Een Instagram account kun je niet verbeurd verklaren

| AE 13361 | Regulering | 6 reacties

Hollanddesign / Pixabay

Is een Instagram-account een voorwerp dat vatbaar is voor verbeurdverklaring? Met die retorische vraag opent een persbericht van de Hoge Raad, en naar goed journalistiek gebruik is het antwoord evident: nee. In een strafzaak tegen verkopers van namaakmerkkleding werden onder meer twee Instagram-accounts in beslag genomen, omdat met die accounts mensen werden verlokt om de nepkleding te kopen. Dat kan, maar kun je ze ook daadwerkelijk afpakken oftewel verbeurd verklaren als de eigenaren veroordeeld worden? Als je Runescape-objecten kunt stelen in virtuele werelden, dan moet inbeslagname of verbeurdverklaring ook kunnen, zou je zeggen. Dat liep even anders.

De status in het recht van een account bij een dienstverlener is de laatste tijd wat vaker onderwerp van discussie. Daarbij maakt het nogal uit of je kijkt vanuit het strafrecht of het civiel recht. In dat laatste deel van het recht is een account in principe een stukje dienstverlening, waardoor je bijvoorbeeld toegang tot het account kunt eisen als nabestaande. Maar onderwerp van eigendom is het niet, het is geen ‘zaak’ zoals het wetboek dat definieert.

In het strafrecht kijken ze iets anders tegen die term aan. Naast dat ze het ‘goederen’ noemen (voor programmeurs: strafrecht is Pascal, civielrecht is C#) is het begrip wat breder in te vullen. Al in 1921 werd bijvoorbeeld elektriciteit een goed verklaard, iets dat je kunt stelen om precies te zijn. En in dat roemruchte Runescape arrest uit 2012 werd hetzelfde bepaald voor virtuele goederen. De kerngedachte daar was dat deze dingen geld vertegenwoordigen en uniek zijn, waardoor ze dezelfde bescherming verdienen tegen diefstal en dergelijke als fysieke goederen. Maar dat betekent dus niet automatisch dat ze zaken zijn in de zin van het civiel recht, oftewel dat je er eigendom op kunt claimen.

Als je dingen kunt stelen, kun je ze ook in beslag nemen (art. 94 Rv) als politie in het kader van een strafrechtelijk onderzoek. Dat is ook al vele malen gebeurd met bijvoorbeeld bitcoins, wat ook virtuele goederen zijn natuurlijk. Je kunt dan die goederen gebruiken in een onderzoek, en voorkomen dat de verdachte ze kwijtmaakt of weggeeft. Nog een stap verder is verbeurd verklaren: dat is een straf (art. 33 Strafrecht) die aan de dader van een overtreding of misdrijf kan worden opgelegd, naast eventuele boetes of gevangenisstraf. Kort gezegd, het afpakken van dingen die verkregen zijn door het strafbaar feit of waarmee ze zijn gepleegd (de lijst staat in artikel 33a).

In deze strafzaak werd opgetreden tegen twee houders van Instagram-accounts die daar nepmerkartikelen aanboden, iets dat natuurlijk strafbaar is. Daarom werden ook de accounts offline gehaald, in juridische taal in beslag genomen, en vervolgens dus de eis tot verbeurdverklaring. Maar daar wilde de strafrechter niet in mee:

Anders dan de officier van justitie, en met de raadsman van klager, is de rechtbank van oordeel dat een Instagram account geen voorwerp is in de zin van artikel 94 Sv. Voorts kan een Instagram account niet als een goed worden beschouwd en is tevens geen sprake van een vermogensrecht. De vergelijking die de officier van justitie in dit verband maakt met, zoals zij aangeeft, andere virtuele goederen zoals bitcoins, gaat naar het oordeel van de rechtbank niet op. Bitcoins vertegenwoordigen, net als bijvoorbeeld een bankrekening(nummer), immers een vermogensrecht waar wel beslaglegging als bedoeld in artikel 94 Sv op mogelijk is. Dat geldt naar het oordeel van de rechtbank uitdrukkelijk niet voor een Instagram account. Dat een dergelijk account waarde kan vertegenwoordigen, zoals betoogd is door de officier van justitie, maakt dit niet anders, nu voor een dergelijk account in dat verband geldt dat die waarde afhankelijk is van de gebruiker van dat account, bijvoorbeeld omdat iemand een bepaalde nationale of internationale bekendheid geniet.
De term ‘vermogensrecht’ moet je hier lezen als “iets dat op zichzelf waarde vertegenwoordigt en geschikt is om over te dragen”. Een bitcoin of andere cryptovaluta voldoet aan die omschrijving, een Runescape-zwaard ook, een WoW-account met dikke level 100 Elden Mage Mage waarschijnlijk ook wel. Daar wordt althans geld voor betaald in iets dat lijkt op een vrije markt. Maar bij Instagram accounts is dat niet echt aan de orde. Een dergelijk account is vooral jouw stukje bekendheid op internet, je Insta dat ben jij.

