De legaliteit van WhatsApp voor je klantenservice

whatsapp-banVoor wie het nog niet wist: WhatsApp is de next big thing in klantcontact, las ik bij Klantcontact.nl. De chatapplicatie staat bij 90% van de Nederlanders op de telefoon, en het ligt dan ook voor de hand om met je klanten te gaan appen in plaats van ze te verplichten te bellen. Maar ik lees op diverse plekken (ook bij Klantcontact in de comments) dat dat niet zou mogen, omdat WhatsApp commercieel gebruik van haar dienst zou verbieden. Eh, nee.

De voorwaarden van WhatsApp verbieden commercieel gebruik van de dienst niet. Ze verbieden wel ‘commercial solicitation’ ofwel cold calling en acquisitie. De voorwaarden zijn daar duidelijk over:

You agree not to collect or harvest any personally identifiable information, including phone number, from the Service, nor to use the communication systems provided by the Service for any commercial solicitation or spam purposes. You agree not to spam, or solicit for commercial purposes, any users of the Service.

Met andere woorden, het is dus prima om met je klanten te appen, zelfs als dat voor een direct commercieel doel is, denk aan verlengen of upsells. Wat niet mag, is mensen ongevraagd appen en ze commerciële aanbiedingen doen. Zelfs niet als je hun 06-nummer legaal verkregen hebt. Maar dit mag sowieso al niet vanwege onze antispamwet. Voor de wet zijn ongevraagde chatberichten gelijk aan ongevraagde e-mails. Ongevraagde, koude acquisitie per e-mail is verboden.

Iets lastiger wordt het als je chatlogs in je CRM-systeem wil opslaan. WhatsApp verbiedt namelijk de ontwikkeling van spiders en tools om automatisch berichten over te brengen in een ander systeem. Diverse partijen die API’s bouwden om WhatsApp-data op te vragen, hebben ook al een advocaat op hun dak gehad. Heel strikt gezien moet je dus handmatig het log van elk gesprek exporteren en dan in je CRM-systeem plakken.

Ook krijg je dan te maken met de Wet bescherming persoonsgegevens. Die zegt namelijk dat je klanten moet informeren wat er met hun logs gebeurt en voor welke doelen je die informatie gebruikt. Je zou dan bij de WhatsApp-chat als opening moeten zeggen: “Deze chat wordt gelogd voor kwaliteitsdoeleinden – zie onze privacy policy [link] voor details”. Erg vriendelijk komt dat niet over, maar een andere optie zie ik zo niet.

Alles bij elkaar lijkt me de juridische zorg om WhatsApp voor een bedrijf een storm in een glas water. Maar ja, dit is internetrecht en dan is automatisch alles juridisch een noviteit hè 😉

Arnoud

Wat is het verschil tussen een nieuwsbrief en een persoonlijke mail?

e-mail-email-brief-post-envelopEen lezer vroeg me:

Ik begrijp dat het niet toegestaan is mensen ongevraagd nieuwsbrieven of reclame te sturen. Echter, wat is nu een nieuwsbrief? Stel ik mail iemand gewoon met “zullen we koffie doen, volgens mij kunnen wij wat voor elkaar betekenen”, is dat dan ook al verboden? Hoe kun je dan ooit nog nieuwe klanten leren kennen?

Veel mensen denken dat het bij het spamverbod gaat om nieuwsbrieven of expliciet als reclame omschreven uitingen. Dat is onjuist. De wet maakt geen onderscheid naar soort mail, die zegt alleen dat toestemming nodig is als het gaat om een mail met commerciële, charitatieve of ideële inhoud. Iedere vorm van commerciële promotie zou er volgens mij dus onder vallen.

De reden dat het in de praktijk vaak gaat over nieuwsbrieven, is simpelweg dat reclameuitingen daar meestal in gegoten worden. “Abonneer je op onze nieuwsbrief” is haast synoniem voor “ontvang wekelijks onze reclamefolder”. Maar hoe je het ding noemt, is irrelevant bij de vraag of het onder het verbod valt. Ook is niet relevant naar hoe veel mensen je het bericht tegelijkertijd doet. Eén reclamemail naar één ontvanger is al verboden als je geen toestemming hebt.

