Internetrecht door Arnoud Engelfriet

Via Reddit:

Hello, I own the physical copy (bought legally from a store over 10 years ago) of a game that (for those who never bought games during the CD era) installs the game files on the computer and allows the game to be run without disk. I was wondering: Is installing the game using the disk on a laptop A and then moving the game files on a computer B considered illegal?

Hoofdregel van de Auteurswet is natuurlijk dat je werken niet mag kopiëren zonder toestemming. Maar we hebben daar een uitzondering op, en die heet de thuiskopie. Je mag van een legaal verkregen werk (dus niet illegaal downloaden) een kopie maken, dat is ook waar je de thuiskopieheffing voor betaalt die op je laptop en andere lege muziek- en filmopslagmedia wordt berekend. Een film mag je dus rippen van dvd naar een digitaal bestand om op je laptop af te spelen, bijvoorbeeld.

Specifiek bij software was de lobby iets succesvoller: daar geldt het recht op thuiskopie namelijk niet, zo staat expliciet in de Auteurswet (artikel 45n). Weliswaar mag je een reservekopie maken (artikel 45k) maar dat is niet bedoeld voor een apart speelbare kopie van een spel. Wat de vraagsteller wil, mag dus binnen dat kader alleen als de ‘move’ naar B bedoeld is om van laptop A over te stappen naar computer B, met name wanneer laptop A kapot is gegaan of iets dergelijks.

Als het erom gaat om het spel op twee computers tegelijk te kunnen spelen (de laptop op het werk, de computer thuis) dan kan dat alleen als de licentie het toestaat. Daarvoor zul je dus terug moeten naar de verpakking die je tien jaar geleden weggegooid hebt, of kijken of de bij installatie langskomende EULA hier wellicht wat over zegt. Sommige spelaanbieders waren redelijk inschikkelijk, dus het is niet uitgesloten.

(Het maakt niet uit of de vraagsteller het spel twee maal installeert vanaf CD of de geïnstalleerde versie op A kloont naar computer B.)

Arnoud

Google heeft het beleid omtrent stalkerware in de Play-appwinkel aangepast, las ik bij Tweakers. Op dit moment staat in de regels dat stalkerware wel gebruikt mag worden om zonder toestemming partners te volgen, maar mag het tracken van kinderen niet. In het nieuwe beleid is dit omgedraaid.

Inderdaad leest de oude tekst erg raar (vervettingen van mij ter illustratie):

Stalkerware apps transmit data to a party other than the PHA provider. Legitimate forms of these apps cannot be used by parents to track their children. However, these apps can be used to track a person (a spouse, for example) without their knowledge or permission unless a persistent notification is displayed while the data is being transmitted.

Legitieme stalkerware noem je trouwens natuurlijk niet zo, ik zou eerder aan parental controls of monitoring software denken. En ja, ook in Europa mag dat in principe, je kinderen online in de gaten houden. Het is wel een glijdende schaal: bij een zevenjarige die de familie-iPad mag gebruiken is een andere vorm van toezicht gepast dan een zeventienjarige met eigen laptop en telefoon (en iCloud-account). Er zijn geen harde regels, omdat het een afweging is van privacy van het kind (een grondrecht) versus de zorgplicht voor een goede opvoeding (ook een grondrecht, van het kind). En die maak je alleen op basis van wat dit kind nodig heeft.

Voor andere categorieën gebruik kan ik niet snel een legitieme case verzinnen. Ja, heel misschien bij werknemers die met zeer gevoelige informatie werken en waarvan je wilt kunnen aantonen dat die ze niet hebben gelekt of misbruikt. Maar daar zijn genoeg andere maatregelen voor dan een volg-app op hun telefoon – plus, je zou wel gek zijn als je zulke gevoelige informatie überhaupt toelaat op iemands eigen telefoon.

Weten jullie een use case voor “legitieme stalkerware” anders dan ouder-kind monitoring? (Detectivebureaus zijn dat denk ik niet, mede vanwege de eis tot persistente notificatie bij het doelwit van onderzoek.)

Arnoud

Via Twitter deze screenshot van een Volkswagen:

Wijzig uw privésfeerinstellingen (dat geforceerde nepnederlands alleen al) om de juiste juridische teksten te kunnen laden. Wat krijgen we nou. Ik vermóed dat men op basis van locatie andere landgebonden teksten wil tonen, want in sommige landen is het explicieter verboden om aan je navigatie te zitten tijdens het rijden dan andere, zoiets.