De Hoge Raad bevestigt dat oordeel:

Voor het aannemen van de mogelijkheid van verbeurdverklaring – die ertoe leidt dat de Staat rechthebbende wordt op het betreffende voorwerp – is dus vereist dat het object van inbeslagneming is aan te merken als een zaak of als een vermogensrecht. Zaken zijn volgens artikel 2 van Boek 3 BW voor menselijke beheersing vatbare stoffelijke objecten. Volgens de – niet uitputtende – omschrijving van artikel 6 van Boek 3 BW zijn vermogensrechten rechten die, hetzij afzonderlijk hetzij tezamen met een ander recht, overdraagbaar zijn, of ertoe strekken de rechthebbende stoffelijk voordeel te verschaffen, ofwel verkregen zijn in ruil voor verstrekt of in het vooruitzicht gesteld stoffelijk voordeel (vgl. HR 6 december 2019, ECLI:NL:HR:2019:1909).
Daarmee is het dus niet mogelijk zo’n account verbeurd te verklaren. Begrijpelijk, maar in zoverre een tikje onbevredigend dat de daders na het uitzitten van hun straf weer terug kunnen en met hun nog steeds bestaande populariteit (=achterban, volgers) weer verder kunnen. De enige optie daartegen zou zijn dat de politie Instagram tipt over het vonnis, waarna het bedrijf het account sluit wegens overtreding van de gebruiksvoorwaarden (“trademark infringement, counterfeit, or pirated goods”).

Arnoud

 

Mag een school mobieltjes van leerlingen verbieden?

| AE 7761 | Regulering | 28 reacties

telefoon-smartphone-kinderen-schoolEen lezer vroeg me:

Bij mijn school mag je geen mobiele telefoon hebben onder schooltijd. Die moet meteen bij binnenkomst in je kluisje, en pas als je naar huis gaat mag je hem weer aan hebben. De sanctie is dat je hem een week helemaal kwijt bent. Mag de school dat zo bepalen?

Een school is bevoegd om regels te stellen om de goede gang van zaken op de school te bewaren, en om daar sancties op te stellen bij overtreding. Zij mag zelf bepalen wat die sancties zijn, zolang ze maar redelijk en proportioneel zijn. Wel moeten de sancties en hun grondslagen (wanneer krijg je welke straf) in het onderwijsreglement zijn geregeld. Een leraar mag dus niet ter plekke bedenken “jij kauwt kauwgum onder de les, lever je telefoon maar in tot 4 uur”.

Regelmatig lees ik dat mensen denken dat sancties zoals inbeslagname van spullen niet zouden mogen omdat dat in strijd is met het eigendomsrecht op die spullen of iets dergelijks. Dat is onjuist. Sanctie is sanctie. Een school mag je ook van je vrijheid beroven als sanctie – nablijven. En het is om diezelfde reden ook onjuist dat alleen de politie dingen in beslag mag nemen.

De vraag is dus, wat is de overtreding en waarom is het langdurig innemen van een telefoon gepast als sanctie bij die overtreding? Daar is geen algemene regel voor.

In 2012 blogde ik ook over dit onderwerp, met een paar uitspraken van de Onderwijscommissie. Sindsdien heb ik geen nieuwe uitspraken over het onderwerp kunnen vinden, noch van de Onderwijscommissie noch van de rechter. Het lijkt er dus op dat we het moeten doen met uitspraken uit 2008 als

De samenleving is van dien aard dat door de Commissie aan de telefonische bereikbaarheid van de vo-leerling bij het verlaten van de school na zijn laatste uur een doorslaggevend belang wordt toegekend.