De mail van de vraagsteller is geen nieuwsbrief, maar ik bespeur er wel een ondertoon in van koude acquisitie. Het is niet zo expliciet als “Beste Wim, zullen we eens afspraken om jullie algemene voorwaarden door te nemen”, wat volgens mij evident een reclameboodschap is. Maar de réden om die “zullen we eens koffie doen” mail te sturen, is volgens mij niet omdat je graag koffie doet – je zit te hengelen naar een opdracht, iets dat commercieel voordeel oplevert.

Hoe ver te ver gaat dit volgens jullie? Hoe formuleer je wél een “hee zullen wij eens commercieel koffie doen” bericht zonder dat het reclame wordt?

Arnoud

Mijn provider blokkeert spam, mag dat eigenlijk wel?

spam-verboden.pngEen lezer vroeg me:

Onlangs ontdekte ik dat mijn provider een eigen spamfilter hanteert, en wel op een vervelende manier: er waren belangrijke mails van een Aziatische klant geblokkeerd. Ik ben daar nooit over geïnformeerd en men zegt nu zelfs dat het filter er niet af kan “vanwege de integriteit van het netwerk”. Mag dat zomaar, dat providers gaan bepalen welke mail ik wel of niet wil hebben? Virussen en dergelijke zijn toch mijn risico?

Vrijwel iedere provider hanteert spamfilters, en met reden: zeker tweederde van alle e-mail is spam. Vaak is die ook nog eens voorzien van virussen en andere ongein. Je zou dus kunnen zeggen dat het binnen de lijn der verwachting ligt dat een willekeurige provider spam filtert, en dat maakt dat je toch (zeker als professionele partij) even navraag moet doen als dat belangrijk voor je is.

Lang niet altijd staat in het contract of men spam mag filteren. Maar dat zegt niet alles: ook dingen die niet in het contract staan, kunnen deel van de overeenkomst zijn. Art. 6:248 BW bepaalt dat ook deel van het contract is datgene wat voortvloeit uit de wet, de gewoonte of de eisen van redelijkheid en billijkheid. En als iedereen spam filtert, dan zou ik het een ‘gewoonte’ noemen waarmee providers dus mógen filteren op spam.

In Nederland hebben we echter een specifieke regel omtrent netneutraliteit: art. 7.4a Telecommunicatiewet. Een internettoegangsverlener mag geen maatregelen nemen die internetverkeer blokkeert of filtert, behalve in een paar specifieke gevallen. Spam blokkeren is er eentje van:

om de doorgifte van [ongevraagde reclamemails] aan een eindgebruiker te beperken, mits de eindgebruiker daarvoor voorafgaand toestemming heeft verleend

Spam filteren mag een IAP dus niet zonder toestemming. Een gewone mailprovider mag het wel, want netneutraliteit geldt alleen voor partijen die toegang tot het internet aanbieden. Een e-mailprovider (of hoster met e-mail) voldoet niet aan die definitie en mag dus filteren wat ze wil, mits het natuurlijk binnen de normale gewoonte op internet valt.

Ik kan me uit principe voorstellen dat je geen spamfilter wilt, maar is er iemand die werkelijk gelukkig zou zijn voor vollédig ongefilterde aflevering van mail?

Arnoud

Hela, volgens de nieuwe polisvoorwaarden mogen ze me reclame mailen?

spam-verboden.pngEen lezer vroeg me: Bij mijn nieuwe zorgpolis zat een tekst in kleine lettertjes en ik vroeg me af of dit wel legaal is?<br/>

Het verzamelen en verwerken van uw persoonsgegevens is nodig voor het aangaan en uitvoeren van de verzekering(en). De doeleinden waarvoor uw persoonsgegevens worden gebruikt, zijn uitgebreid. Wij kunnen uw gegevens ook gebruiken:
– voor werving voor onze eigen en gelijksoortige diensten en producten en daarbij behorende marketingactiviteiten (tot 1 jaar na beëindiging van de verzekeringsovereenkomst).

In een privacyverklaring of polisfolder is het niet mogelijk om toestemming op te eisen om marketingactiviteiten uit te mogen voeren. Toestemming onder de privacywet moet namelijk apart en expliciet worden gegeven, anders is deze niet rechtsgeldig.

Specifiek in deze situatie is toestemming echter niet nodig. Het is namelijk legaal om reclame en direct marketing per mail naar je klanten toe te doen zonder toestemming. Dit staat expliciet als uitzondering in de Telecommunicatiewet.

