De rol van octrooien bij cumulatieve innovatie

Octrooien beschermen innovatie. Met een octrooi kan een uitvinder anderen beletten de uitvinding toe te passen. Ook kan hij geld (een licentie) vragen voor gebruik van de uitvinding. Het octrooi onthult hoe de uitvinding werkt, zodat anderen deze na verloop van het octrooi kunnen gebruiken. Ze kunnen natuurlijk ook een alternatief verzinnen dat om het octrooi heen werkt.

Dat lijkt eenvoudig genoeg. Maar deze ietwat naïeve visie van innovatie gaat er vanuit dat uitvindingen op zichzelf staan. Een gloeilamp, een fietsbel, het wiel. Dat valt in de praktijk van vandaag vies tegen. Het octrooi op de televisie bestaat niet. Een televisie bevat honderden uitvindingen (uitvindinkjes?) van tientallen partijen. Ook in de ICT is sprake van deze cumulatieve innovatie.

Bij cumulatieve innovatie bestaat het risico dat één van deze tientallen octrooihouders verdere innovatie tegen kan houden, door een te hoge licentievergoeding te vragen of zelfs te weigeren een licentie te verlenen. Dat heet in de literatuur de tragedy of the anti-commons. Hoe kun je dat nu voorkomen? Octrooien maar afschaffen?

Toch niet: in een uitgebreid paper getiteld Patents and Innovation: Friends or Foes? tonen François Lévêque (hoogleraar economie aan de Ecole des mines de Paris) en Yann Ménière (research fellow bij het Centre d’Économie Industrielle) aan dat octrooien ook bij cumulatieve innovatie voor een positief effect op innovatie zorgen.

Available evidence suggests that patents globally have a positive effect on innovation in Computers and Electronics. Empirical studies find substantial Equivalent Subsidy Rates (measured by dividing the value of the firms’ patents by their R&D expense to produce those patents) in these industries (Lanjouw, 1998; Schankerman, 1998; Arora et al., 2003). Such high ESR reveal that the value of patents represents a significant share of R&D expenses, without however proving that patent protection really spurs these expenses.

Een vereiste is wel een deugdelijk functionerend octrooisysteem. Met name de scope van octrooien mag niet te breed zijn. Ook moet natuurlijk het onderzoek van de prior art goed geregeld zijn. De belangwekkendste suggestie vond ik het uitbreiden van de regelingen rond verplichte toegang (compulsory licensing) van octrooien die nodig zijn bij cumulatieve innovatie:

In this context, the enforcement of tight legal standards for patentability and effective mechanisms to challenge the validity of patents and patent claims can prevent the negative effects of patents on innovation (FTC, 2003). In several countries, patent systems also include exemptions to patent law for experimental use on drugs or on research tools in Biotechnology (OECD, 2006). Some authors also suggest that the creation of similar exemptions should be considered for experimentation or interoperability purposes in the software field (Burke & Lemley, 2006).

Eerder kwam ook al Vincenzo Denicolò in Do Patents Over-Compensate Innovators? (Universiteit van Bologna) tot dezelfde conclusie. Hij pleit ook voor het versterken van octrooirechten, zodat innovators beter toegang kunnen krijgen tot elkaars octrooien.

Arnoud

Neem een optie op een octrooi

Een Amerikaanse octrooiaanvraag van IBM beschrijft een wel zeer creatieve manier om je octrooiportfolio te licentiëren: neem een optie op een X aantal octrooien, en bepaal welke je nodig hebt op het moment dat dat relevant wordt. Bijvoorbeeld als de concurrent langskomt met zijn octrooi en je iets nodig hebt om je onderhandelingspositie te versterken. Een soort van opties op octrooien dus.

Beta News schrijft:

If the company from which these traders could buy IP options were, say, IBM, you can see how that could be very attractive to, say, small (or even large) software companies in the open source community. It becomes much easier to fight a lawsuit from, say, Microsoft, if you can tap into IBM’s patent portfolio to counter-sue, than it would be to stand and fight on the basis that the patents being asserted were not valid. In fact, having such options could well persuade, say, Microsoft, not to sue in the first place.

