Categorie: Ondernemingsvrijheid

About Ondernemingsvrijheid

Subscribe Feeds

Beledigen en bedreigen via MSN ook strafbaar

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, Uitingsvrijheid, 34 reacties

Net als op straat is beledigen en bedreigen via het chat-programma MSN strafbaar, meldt De Stentor. Onlangs legde de rechtbank hiervoor een boete van 750 euro op aan een chatter die via msn een donkere, homoseksuele Amsterdammer beledigde en doodwenste.

Franklin Hill (32) uit Amsterdam meldde zich in de vroege morgen van 18 juli 2006 aan op msn. De hem onbekende ‘Marleen’ nodigde hem uit voor een gesprek. Toen hij die aanvaarde, scholden ‘Marleen’ en drie anderen hem uit voor ‘kankerhond, vieze flikker en zwarte’ en ze bedreigden hem met de dood. Hill meldde zich na een paar minuten weer af, maar sloeg het gesprek op en leverde de spullen in bij de politie.

De tekst van de chatsessie is via de Volkskrant beschikbaar.

Weet iemand waar dit vonnis te vinden is? Rechtspraak.nl lijkt het niet te hebben.

Via Geenstijl.

Arnoud

De directie stelt zich niet aansprakelijk voor inbreuk op auteursrecht

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, 4 reacties

Een digitale variant van het bordje “de directie stelt zich niet aansprakelijk“. Holland.com, De officiële site voor toerisme en recreatie in Nederland, vermeldt in haar Terms Of Use:

7. Holland.com accepts much of its content from various third party sources and therefore cannot verify its legality in adhering to applicable copyright laws.
Algemene voorwaarden zijn leuk, maar alleen om dingen te regelen tussen jou en je deelnemers. Deze opmerking is echter gericht aan rechthebbenden wier materiaal zonder toestemming wordt geplaatst op die site. En die hebben daar niets mee te maken.

Een professionele partij kan zich er niet zo gemakkelijk vanaf maken. Die heeft een onderzoeksplicht en moet dus controleren of alle rechten inderdaad wel afgekocht dan wel op een andere manier geregeld zijn. Doen ze dat niet, dan draaien ze voor de inbreuk op.

In LJN BB5582 bijvoorbeeld kreeg de gedaagde foto’s van haar toeleveranciers, die zij dan op haar site plaatste. Hoe controleerde men de rechten?

Als zij [series foto’s toegestuurd krijgt] krijgt gaat zij ervan uit dat het om algemene modellen gaat of dat de auteursrechten zijn geregeld, aldus [gedaagde]. Dit betekent dat [gedaagde] helemaal niets doet om te voorkomen dat zij inbreuk maakt op eventuele rechten van derden, zelfs als het gaat om zo grote aantallen als in deze zaak. De rechtbank is van oordeel dat de inbreuk daarom verwijtbaar is.

Precies hetzelfde gebeurde in de Galeries.nl zaak:

[gedaagde] is als uitgever van boeken en als exploitant van één of meer websites op het gebied van kunst een professionele exploitant van auteursrechtelijk beschermd werk. Zij had bedacht moeten zijn op het feit dat op de foto auteursrecht rustte … Dat de foto door een derde (Pulchri) aan [gedaagde] is toegestuurd en dat [gedaagde] daardoor naar zij stelt op het verkeerde been is gezet, staat in de verhouding tussen [gedaagde] en Eiser niet aan toerekening van de schade aan [gedaagde] in de weg.

Betekent dit nu dat bijvoorbeeld Flickr een lawsuit waiting to happen is? Niet helemaal. Flickr is een dienstverlener: zij biedt ruimte aan mensen om hun foto’s te publiceren. Dienstverleners zijn niet aansprakelijk voor gehost materiaal. Pas als de auteursrechthebbende ze er op wijst, en ze halen het dan niet weg, worden ze aansprakelijk.