Wel moet je in die situatie aan een aantal eisen voldoen:

  • Het moet gaan om betaalde product- of dienstafname;
  • Het moet gaan om reclame voor eigen producten of diensten;
  • Producten of diensten moeten verwant zijn aan hetgeen de klant afneemt;
  • Elke reclameuiting moet een afmeldoptie hebben;
  • Bij verkrijging van de persoonsgegevens moet gemeld zijn dat men dergelijke reclame wil sturen;
  • De klant moet op dat moment bezwaar hebben kunnen maken (“verzet”) tegen dergelijke reclame.

Deze tekst in de folder lijkt bedoeld om aan de enalaatste eis te voldoen. Maar er zal ook ergens een mogelijkheid moeten zijn om bezwaar te maken, en die zagen we in de folder zo snel niet.

Natuurlijk, je kunt altijd de helpdesk bellen en die kunnen dit vast verwerken. Maar volgens mij is dat niet genoeg; je moet “bij de verkrijging” de gelegenheid bieden om bezwaar te maken. En achteraf de helpdesk bellen “hee doe eens niet” is volgens mij niet bij maar na de verkrijging.

Arnoud

Acht ton boete voor reclamemails wegens ontoereikende toestemming

daisycon-optin-email-spamDe Autoriteit Consument & Markt (ACM, voorheen OPTA) heeft acht ton boete opgelegd aan affiliatenetwerk Daisycon voor haar betrokkenheid bij het op grote schaal versturen van spamberichten. Het bedrijf had tussen oktober 2009 en juli 2011 enkele miljoenen reclamemails verstuurd op basis van de bekende zin “aanbiedingen van dit bedrijf en (geselecteerde) partners”. En de ACM oordeelt nu volstrekt terecht dat die zin zinloos is: opt-in voor mail moet specifiek en dat vereist zeggen wie de partners zijn. De zogeheten coregistratie is niet rechtsgeldig.

Daisycon is een affiliatenetwerk: men bemiddelt tussen adverteerders en websites. Websites die advertenties laten zien, krijgen een vergoeding als er bezoekers of concrete leads naar de adverteerder worden geleid. Naast websites konden ook reclames per mail worden gedaan. Zo werden per mail nieuwsbrieven als als de Nationale Consumenten Enquête rondgestuurd, met daarin advertenties voor Daisycon’s adverteerders.

De ACM oordeelt nu dat die mails ongevraagde commerciële communicatie zijn, oftewel dus spam, waarvoor geen toestemming is gegeven. En nou ja er stond wel een vakje bij (zie boven) waar het woord ’toestemming’ in staat maar daarin werd verwezen naar ‘partners’ en als generieke term is dat onvoldoende.

In het onderzoeksrapport laat de ACM zien dat dit vér gaat. Ook als je wel degelijk partijen noemt, is het niet genoeg: de “en overige partners” wordt Daisycon stevig aangerekend zelfs nu deze niet wordt gebruikt. Bovendien

… nu de gebruikte privacy statements doorgaans geen uitputtende lijst bevatten, maar ook vermelddendat mogelijk andere derdenof niet nader gespecificeerde “partners” of “adverteerders”onderdeel uit maakten van de geselecteerde bedrijven. Hierbij moet worden opgemerkt dat Daisycon heeft verklaard dat zij geen gegevens daadwerkelijk heeft uitgeleverd aan partijendie niet bij naam waren opgenomen in het privacy statement. Dit laat echter onverlet dat het privacy statement niet uitputtend was en derhalve is een dergelijke bepaling onvoldoende specifiek.

Betekent dit nu dat in de vráág zelf de partners genoemd moeten worden? Het is juist dat je niet met een privacystatement kunt volstaan maar als ik een lijst heb met twintig partners dan moet het toch duidelijk zijn als ik zeg “klik hier voor de partners”?

Waar het ook misging, was dat de genoemde partners niet zelf reclame stuurden maar dat deden namens weer anderen. En dan gaat het inderdaad mis: toestemming is partijgebonden en kan niet worden overgedragen, verhuurd of verkocht.

Dat Daisycon de bestanden met mailadressen heeft ingekocht bij anderen, maakt voor de ACM niets uit. Terecht. Ook al staat er in je contract dat de leverancier van alles garandeert, dat is gewoon niet genoeg. Hooguit kun je met zo’n contract de boete dan verhalen op de leverancier. Maar je blijft zelf verantwoordelijk voor gebruik van aangekochte mailadressen.