Via de blog van Intellectual Asset Management.

Arnoud

Octrooirechtszaak uitgevochten per weblog

Octrooirechtszaken worden meestal in de rechtbank uitgevochten, of in vertrouwelijke besprekingen om tot een schikking te komen. Maar nu hebben we er eentje die geheel in het openbaar wordt gevoerd via de blogs van de beide CEO’s. Op 5 september meldde NetApp’s CEO dat men een proces tegen Sun was begonnen over wederzijdse octrooiinbreuk:

With respect to Sun’s patent claims, our lawsuit explains that we do not infringe, and – in fact – that they are not even valid. As a result, we don’t think we should be paying Sun millions of dollars.

On the flip side, our suit points out that Sun’s ZFS appears to infringe several of NetApp’s WAFL patents. It looks like ZFS was a conscious reimplementation of our WAFL filesystem, with little regard to intellectual property rights.

Jonathan Schwartz van Sun reageerde meteen met zijn eigen blogpost:
Their objectives were clear – number one, they’d like us to unfree ZFS, to retract it from the free software community. Which reflects a common misconception among proprietary companies – that you can unfree, free. You cannot.

Second, they want us to limit ZFS’s allowable field of use to computers – and to forbid its use in storage devices. Which is quizzical to say the least – in our view, computers are storage devices, and vice versa (in the picture on the right – where’s the storage? Answer: everywhere). So that, too, is an impractical solution.

Het is nog wat vroeg om uit te maken wie er gelijk heeft. NetApp begon de rechtszaak, en ook nog eens in het beruchte district of East Texas. Aan de andere kant, Sun is begonnen met wapperen, de juridisch-technische term voor dreigen met octrooien. Groklaw vond uiteraard een connectie van Sun met Microsoft, wat er op wijst dat Microsoft er weer eens achter zit. Pardon, NetApp met Microsoft.

Een beetje eng vond ik dat er op TV een reclame voorbij kwam voor My Little Pony op het moment dat ik dit stukje typte.

Via The Register.

Arnoud

Nieuw op Iusmentis: Beschermen van een idee – is vastleggen genoeg?

Een idee of concept beschermen is lastig. Octrooi- en auteurswetten eisen een behoorlijke mate van uitwerking of concretisering voordat een concept beschermd kan worden. Het idee opschrijven en ergens deponeren (‘vastleggen’) biedt meestal maar zeer weinig bescherming.

Een goed idee kan veel geld waard zijn. Een slimme verbetering voor een product, een concept voor een spel of marketingtechniek of zelfs maar een naam voor een dienst kunnen het verschil maken tussen middenmoter en marktleider. Alleen kan iedereen met zo’n idee aan de haal. Hoe bescherm je nu je idee tegen namaak of imitatie?

Een abstract idee is juridsch niet of nauwelijks te beschermen. Via intellectueel eigendomsrechten zoals octrooien, auteursrecht of merken zijn uitgewerkte ideeën vaak wel van bescherming te voorzien. Ook kan een geheimhoudingsovereenkomst soms handig zijn, zodat een idee kan worden besproken zonder dat de andere partij er zomaar mee vandoor kan gaan.

Registratie of depot van een beschrijving van het idee biedt geen bescherming. Weliswaar ligt daarmee vast op welke datum het idee bestond, maar dat geeft geen juridische rechten.

Lees verder in Beschermen van een idee – is vastleggen genoeg? (in Innovatie @ iusmentis.com).

Arnoud

Kroes: “Microsoft zal haar API’s voor open source beschikbaar stellen”

Microsoft luistert naar Eurocommissaris Kroes. In een persbericht vandaag verklaart ‘Steely’ Neelie Kroes dat zij overeenstemming bereikt heeft met Microsoft over o.a. gebruik van haar interoperabiliteitsinformatie door open source ontwikkelaars:

I told Microsoft that it had to make interoperability information available to open source developers. Microsoft will now do so, with licensing terms that allow every recipient of the resulting software to copy, modify and redistribute it in accordance with the open source business model.