U herinnert zich misschien nog profielensite CU2 die vrijuit ging omdat ze meteen in hadden gegrepen na een klacht:

Naar het oordeel van de kantonrechter is niet gebleken dat CU2 zich schuldig heeft gemaakt aan een onrechtmatige gedraging, of onrechtmatig nalaten, jegens [eiseres], omdat CU2 onmiddellijk na de melding van [eiseres], inhoudende dat de op haar auteursrecht inbreuk makende afbeelding op de website van CU2 was gezien, deze (link) heeft verwijderd. Gesteld noch gebleken is dat CU2 al langer op de hoogte was, of had kunnen zijn, van de plaatsing van de afbeelding van het schilderij van [eiseres] op de website [website 2], laat staan van het onrechtmatige karakter van die plaatsing.

Maar let wel: zodra de provider zelf selecteert wat er wordt gepubliceerd, vallen ze buiten deze regeling. Zie bijvoorbeeld het Go2Web vonnis:

De foto waar deze procedure om draait is (ook) te zien geweest op de startpagina van de door Go2Web.nl geëxploiteerde site. Een startpagina kan niet aangemerkt worden als onderdeel van ledenpagina’s waarop leden foto’s en dergelijke kunnen plaatsen en ook daadwerkelijk plaatsen. Dat zo zijnde moet de conclusie zijn dat Go2Web.nl zelf de bewuste foto openbaar gemaakt heeft. Met betrekking tot de pagina’s voor en door leden ligt de situatie anders. Ten aanzien van die pagina’s fasciliteert Go2Web.nl enkel en heeft zij met de inhoud ervan niets te maken.

Holland.com is in zoverre wel verstandig dat ze in hun algemene voorwaarden van leden eisen dat deze verklaren dat hun bijdragen allemaal eigen werk zijn en geen inbreuk maken op rechten van derden. En nog veel verstandiger: dat zij alle schade zullen vergoeden die Holland.com kan lijden wanneer die verklaring onjuist blijkt.

Arnoud

Nieuw op Iusmentis: Misbruik van een draadloos (Wifi) netwerk (in Beveiliging > Draadloos internetten @ iusmentis.com)

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, Security, 9 reacties

Draadloze netwerken zijn eenvoudiger te misbruiken dan traditionele, bedrade netwerken. Via wardriving is een draadloos 802.11 (“Wifi”) netwerk eenvoudig op te sporen, en als het netwerk onvoldoende beveiligd is, kan iedereen er gebruik van maken. De beheerder kan hierdoor schade lijden. Kan hij deze vergoed krijgen?

In deze paper gaat jurist Jaap Timmer in op het thuisgebruik van Wi-Fi en de gevaren die verbonden zijn aan draadloze netwerken waardoor misbruik van computersystemen kan ontstaan. Misbruik van het draadloze netwerk en eventueel daardoor van het computersysteem van een particulier veronderstelt dat er sprake is van schadelijk gedrag. Schadelijk gedrag veronderstelt op haar beurt weer “schade” en “slachtoffers”. Als deze veronderstellingen met betrekking tot misbruik van een draadloos netwerk blijken te kloppen, rijzen de vragen welke schade deze vormen veroorzaken en of de slachtoffers die computermisbruik ondervinden, op enigerlei wijze hun schade vergoed kunnen krijgen.

In de eerste plaats doet de vraag zich voor of op de dader een civielrechtelijke verplichting rust om de veroorzaakte schade te vergoeden. Een dergelijke verplichting bestaat op grond van artikel 6:162 BW voor de pleger van een onrechtmatige daad die schade heeft veroorzaakt. Om de dader daadwerkelijk te kunnen aanspreken, moet het slachtoffer over voldoende identificerende gegevens van de dader beschikken. Dit is zeker in het geval van computermisbruik door misbruik van een draadloos netwerk erg lastig.

Als de dader al aansprakelijk gesteld kan worden, is er dan nog plaats voor eigen schuld aan de zijde van het slachtoffer die heeft nagelaten gebruik te maken van bepaalde beveiligingsmogelijkheden door bijvoorbeeld encryptie? Wellicht zijn er nog alternatieve wegen om tot vergoeding van de schade te komen en misschien is het onder omstandigheden mogelijk de Internet Service Provider (ISP) voor de schade aansprakelijk te stellen.

Lees verder in Misbruik van een draadloos (Wifi) netwerk (in Beveiliging > Draadloos internetten @ iusmentis.com).

Arnoud

Nieuw op Iusmentis: Aansprakelijk voor hyperlinks (in Aansprakelijkheid @ iusmentis.com)

Geplaatst op in Iusmentis, Ondernemingsvrijheid, 2 reacties

Een hyperlink is legaal, behalve wanneer de plaatser weet of redelijkerwijs moet weten dat de link naar een onrechtmatige publicatie wijst.