In sommige gevallen hadden adverteerders in de enquêtes gesponsorde vragen laten opnemen: “Wil je lid worden van ons netwerk van 1900 aangesloten webwinkels”? Dat lijkt specifiek en duidelijk, maar er stond niet bij wie dit dan waren, hoe vaak je de mails zou krijgen en waar dit dan over zou gaan. En oh ja, je kreeg ook mails van dat netwerk als je “nee” had gezegd. Auw.

Ook op het gebied van opt-out ging het mis. Meerdere bij Daisycon aangesloten partijen konden hetzelfde mailadres gebruiken, maar wie zich wilde afmelden kon dat slechts per nieuwsbrief. Er had ook een algemene opt-out moeten zijn voor álle nieuwsbrieven van aangesloten partijen.

Daisycon gaat in hoger beroep dus het is afwachten wat overeind blijft maar mij doet de uitspraak stevig en duidelijk aan. De geschetste praktijken zijn populair bij e-mailmarketeers maar buitengewoon irritant voor ontvangers. Het legt wel de bijl aan de wortel van handel in e-mailadressen, maar misschien moet dat ook maar eens gewoon kappen. (Haha, kappen en wortel.)

Arnoud

Hoe sneaky kun je zijn met je verstopte aanvinkvakjes?

Een lezer (dank S) stuurde me het onderstaande screenshot van de Nederlandse Spoorwegen, waar opt-in wordt gevraagd per e-mail. Oh en niet alleen dat, kijkt u zelf even?

ns-sneaky

Inderdaad, daar staat in de privacybeleidstekst nog een aanvinkvakje voor offline spam. Mag dat juridisch? Tsja. De wet zegt niets over papieren spam, dus je mag mensen informatie en aanbiedingen sturen per post of ze dat nu willen of niet. Pas nadat men verzet heeft aangetekend (opt-out), moet je daarmee ophouden. Maar jemig zeg, als je met vinkjes gaat werken hiervoor (wat erg netjes is, je kúnt ook gewoon brieven sturen en wachten op de verzetten) waaróm doe je dat dan in vredesnaam niet gewoon in het lijstje met de andere opt-ins?

NS Webcare, kom er maar in. Allemachtig.

Arnoud

Wanneer mag je nu je klanten spammen?

spam-verboden.pngWie wel eens wat online koopt, weet dat de kans groot is dat de winkel hem daarna de nodige reclame gaat mailen. Soms als nieuwsbrief, maar soms ook als gewoon een leuke aanbieding of informatie over de nieuwe collectie. Want ja, je klanten spammen dat mag. Toch? Nou, niet helemaal.

De telecommunicatiewet verbiedt het toesturen van reclame – commercieel, ideël of charitatief – naar bedrijven en personen zonder dat zij hiervoor toestemming hebben gegeven. Hierbij geldt echter een uitzondering voor klanten. Die mag je reclame sturen, mits die reclame aan een aantal eisen voldoet:

  • Het moet gaan om reclame voor gerelateerde producten. Koopt men een boek, dan is reclame voor dvd’s toegestaan maar boormachines vind ik niet echt ‘gerelateerd’ aan boeken. Misschien als mensen klusboeken kopen.
  • Het moeten eigen producten zijn, oftewel wat men zelf aanbiedt. Reclame voor partners is dus niet toegestaan.
  • Het moet gaan om een klant. Wie alleen maar registreert en nog aan niets vast zit, is (nog) geen klant.
  • Elke mailing moet een afmeldmogelijkheid hebben.
  • Bij het aangaan van de klantrelatie moet gemeld zijn dat er reclame gaat komen.
  • Bij het aangaan van de klantrelatie moet men dit hebben kunnen voorkomen (recht van verzet).

De OPTA (tegenwoordig ACM) heeft in haar Richtsnoeren bepaald dat je alleen van een ‘klant’ mag spreken als deze een betaalde relatie bij je heeft. Een boekkoper mag je dus aanbiedingen sturen, maar iemand die zich registreert bij een gratis forum of enquête niet. Wel kun je natuurlijk bij registratie vragen om toestemming. En als je het op scherm 1 vraagt, dan kun je zelfs de registratie weigeren als men de toestemming niet geeft.

Het zijn die laatste twee dingen waar het vrijwel altijd mis op gaat. Maar ze zijn echt essentieel. Enkel het hebben van een klantrelatie (men kocht of bestelde wat) is niet genoeg om ze reclame te mogen sturen. Er moet een melding en een afmeldmogelijkheid zijn meteen al bij het bestellen. De marketingbranche noemt dit een soft opt-in.