I told Microsoft that it should give legal security to programmers who help to develop open source software and confine its patent disputes to commercial software distributors and end users. Microsoft will now pledge to do so.

Alleen dat “commercial” is wat ongelukkig. Ook open source verspreiders zijn commercieel. Het verschil zit hem in de manier van zakendoen. Geen royalties per kopie, maar bijvoorbeeld geld voor diensten of bijkomende producten. Ik hoop dat MS dit niet interpreteert als “we hoeven alleen hobbyisten gratis octrooilicenties te geven”. Dat zou wel erg makkelijk zijn, want hobbyisten kunnen per definitie geen inbreuk maken op octrooien. Alleen commercieel gebruik van een octrooi kan inbreuk zijn.

Al eerder gaf Microsoft namelijk een gratis octrooilicentie aan “hobbyisten”:

Many software developers, often referred to as “hobbyists,” write code not with the expectation of making money, but because they enjoy solving technical challenges and participating in a community of enthusiasts who recognize and encourage one another’s talents. One such community of hobbyist developers participate in the development of open source software. To further encourage these efforts, this pledge provides non-compensated individual hobbyist developers royalty-free use of Microsoft patents as set forth below.

Via Yahoo (via Reuters) nog de opmerking dat het overleg tijdens diverse diners in Rotterdam plaatsvond. Kroes betaalde; mag ook wel als de ander je al driekwart miljard euro heeft betaald.

Arnoud

Eén trol maakt nog geen “patentbarrage” – Linux onderwerp van octrooirechtszaak

Onder de zeer tendentieuze kop Patentenbarrage op Linux begint meldt Planet over een octrooirechtszaak tegen Linux-distributeurs Red Had en Novell. Kom op zeg. Het was toch ook geen “barrage” toen Acacia het octrooi tegen Apple inzette. Afgaande op de in het artikel geciteerde bronnen baseert Planet zich daarbij vooral op het de laatste tijd nogal hysterische Groklaw, dat achter elk juridisch hobbeltje voor Linux een Microsoft-samenzwering ziet. (Tweakers bericht neutraal trouwens)

Die samenzwering bestaat, als ik het goed begrijp, uit drie dingen:

  1. Ballmer heeft onlangs gezegd “dat alle Linux-gebruikers schatplichtig aan Microsoft zijn”.
  2. <li>Al eerder riep Microsoft-octrooidirecteur Brad Smith dat <a href="http://money.cnn.com/magazines/fortune/fortune_archive/2007/05/28/100033867/">Microsoft meer dan 200 octrooien heeft</a> waar Linux inbreuk op maakt.</li>
    
    <li>De octrooihouder in kwestie is "<a href="http://blogs.ocregister.com/morningeye/archives/2006/07/acacia_ceo_were_not_a_patent_troll.html">wij zijn geen trol</a>" <a href="http://www.buildingipvalue.com/06US_Can/113_116.htm">octrooitrol</a> Acacia, waar twee <a href="http://blogs.cnet.com/8301-13505_1-9796697-16.html">voormalige Microsoft octrooimensen zijn gaan werken</a>.</li>
    

Alleen is het octrooi afkomstig van Xerox, niet van Microsoft. Wat dit dus met Microsoft IP te maken heeft, weet ik niet.

Verder was Ballmer een beetje dom toen hij dat getal riep. Dat was geen eigen Microsoft-onderzoek, maar een citaat uit de studie van Dan Ravicher’s Public Patent Foundation uit 2004. En die studie concludeerde alleen dat er mogelijk sprake was van inbreuk op 283 octrooien, niet dat dat zeker zo was. Laat staan trouwens dat die 283 van Microsoft waren. Ravicher vond er 27, geen 283.

Maar nu even serieus. Octrooien en open source blijven een lastige combinatie, dat is waar. Maar octrooirechtszaken zijn niet uniek voor open source. Ook de manier waarop deze zaal zal worden opgelost -een schikking– is niet uniek.