Oftewel: in beginsel mag een telefoon niet langer dan de schooldag van inbeslagname worden ingehouden. Net zoals je een leerling niet een nachtje mag laten nablijven. Een leerling mag je wel diverse dagen nablijven aanzeggen, dus je zou kunnen zeggen, die telefoon mag je voor straf nu de komende vijf dagen elke dag inleveren zodra je op school komt.

De vraagsteller heeft het niet direct over sancties – de school zegt gewoon, geen telefoon tijdens de schooluren. Dat is op zich ook een orde-regel die een school kan opleggen. Alleen, om nu telefoonbezit categorisch te verbieden gedurende alle schooluren, dus ook de pauze? Dat gaat me wel erg ver. Ja natuurlijk, je kunt ook praten met je medeleerlingen en andere schoolplein/kantine-dingen doen in plaats van allemaal gebogen over dat schermpje te zitten. Maar is dat niet een heel erg achterhoedegevecht ondertussen? Als ruim 90% van de jongeren een telefoon (met internet) heeft, moet je dan nog wel regels stellen die ze het gebruik daarvan ontzegt?

Arnoud

Inbeslagname van criminele bitcoins

| AE 6807 | Innovatie, Regulering | 20 reacties

bitcoin-cc-by-sa-flickr-zach-copleyIn de jacht op crimineel verkregen vermogen heeft het Openbaar Ministerie (OM) er een nieuw wapen bij, meldde het AD onlangs. Men kan bitcoins in beslag nemen als deze door criminele activiteiten verkregen zijn. Er was altijd twijfel of dat wel mocht, maar het OM heeft ondertussen drie gerechtelijke uitspraken verkregen waarin dit werd toegestaan. Daarmee is je criminele geld verstoppen in bitcoins geen optie meer. Maar hee, data was toch “niets”, juridisch gezien?

Ik zeg regelmatig dat data niets is inderdaad. En elke keer zegt er dan iemand dat daar wel wat nuances aan zitten. Oké oké, dat is ook terecht. Helemaal als je het hebt over strafrecht versus civiel recht. Negentig procent van de blogs en discussies hier gaat over civiel recht – tussen burgers onderling. Strafrecht is echt een heel ander beest, Linux versus Windows zeg maar. Soms lijken dingen op elkaar of werken ze ongeveer hetzelfde maar dat is meer toeval dan design.

Eén van die dingen die in het strafrecht echt anders werken is wanneer iets een ‘voorwerp’ is, een item dat gestolen of door misdrijf verkregen kan worden. We weten uit het Runescape-arrest dat dit kan met virtuele goederen in online spellen en dergelijke. Dit zegt alleen niets over de status van dat iets in het civiele of burgerlijke recht. Het is dus niet zo dat virtuele goederen dankzij deze uitspraak in eigendom gehouden kunnen worden, civielrechtelijk. Ga je scheiden, dan hoef je dus niet je World of Warcraft-bezit in de boedelscheiding te betrekken.

Bij de Runescape-uitspraak was het kerncriterium dat de virtuele goederen ‘verplaatsbaar’ waren: slechts één persoon kon ze tegelijk bezitten, kopiëren is niet mogelijk. En ze vertegenwoordigden waarde. Die criteria gaan wat mij betreft net zo hard op voor bitcoins, dus bitcoins zijn te stelen. En in beslag te nemen, want daarbij geldt dezelfde eis – het moet een voorwerp zijn, een ding.

In het strafrecht dus – dit maakt bitcoins nog geen voorwerpen, geen zaken zoals het civiel recht dat noemt. De status van bitcoins in het civiel recht is nog onduidelijk. Het is geen geld in ieder geval. Zaken (fysieke dingen waar je eigenaar van kunt zijn) lijken het ook niet te zijn. Je moet er belasting over betalen maar dat is gebaseerd op de waarde van de bitcoins en niet op het eigendom/bezit daarvan.

Wie die bitcoinbeslagvonnissen heeft, ik hoor graag van je. Het is erg frustrerend dat dergelijke vonnissen niet standaard online komen.

Arnoud

Britse politie vraagt registrars om blokkade torrentsites

| AE 6017 | Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, Regulering | 22 reacties

De Britse politie heeft registrars van piraterijsites brieven gestuurd met de eis de domeinnaam te blokkeren, las ik bij Tweakers. De sites MisterTorrent, SumoTorrent en ExtraTorrent zouden volgens de auteursrechtafdeling van de Britse politie in strijd zijn met de wet, dus of men even in wilde grijpen. Met een ondertoon dat de bobbies anders even… Lees verder