Een manier om aan de wet te voldoen, is op het bestelformulier een aanvinkvakje op te nemen “Graag ontvang ik gerelateerde aanbiedingen”. Dit aanvinkvakje mag alvast aangevinkt zijn. Door het weghalen van het vinkje tekent men dan verzet aan tegen de reclame.

Het alvast aanvinken van een vakje roept wel bij veel mensen irritatie op, het komt sneaky over. Je zou ook het vinkje open kunnen laten en een negatief statement kunnen gebruiken: “Ik wil geen reclame van jullie ontvangen”. Maar dat vind ik minstens zo sneaky.

Je kunt natuurlijk ook kiezen voor “Graag ontvang ik jullie reclame” en dat dan niet alvast aangevinkt. Dan ben je gewoon ouderwets bezig met toestemming vragen (opt-in). Natuurlijk zul je zo minder inschrijvingen krijgen, maar je weet wel dat die mensen er zélf voor gekozen hebben.

Lezen jullie veel reclamenieuwsbrieven eigenlijk?

Arnoud

“Reageren op dit CV kost u 500 euro”

attachment-bijlage-mail-email-doorsturen-geheim.jpgEen lezer vroeg me:

Recent ontving ik ongevraagd een mail van een recruitingbedrijf met een aantal cv’s, naar aanleiding van onze personeelsadvertentie. Ergerlijk genoeg, maar toen ik terugmailde hier geen prijs op te stellen, kreeg ik als reactie dat als ik toch op enigerlei wijze deze mensen zou benaderen ik het bureau 500 euro zou moeten betalen. Dat stond in de meegezonden algemene voorwaarden, en contacteren zou aanvaarden inhouden. Kan dat zomaar?

Een overeenkomst komt tot stand door aanbod en aanvaarding, staat in de wet. Beiden zijn vormvrij tenzij anders afgesproken. Je kunt dus prima akkoord gaan door te reply’en op een mail, of door op Skype te zeggen dat je akkoord gaat. Of met een Facebook Like. Dus waarom niet door een andere vooraf benoemde actie?

Wel is vereist dat je ook werkelijk de bedoeling hebt akkoord te gaan met het aanbod. En zeker bij een ongebruikelijke handeling is dat geen automatisme. Als ik bij die recruiter voor de deur ga staan met een bord met “naar buiten gaan impliceert mij €500 betalen” dan ga ik daar niet heel ver mee komen. En datzelfde principe lijkt me op te gaan voor “de genoemde personen contacteren kost €500”.

Heel misschien is er een juridisch argumentje te maken ALS de recruitspammer kan bewijzen dat het contact dankzij dat cv is gelegd. Je kunt verdedigen dat het gebruik van iemands informatie een akkoord op die iemands voorwaarden impliceert. Maar contactinformatie is vast op genoeg plaatsen te vinden, dus dan heb je alleen een plausibel smoesje nodig hoe je die kandidaat hebt gevonden.

Er is een uitzondering voor ongevraagd toegezonden goederen of ongevraagd geleverde diensten (art. 7:7 BW). Die hoef je niet te betalen. Maar dat geldt in principe alleen bij consumenten (afgezien van zaken, dat geldt ook bij bedrijven, maar een mail met cv is geen zaak). Bovendien wordt hier een aanbod gedaan en geen dienst geleverd.

Persoonlijk zou ik er geen moeite mee hebben om te zeggen “bij deze verreken ik de €500 met de kosten voor afhandeling van uw spambericht, uw reactie op deze mail (ongeacht inhoud) is akkoord op deze verrekening”. Ongevraagd een cv sturen en geld bedingen voor gebruik daarvan is commerciële communicatie in de zin van de Telecommunicatiewet. En vindt hij het oneerlijk dat ik zo een akkoord afdwing? Mooi, dan heeft hij net zijn eigen akkoordregeling oneerlijk verklaard.

Arnoud

Wat doe je tegen een zwartelijstmanipulerende stalker?

blacklist-blackboard-bord-lijst.jpgEen lezer vroeg me:

Ik ben webdesigner en zit met een probleem. Ik heb een heel vervelend ex-vriendje die regelmatig in het hackerscircuit te vinden is. Hij vindt het de laatste paar maanden leuk om elke dag mijn domein of IP-adres op allerlei blacklists te zetten, waardoor ik geen van mijn klanten kan mailen. Ik kan dat wel oplossen maar dan moet ik elke dag weer met die zwartelijstbeheerders overleggen, maar het kost me behoorlijk veel klanten en veel frustratie. Wat kan ik doen?