Het belangrijkste is echter dat dit soort overspannen retoriek niet goed is voor open source. Open source draait om samenwerken, en daarbij moet je op een normale manier met elkaar kunnen praten. Ook over risico’s en bedreigingen. Wat schiet je op met dit soort retoriek en holle kreten? Het is een mooi verhaal, maar wat moet een bedrijf met een claim dat er een “barrage” aan octrooirechtszaken aankomt? Dat klinkt vreselijk. Stoppen met Linux dan maar?

Al in 2004 schreef David McGowan dan ook terecht:

If the F/OSS community wants to be in commercial space, community members will have to learn to deal calmly with IP litigation. The F/OSS production model will work where it makes sense, and it will not work where it doesn’t. It’s really just that simple. Particular claims in individual suits—even one against a flagship program such as the GNU/Linux OS—will not determine the fate of the community. Such cases present factual issues that will get resolved one way or another; they do not represent a crisis for F/OSS production as a whole. Norm entrepreneurial rhetoric that plays off such cases should be treated as entertainment. Enjoy it if you like it, take inspiration from it if you must, but don’t confuse it with the way things actually get done.

En Jerry Rosenthal van Open Invention Network (waar Red Hat, Novell en mijn werkgever oprichters van zijn, samen met nog Sony, IBM en NEC) zei al eerder:

This is not the first time that unsubstantiated claims of patent infringement have been leveled at Linux. Moreover, just as in the past, these claims are made without disclosing any evidence. It’s time to stop the accusations and show the evidence. What’s happening with these accusers is the equivalent of declaring four aces while being unwilling to show even a pair of deuces.

Laten we dus eerst maar eens kijken wat er in die octrooiclaims staat.

Arnoud

Octrooi op portable datacentrum

Advertentiereus annex zoekmachine Google is al een tijd bezig met portable datacentrums in de vorm van containers. Ik geloof niet dat iemand ze ooit gefotografeerd heeft (al zijn er wel veel foto’s van een portable Sun datacentrum), maar Google heeft er ondertussen wel octrooi op. Dat is opvallend, want dit idee bestond allang.

Het octrooi beschermt een combinatie van twee zeecontainers. In de ene is een verzameling computersystemen gemonteerd zodanig dat ze gewoon werken in de zeecontainer, en in de andere zit de koeling. Als je de twee aan elkaar schakelt, heb je een werkend datacenter.

Wat verbaast is dat het idee niet nieuw was. Eind 2005 schreef Bob Cringely als eerste over deze Google “datacenters-in-een-container”:

This shipping container is a prototype data center. Google hired a pair of very bright industrial designers to figure out how to cram the greatest number of CPUs, the most storage, memory and power support into a 20- or 40-foot box. We’re talking about 5000 Opteron processors and 3.5 petabytes of disk storage that can be dropped-off overnight by a tractor-trailer rig. The idea is to plant one of these puppies anywhere Google owns access to fiber, basically turning the entire Internet into a giant processing and storage grid.

Foto (mockup) uit het Petabox paper, fotograaf onbekendMaar de octrooiaanvraag is uit december 2003. Het ging dan ook niet zozeer om deze column, maar om dit artikel van Bruce Baumgart, waarin hij ten behoeve van het Internet Archive beschrijft hoe de Petabox er uit zou kunnen zien. En dat artikel was al op 8 november 2003 gepubliceerd. Prior art dus; wat in dat artikel staat, kan Google niet rechtsgeldig in een octrooi claimen.

Wat ik helemaal opvallend vond, was de column van Cringely waarin hij meldt dat Bruce Baumgart het idee diverse malen in het openbaar zou hebben gepresenteerd – met Larry Page van Google in het publiek.

Een verschil is wel dat de container van Baumgart de koeling regelt via een serie airco’s die aan de buitenkant van de container is gemonteerd. Google stopt ze in een aparte container, wat het voordeel heeft dat beide containers via standaard methoden verplaatst kunnen worden. Airco’s aan de buitenkant maken het lastig om deze containers dicht op elkaar te plaatsen bijvoorbeeld.

