om de domeinnaam 112.nl. Domeinnamen met alleen cijfers zijn gereserveerd voor de persoonsdomeinnamen, een idee uit 2000 dat het wel leuk zou zijn als meneer Jansen die op 17 maart geboren is de domeinnaam jansen.173.nl kon registreren. Nogal een flop, maar Bram Heerink maakte er slim gebruik van door te kiezen voor het nummer 112 en als “naam” de tekst ‘www’: www.112.nl.

De rechter moest vervolgens een belangenafweging doen tussen Heerink’s belang om onder die naam een startpagina met links over alarmdiensten te mogen onderhouden, en het belang van de staat om via www.112.nl overheidsinformatie over de 112-dienst te publiceren.

Daar was hij snel klaar mee: de Staat heeft een “onmiskenbaar belang om de burgers goed en snel te kunnen informeren, in het bijzonder op het gebied van hulpdiensten.” Tegen zo’n zwaar belang is nauwelijks een nog zwaarwegender belang denkbaar. Dus moest de domeinnaam worden overgedragen.

Pardon, moest het persoonsdomein www onder het nummer 112 worden overgedragen aan een door de Staat aan te wijzen persoon. Het reglement van SIDN over domeinnamen verbiedt immers dat rechtspersonen een persoonsgebonden domeinnaam gebruiken. En dat reglement is dwingend.

Tweakers heeft het nodige aanvullend commentaar.

(Helaas, Arjan)

Arnoud

Google eist domeinnamen van Nederlander op

Onder andere Tweakers en The Register melden dat Google heeft gedreigd met een rechtszaak wegens merkinbreuk over de sites Googledatingsite.nl, Googleonlineshop.com, Googlecommunity.nl en Googlestore.nl. De eigenaar Marcel van der Werf acht de beschuldiging kansloos:

Volgens de beschuldigde is een merk namelijk gelinkt aan een product, maar niet aan het alfabet. Het feit dat de term ‘Google’ in zijn domeinnamen voorkomt, ziet hij dan ook louter als een toevallige verzameling letters die gebruikt kunnen worden om een computer te bereiken, maar niet als een merknaam.

“Deze creatieve opvatting vindt geen steun in het recht”, zou mijn docent merkenrecht zeggen. Dit verweer zou wellicht opgaan als domeinnamen willekeurig werden toegekend en deze keer toevallig de letters g-o-o-g-l-e zouden bevatten. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Helemaal niet als je er ook nog eens “Powered by Google” bij zet.

De site Googledatingsite.nl werd alvast maar gesloten door zijn provider. Deze zou verhuisd zijn naar Rusland (“want in Rusland hebben Amerikanen niet zoveel te vertellen”), wat niet alle klanten even leuk vonden.

En voor wie nu denkt “ja maar een google is toch een getal, een 1 met 100 nullen”: dat heet een googol, met O-L dus. En bovendien, ook namen van bestaande dingen mogen als merk worden geregistreerd. Inclusief nummers (bijvoorbeeld vijf, tien of voor mijn part 1850). Google had dus ook best Googol mogen heten, en dan was de uitkomst precies hetzelfde geweest.

Arnoud

Online petitie voor flexibele BUMA/Stemra contracten

Ard Boer is een online petitie begonnen waarin de BUMA/Stemra wordt opgeroepen om meer flexibiliteit in haar contracten te stoppen:

Geachte BumaStemra,

Bij deze roepen wij u op om het voor bij u aangesloten artiesten mogelijk te maken om werken onder een andere licentie dan die van uw organisatie te verspreiden.

Tot op de dag van vandaag dienen aangesloten artiesten exclusief alle werken bij u onder te brengen. Dit betekent dat artiesten niet ten volle gebruik kunnen maken van de promotie mogelijkheden van nieuwe media.

Vooral niet-commercieel gebruik van de werken wordt hierdoor bemoeilijkt terwijl veel artiesten gebruik van hun werken op niet-commerciele basis graag toestaan om publicitaire redenen.

Dit leidt tevens tot uitwassen zoals het moeten betalen aan de BUMA/STEMRA voor het streamen van eigen muziek op de eigen website door de artiest.

Wij hopen dat u ingaat op ons verzoek om op te komen voor talentvolle nieuwe artiesten die nieuwe manieren zoeken om hun muziek te exploiteren.

Gevonden via Marco Raaphorst, die er ook nog op wijst dat de BUMA/STEMRA deze flexibiliteit al in januari 2006 heeft aangekondigd tijdens het Noorderslag-festival. Sindsdien is niets meer van het initiatief vernomen.

UPDATE: de petitie is verplaatst en de oude handtekeningen zijn niet meegenomen. Handig!