Dit is een hele moeilijke. Juridisch zou er wel wat aan te doen zijn: dit riekt voor mij naar stalking – structureel iemand lastigvallen. Ook kun je het gooien op een oneerlijke handelspraktijk, of gewoon op de maatschappelijke zorgvuldigheid – dit moet niet mogen, dus mag het niet. Het grote punt zal zijn dat er bewijs moet komen dat hij het is. En hoewel het voor de hand ligt, is er echt meer nodig dan “wie behalve hij zou dat doen”. Anders kan hij eenvoudig ontkennen en houdt het snel op.

Andere oplossingen weet ik zo even niet. Vaak is er met de blacklist-beheerders wel afspraken te maken. Zij moeten toch ook zien dat het steeds hetzelfde IP-adres is en dat de vraagsteller steeds met een goede uitleg komt. Na hoe veel keer zeg je dan, we negeren deze blacklistmelding.

Hebben jullie nog suggesties?

Arnoud

Mag je je LinkedIn-contacten spammen?

linkedin-connecties-contacten.pngEen lezer vroeg me:

Ik word een erg moe van de vele (ik gok een stuk of 10 per week) emails die ik van mijn LinkedIn-contacten krijg met volgens mij ordinaire reclame:
– hoera, mijn boek is uit
– ik geef een workshop voor 500 euro
– mijn website is vernieuwd
– ik verloot een ipad aan nieuwe klanten
– binnenkort heb ik een event waar ik jou voor wil uitnodigen. het kost slechts 280 euro
– ik heb nu toch weer een nieuw product, poehee dat is echt gaaf en nieuw
– ik heb een hele bijzondere mededeling over een klus die ik ga doen, ik ben echt heel interessant, huur mij dus ook in
Het zijn altijd onpersoonlijke mails, gericht aan iedereen en niet persoonlijk aan mij. Het doel is vrijwel altijd commercieel en ze doen weinig onder voor een nieuwsbrief. Is dat eigenlijk ook geen spam, of moet ik dat maar accepteren omdat ik ooit iemand heb toegelaten als LinkedIn-contact?

Ik ken de frustratie, en het is voor mij een reden om niet of nauwelijks naar LinkedIn-berichten te kijken. Erg jammer, maar ja.

Is het spam? Volgens de wet wel: zonder toestemming, ongevraagd en met commercieel oogmerk is spam, ook als het maar een paar berichten zijn (dus geen bulkmail). Want ja, spammen kan ook via andere communicatiekanalen dan e-mail. Dat weten we uit de Hyveskrabbelspamzaak uit 2009.

Er is echter een uitzondering voor zelf opengestelde zakelijke communicatiemiddelen:

Indien de gebruiker, bedoeld in het eerste lid, een rechtspersoon is dan wel een natuurlijke persoon die handelt in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf, geldt met betrekking tot het door middel van elektronische berichten overbrengen van ongevraagde communicatie voor commerciële, ideële of charitatieve doeleinden dat geen voorafgaande toestemming is vereist:
a. indien de verzender bij het overbrengen van de communicatie gebruik maakt van elektronische contactgegevens die door de gebruiker daarvoor zijn bestemd en bekendgemaakt, en deze zijn gebruikt in overeenstemming met de door de gebruiker aan die contactgegevens verbonden doeleinden

Wie op LinkedIn zit, handelt daarbij normaliter zakelijk oftewel “in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf”. En dan wordt de vraag dus: heb je door het connecten met iemand je LinkedIn-berichtenbox opengesteld voor dit soort “poe hee wat gaaf mijn workshop”-berichten?

De LinkedIn User Agreement is niet heel duidelijk over of dit soort communicatie nu toegestaan is. Men verbiedt wel “unsolicited or unauthorized advertising” maar die tekst lijkt meer te gaan over het ongevraagd lastigvallen van onbekenden. Ik denk niet dat een statusupdate met commercieel oogmerk hieronder valt.

Wat vinden jullie? Is LinkedIn bedoeld voor dit soort updates, en geef je dus toestemming om ze te krijgen als je op dit netwerk gaat zitten?

Arnoud