Als dat vermoeden klopt, dan heeft dit dus geen betekenis en mag je het negeren. Ik weet niet of dat kan, dit soort onderdelen van IT-systemen hebben de neiging in beeld te blijven tot ze zijn opgelost “want dat moet van Legal” of iets dergelijks. Maar als het kan, mijn zegen heb je.

Als het wel gaat om een juridisch bindende tekst, bijvoorbeeld een landgebonden EULA met andere regels over aansprakelijkheid of zo, dan heeft Volkswagen een probleem. Want dan zijn ze wel rijkelijk laat, de auto is al verkocht en mensen dán nog binden aan voorwaarden heeft geen enkele betekenis. Te laat.

Ook niet als mensen dan alsnog op “Akkoord” klikken. Dat argument kwam ik laatst ergens tegen – je zou dan weliswaar de voorwaarden mogen afwijzen wegens te laat, maar als jij in plaats daarvan op akkoord klikt ga je alsnog akkoord en doe je afstand van het recht ze te mogen afwijzen wegens te laat. Zoiets.

Dat zie ik niet. Dit soort systemen is ontwikkeld voor een verplicht akkoord. En in een situatie waarin je akkoord kunt vragen dit opeisen is tot daar aan toe – contractsvrijheid is in principe een ding, dus afgezien van speciale gevallen zoals de AVG is het mogelijk akkoord af te dwingen als deel van een transactie. Maar als de boel al verkocht en geleverd is dán nog eisen dat iemand op akkoord klikt, is echt onmogelijk. In juridische taal is het eenvoudigste argument dat de op rechtsgevolg gerichte wil ontbrak – men wil verder met die boordcomputer, men wil geen overeenkomst sluiten.

Arnoud

Blog ik vorige week over wat internetrecht is, zeg ik helemaal niets over de EULA. Opmerkelijk, want internet hangt van de EULA’s aan elkaar en die EULA’s bepalen feitelijk hoe het recht uitpakt, bepalen wat rechtens is. Tegelijkertijd is algemeen bekend dat niemand zich wat van EULA’s aantrekt. En dat geeft een raar spanningsveld, met… Lees verder

Via Windows 10 Enterprise en Microsoft Office verzamelt Microsoft gebruikersgegevens die het bedrijf in de VS opslaat. Dat meldde Tweakers op basis van onderzoek bij het ministerie. Deze opslag geeft een inbreuk op de privacy van de ambtenaren, plus een ieder wiens gegevens door die ambtenaren worden verwerkt. Het onderzoek werd uitgevoerd als een DPIA… Lees verder

1. Geen iTunes voor jou, Kim Jong-Il Ik begin met een klassieker: Apple verbiedt in de iTunes voorwaarden het gebruik van de software bij de productie of ontwikkeling van massavernietigingswapens: You also agree that you will not use these products for any purposes prohibited by United States law, including, without limitation, the development, design, manufacture… Lees verder

Een lezer vroeg me: Recent ben ik verhuisd van Denemarken naar Noorwegen. Na het uitpakken van mijn Nintendo Wii U bleek deze echter niet te werken, omdat het Nintendo Network ID in Denemarken was geregistreerd en volgens de EULA niet overgezet kan worden naar een ander land. Mijn beroep op het correctierecht uit de AVG… Lees verder

“To use my oven I have to accept terms and conditions”, klaagde Morten Nielsen recent op Twitter. De hele discussie rond die oven is interessant. Zo blijkt de oven internet op te gaan ook als je dat uitschakelt, de bedienings-app wil toegang tot je contactenlijst en de voorwaarden beperken aansprakelijkheid voor schade nogal. Spannend, want… Lees verder

“De gedaagde is een cheater, en niemand houdt van cheaters”, aldus Epic Games in haar rechtszaak tegen een veertienjarige. Dat las ik bij The Verge. De zaak is op zichzelf al opmerkelijk genoeg: de jongen werd aangeklaagd vanwege het op Youtube plaatsen van videos waarin hij laat zien hoe een cheat werkt. Epic had de… Lees verder

Een lezer vroeg me: Veel apps op de telefoon gebruiken analyticssoftware van derden. In de EULA en/of wordt er dan verwezen naar het privacy beleid van de derde partij en aangegeven dat ik daar moet zijn voor een opt-out. Nu vraag ik me af of dat zo wel mag. Is de leverancier van de App… Lees verder