De hyperlink of URL is de basis van het internet. Links zijn ongeveer de enige manier om alle informatie te vinden die op internet staat. In de meeste gevallen zijn hyperlinks vergelijkbaar met een bronvermelding: waar komt bepaalde informatie vandaan, of waar is meer over een onderwerp te lezen. Dat is volstrekt legaal. Vandaar dat hyperlinks normaal legaal zijn.

Soms zijn hyperlinks echter niet legaal (“onrechtmatig”). Een link kan wijzen naar bijvoorbeeld een publicatie die auteursrecht schendt, of naar een tekst die smaad of laster bevat. Wie dat weet, of redelijkerwijs moet weten, kan aansprakelijk worden gesteld als hij er toch naar linkt.

Bij zoekmachines en linksites (startpagina’s, linkverzamelingen en dergelijke) ligt dit iets anders. Een zoekmachine of linksite die niet filtert, is pas aansprakelijk als hij gewezen wordt op het onrechtmatige karakter. Wie wel filtert, valt onder de hoofdregel van de vorige alinea.

Lees verder in Aansprakelijk voor hyperlinks (in Aansprakelijkheid @ iusmentis.com).

(En ja hij staat er al een paar weken maar ik was vergeten hem aan te kondigen)

Arnoud

“Comcast saboteert BitTorrent-verkeer”

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, Security, nog geen reacties

De Amerikaanse provider Comcast nam wel een heel aparte maatregel om ongewenst Bittorrent-verkeer tegen te gaan, meldt Tweakers. Een klant merkte dat zijn Bittorrent-verkeer wel erg traag ging, en ging op onderzoek uit:

In twee van de drie gevallen mislukte de overdracht, in het derde geval begon deze pas na tien minuten. Toen de onderzoekers nagingen waarom het misging, bleek dat de sessie werd gesloten doordat beide computers een zogenaamd ‘reset’-packet ontvingen, een verzoek om de communicatie te staken. Het afzendadres was dat van de andere computer. Uit de netwerklogs van de computers bleek echter dat zij deze packets niet hadden verzonden. De conclusie was dat ze ergens in het netwerk van Comcast waren toegevoegd.

Ars Technica dook er dieper in, en vond dit citaat uit de New York Times:

Another Comcast executive told the New York Times that the company “occasionally” delays P2P traffic, “postponing” it in some cases. His rather clumsy analogy was that of getting a busy signal when making a phone call and eventually getting through after several attempts. “It will get there eventually,” is the takeaway message.

Alleen, het gaat hier niet om afknijpen of vertragen. Dat men Bittorrent (P2P)-verkeer minder prioriteit geeft, zou tot daar aan toe zijn. Bij een grote download doen tien minuten er niet echt toe. Dan liever mijn mailtjes en chatboodschappen (en de pingtijd van mijn online games) wat sneller.

Wat Comcast doet, is echter het opzettelijk sturen van “reset” packets. Dat is een speciaal soort IP-pakket, dat wordt gestuurd om een verbinding dicht te doen. Inderdaad, dat pakketje zorgt voor die cryptische “Connection reset by peer” boodschap.

Is dit nou strafbaar? Je zou het kunnen zien als het veroorzaken van een “stoornis in de gang of in de werking van werk voor telecommunicatie”, en dat is strafbaar als netwerkvandalisme (art. 161sexies Strafrecht). Maar ik verwacht niet dat de politie snel prioriteit zal geven aan een actie als deze.

Wel kun je je afvragen of Comcast zo wanprestatie pleegt: zij schrijft in haar voorwaarden immers

Our customers enjoy unfettered access to all the content, services, and applications that the Internet has to offer. We respect our customers’ privacy and we don’t monitor specific customer activities on the Internet or track individual online behavior such as which Web sites they visit.

Als je onbeperkte toegang belooft, en vervolgens opzettelijk dingen gaat frustreren, houd je je niet aan jouw kant van het contract. De klant kan dan schadevergoeding eisen.