Arnoud

Startpagina is geen merknaam

De site Startpagina.nl heeft geen merkbescherming voor haar domeinnaam, zo las ik in het Juridisch Dagblad. Deze naam is te beschrijvend en niet onderscheidend voor Startpagina ten opzichte van andere pagina’s waar je kunt beginnen met webbladeren.

Durk-Jan de Bruin is in de jaren negentig begonnen met een overzicht van links, en heeft dat Startpagina genoemd. Het concept sloeg aan (en kreeg navolging met o.a. Startkabel, Starthier en meer van die grappige variaties). De vraag is nu, associeert een Nederlandse webgebruiker de term “startpagina” met specifiek de Startpagina.nl pagina’s, of met elke pagina waarmee je zou kunnen beginnen met webbladeren?

Om voor merkbescherming in aanmerking te komen, moet de naam onderscheidend zijn. Zo zijn Google en Yahoo bijvoorbeeld merknamen voor zoekmachines, want met die namen onderscheiden de sites zich van elkaar en van andere zoekmachines. Maar een algemene omschrijving, bijvoorbeeld website.nl, kan geen merk zijn. De term “website” is immers de algemene term.

Hoe bepaal je nu of een woord onderscheidend is? Je kunt marktonderzoek doen, en kijken waar mensen het woord mee associeren. Is dat het algemene begrip, dan is het woord geen merk. Is dat specifiek het bedrijf, dan is het waarschijnlijk wel een merk. Je kunt ook, zoals de rechter in het vonnis deed, de Van Dale op naslaan:

4.6.1. Het Van Dale groot woordenboek van de Nederlandse Taal, 14e editie vermeldt onder het woord “startpagina” de navolgende betekenissen:<br/> 1. internetpagina, website die een verzameling koppelingen naar relevante websites over een bepaald onderwerp bevat.<br/> 2. internetpagina, website die ingesteld is als openingspagina bij het opstarten van de browser<br/> 3. openingpagina van een website.

Hieruit blijkt meteen dat het woord startpagina dus beschrijvend is voor wat Startpagina, Startkabel en collega’s doen: het bieden van een verzameling links (koppelingen). Daarmee kan dat woord dus geen merk zijn.

P7 meldt nog een pijnlijk foutje aan de zijde van Startpagina zelf:

Erger nog, Startpagina zelf had tot 23 maart jongstleden, dus tot vlak vóór de rechtszaak, nog haar slogan “Startpagina.nl, de startpagina van Nederland!”.
Als je zelf al het woord als algemene beschrijving van je activiteiten gebruikt, dan ga je gegarandeerd onderuit als je later roept dat het een unieke onderscheidende merknaam is.

Dit verklaart waarom merkhouders altijd zo heftig reageren als woordenboeken hun merknaam als algemene omschrijving opvoeren. Zo maakte Google een tijd geleden bezwaar tegen opname van googelen in Van Dale. De omschrijving was niet “met de zoekmachine Google zoeken” maar “zoeken op het internet, onderzoeken aan de hand van informatie via het internet”. En als die omschrijving geaccepteerd zou worden, dan had iedere zoekmachine het woord “googelen” mogen gebruiken. En dat is natuurlijk niet prettig voor het bedrijf Google.

Update (10 november 2008) het arrest van het Gerechtshof van maart 2008, nu pas gepubliceerd, bevestigt het vonnis.

Arnoud

Overnemen van nieuwsberichten door blogs

Wie blogt over nieuws, mag best stukjes van nieuwsberichten overnemen (met bronvermelding, dat wel). Dat is een citaat, en als onderdeel van commentaar op het nieuws of wijzen op een nieuwsbericht mag dat.

Een heel bericht overnemen is lastiger. Er is een uitzondering in de auteurswet die zegt dat persorganen zakelijk nieuws van elkaar mogen overnemen. Via die uitzondering is dus het voorlezen van de ochtendbladen in het ochtendjournaal toegestaan. En het lijkt mij dat een nieuwsblog aanspraak kan maken op diezelfde uitzondering en dus nieuwsberichten mag overnemen van andere sites.

Op De Telegravin las ik over een wel heel extreem geval: de site NOSmagazine.nl werd gesommeerd om te stoppen met het overnemen van complete nieuwsberichten. Weliswaar werd er een bronvermelding gegeven (“Powered by WordPress & NOS”, helemaal onderaan), maar een site wordt geen nieuwssite door er gewoon maar nieuws op te plakken.

De NOS schreef ze dan ook:

Met het overnemen van nieuwsberichten afkomstig van de officiele websites van het NOS Journaal, en het kopieren van de vormgeving van de NOS vormt u een enstige inbreuk op het merken- en auteursrecht van de NOS.
Bovendien zou sprake zijn van misleiding, nu de naam van de site ook nog eens het woord “NOS” bevat. De kans is immers reëel dat mensen denken dat NOSMagazine.nl een site is van de NOS zelf.