Container uit het paper van Baumgart

Via Slashdot en Nicholas Carr, die dit trouwens trailer park computing noemt.

Arnoud

De Donald Duck als prior art – of eigenlijk, Leonardo da Vinci

Een van mijn oudere verhalen is de bekende mythe (bij octrooigemachtigden) over de Donald-Duck strip die als prior art diende bij een octrooiaanvraag. Die mythe werd vorig jaar nog aangehaald door de Octrooiraad, pardon Octrooicentrum Nederland.

Hoe dan ook, dat verhaal is dus behoorlijk populair. Het helpt dat het regelmatig op sites als Reddit of Digg terechtkomt. Of, zoals onlangs, op Boing Boing, en dan gaat het hard met de bezoekers.

How do you quickly raise a sunken ship full of sheep? The Danish inventor Karl Krøyer came up with a very creative solution: pump buoyant bodies into the ship to achieve sufficient upward lift to bring the ship back to the surface. The solution was so creative he got a patent on it. In a 1949 Donald Duck story, titled The Sunken Yacht a ship is raised by stuffing it full of ping-pong balls. That kind of prior art could kill the patent. But whether the story was actually used by a patent office to refuse the patent (application) remains unclear.
Lees verder in The Donald Duck as prior art case. En ja ik moet dat in het Nederlands vertalen.

Maar wat schetst mijn verbazing, het was helemaal Carl Barks niet die dit idee als eerste had, dat was Leonardo da Vinci:

davinci-raising-ship.jpg

Arnoud

Wie creatief is, haalt meer uit een octrooi (op SYNC.nl)

Een nieuw artikel op Sync over octrooistrategieën:

Succes kent vele vaders. Hoe waar kan dat gezegde zijn voor een kansrijk idee of product dat wordt gepikt door de concurrent. Een goede uitvinding leg je maar beter vast met een octrooi. De belangrijkste reden: productiezekerheid. Maar wie creatief is, haalt meer uit een octrooi.

Op zich een goed artikel over de verschillende mogelijkheden om waarde uit octrooien te halen. Vastleggen en in het archief stoppen van octrooien, zoals helaas nog al te vaak gebeurt, is weinig zinvol.

Maar die opmerking over productiezekerheid klopt niet. “Een octrooi geeft het alleenrecht op de productie van een uitvinding”, schrijft de auteur, Marco van Kerkhoven, iets verderop. Dat is onjuist.

Een octrooi is geen vrijbrief voor productie, maar slechts een vergunning om te procederen.

Wie ergens octrooi op heeft, weet nog absoluut niet of hij het recht heeft de uitvinding te produceren of commercieel toe te passen. Er kunnen immers oudere octrooien zijn waar de uitvinding inbreuk op maakt.

Het feit dat er octrooi verleend is voor de uitvinding, doet daar niet aan af. Een uitvinding kan een slimme, inventieve verbetering zijn van een bestaande techniek. Die verbetering is dan octrooieerbaar, maar tegelijkertijd nog steeds inbreuk op het octrooi op de bestaande techniek.

Een voorbeeld is een verbeterde productietechniek voor een medicijn. Daar kan prima octrooi op verkregen worden. Toch mogen de medicijnen niet worden geproduceerd zonder toestemming van de houder van het octrooi op het medicijn zelf.

Arnoud (octrooigemachtigde)

Nu ook spam in octrooiaanvragen

Ja dat las u goed: er worden octrooiaanvragen ingediend met als enige doel reclame maken voor de octrooi- en licentiediensten van de aanvrager. Kijk maar:

Explore interesting inventions inside, conceived by our genius idea generator. Discover history’s most effective method in conceiving novel uses for existing electronic technology. License huge domains of intellectual property from the invention directory our system helped develop. The searcher can find one of our interesting inventions in this patent application via our [knipperdeknip]

En ja dit is de tekst van de samenvatting van een gepubliceerde octrooiaanvraag. WO2007081519, zoek maar na maar ik ga er natuurlijk niet naar linken.

Arnoud