De makers zien dat anders, zij onderhouden slechts een fansite:

Wij hebben dus besloten, er zat niks anders op, om deze site te doen stoppen, wij vinden dit natuurlijk erg jammer en hebben dan ook laten weten dat: Wij teleurgesteld zijn in dit besluit, maar absoluut niet de bedoeling was om mensen te misleiden, want NOS Magazine was een FANSITE die gemaakt én bezocht werd door liefhebbers en fans van het NOS Journaal.
Toch hebben ze er voor gekozen om de site te sluiten. Een paar reacties suggereren om terug te gaan naar het oude adres nosmagazine.web-log.nl omdat web-log “wel het maken van fansites toelaat”. Natuurlijk mag je best een fansite voor de NOS maken, maar gewoon al het nieuws overnemen is geen fansite. En het webadres is daarbij totaal irrelevant.

Arnoud

Diederik Stols: PR, gezond verstand en auteursrecht

In zijn nieuwe column bespreekt Diederik Stols de PR-aspecten van bestrijding van auteursrechtinbreuk:

Het auteursrecht spoelt weg door het elektronische vergiet dat internet heet, voorspelde Egbert Dommering in 1994 met een vooruitziende blik.

Dat die voorspelling is uitgekomen behoeft geen nadere toelichting. Anno 2007 heeft iedere scholier van 14 zijn eigen computer op zolder, zijn eigen weblog, en staan sites als YouTube voor het overgrote deel vol met inbreukmakend want ongeautoriseerd materiaal, gepost door honderdduizenden bezoekers. Het lukraak uitwisselen van bestanden met andere internetters is iets gewoons geworden.

Lees verder: PR, gezond verstand en auteursrecht.

De column roept bij mij weer de vraag op waarom we ook alweer auteursrecht hebben.

Arnoud

Portretrecht voor de politie

Op 14 april was er de eerste Zombie Walk in Amsterdam. Maar, zo meldt VillaMedia.NL:

Bij deze demonstratie, die spontaan werd gehouden in het kader van het festival voor de fantastische film, werd de aanwezige fotograaf Jasper Groen, die o.a. werkt voor de weblog GeenCommentaar.nl, gedwongen om foto’s te wissen, waarop politieagenten herkenbaar in beeld zouden zijn. Door de politie werd geschermd met “het portretrecht van de agenten” en gedreigd zonodig hem mee te nemen naar het bureau.

Nu is portretrecht op de openbare weg altijd een lastig onderwerp. Je moet een redelijk belang kunnen aantonen waarom de foto niet gepubliceerd mag worden. Privacy is zo’n redelijk belang. Je hebt ook op de openbare weg een zekere aanspraak op privacy, maar die is wel minder dan in privé-lokaties. Er moeten dan bijzondere omstandigheden spelen, bijvoorbeeld als een foto van jou in een expliciete pose op een straatfeest gebruikt wordt in een tijdschrift. Was dat nu echt nodig, zal de rechter vragen.

Bij de politie ligt het iets anders. Zij verrichten immers een openbare taak, en de burger moet dat kunnen controleren en vastleggen. Bovendien moeten “public figures” meer kritiek en een grotere inbreuk op hun persoonlijke levenssfeer toestaan dan privépersonen.

Deze actie lijkt op een rechtszaak uit 2005, waarin een man vrijgesproken werd die agenten fotografeerde. De agenten waren bezig met flitscontroles. De foto’s kwamen op Flitsservice.nl, wat de agenten een inbreuk vonden op hun portretrecht. Het gerechtshof vond dat er wel degelijk verslag gedaan mag worden van politie-activiteiten, en of daar foto’s bij nodig zijn “is een journalistieke beslissing waarin de rechter in beginsel niet dient te treden.”

In dat specifieke geval hadden bezoekers van de site op soms zeer agressieve en dreigende manier op de gebeurtenissen gereageerd. Dat, plus het feit dat het ging over de politie als zodanig en niet specifiek deze agenten, was voor het gerechtshof genoeg om aan te nemen dat er geen journalistieke noodzaak was om de agenten herkenbaar en met hun naam erbij in beeld te brengen.

Bericht gevonden via SOLV.

Arnoud

Zeven redenen waarom Microsoft van open source houdt

Met zo’n titel krijg je natuurlijk de volle aandacht van iedereen die denkt dat Microsoft er op uit is om open source te vuur en te zwaard te bestrijden. William Hurley schrijft:

I know popular opinion has Microsoft cursing open source at every turn, but what do the facts indicate? Do they really despise something they clearly benefit from? I don’t think so—the folks in Redmond aren’t that short-sighted. In fact, I’ll give you seven reasons I think Bill and Co. love open source:

Lees verder op Seven Reasons Microsoft Loves Open Source.

Arnoud