Arnoud

VisitorVille toont bezoekers websites in game-layout

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, Privacy, nog geen reacties

Dit is wel een hele mooie manier om te laten zien dat IP-adressen persoonsgegevens zijn: een visualisatie in Simcity-stijl van de logfile van je website. Door VisitorVille.

Via Digitaal Inlichtingenwerk Zeeuwse Bibliotheek, dat nog uitlegt:

Er verschijnt een voorstelling van een stad als in Sim City, waarbij de gebouwen alle afzonderlijke pagina’s vertegenwoordigen, de rondrijdende bussen de zoekmachines en alle avatars de bezoekers van dat moment.

De Google-bus is wel een hele grote dan.

Arnoud

Nieuw op Iusmentis: Beschermen van een idee – is vastleggen genoeg?

Geplaatst op in Innovatie, Intellectuele rechten, Iusmentis, Ondernemingsvrijheid, nog geen reacties

Een idee of concept beschermen is lastig. Octrooi- en auteurswetten eisen een behoorlijke mate van uitwerking of concretisering voordat een concept beschermd kan worden. Het idee opschrijven en ergens deponeren (‘vastleggen’) biedt meestal maar zeer weinig bescherming.

Een goed idee kan veel geld waard zijn. Een slimme verbetering voor een product, een concept voor een spel of marketingtechniek of zelfs maar een naam voor een dienst kunnen het verschil maken tussen middenmoter en marktleider. Alleen kan iedereen met zo’n idee aan de haal. Hoe bescherm je nu je idee tegen namaak of imitatie?

Een abstract idee is juridsch niet of nauwelijks te beschermen. Via intellectueel eigendomsrechten zoals octrooien, auteursrecht of merken zijn uitgewerkte ideeën vaak wel van bescherming te voorzien. Ook kan een geheimhoudingsovereenkomst soms handig zijn, zodat een idee kan worden besproken zonder dat de andere partij er zomaar mee vandoor kan gaan.

Registratie of depot van een beschrijving van het idee biedt geen bescherming. Weliswaar ligt daarmee vast op welke datum het idee bestond, maar dat geeft geen juridische rechten.

Lees verder in Beschermen van een idee – is vastleggen genoeg? (in Innovatie @ iusmentis.com).

Arnoud

Publiceren IP-adres van gebruikers forum

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, Privacy, 10 reacties

Nog maar eens een lezersvraag:

Bij een forum waar ik regelmatig post, wordt het IP-adres van elk bericht bij dat bericht getoond. Nou snap ik dat ze IP-adressen bijhouden in verband met mogelijk misbruik, maar mogen ze het adres zo aan iedere andere bezoeker laten zien?

Een IP-adres is, samen met een datum en tijd van gebruik van dat adres, te herleiden tot een persoon. Je hebt daar de hulp van een provider bij nodig, maar het kan. Daarom is een IP-adres een persoonsgegeven.

Forumbeheerders houden wel vaker bij elk bericht bij vanaf welk IP-adres het geplaatst is, en natuurlijk ook wanneer. Dat is volgens de Wet Bescherming Persoonsgegevens een verwerking van persoonsgegevens. En verwerking mag alleen als je dit vooraf aanmeldt bij het College Bescherming Persoonsgegevens.

Specifiek voor dit soort verwerkingen is er een vrijstelling: de controle op en het beveiligen van de computersystemen of computerprogramma’s, en ook verwerking voor het beheer van de systemen of programma’s” hoeft niet te worden aangemeld. Forums hoeven hun logfiles dus niet aan te melden bij het CBP.

Publicatie van het IP-adres is ook een verwerking. Die mag alleen als “de betrokkene zijn ondubbelzinnige toestemming heeft verleend voor de gegevensverwerking”. Het zal dus expliciet in het reglement moeten staan, en liefst ook nog een keertje apart bij het formulier waar je je reactie kunt typen.

Waar heel veel forums (en Wikipedia trouwens ook) de fout in gaan, is dat de wet eist dat je de gegevens na zes maanden verwijdert. Ik ken geen forum waar IP-adressen na zes maanden onzichtbaar worden.

Arnoud

I AMbtenaar vs I AMsterdam – Auteursrecht en merkenconflict (2)

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, nog geen reacties

Weet u nog, de ambtenaar van I Ambtenaar die ruzie kreeg met Amsterdam vanwege hun merk I Amsterdam? In juli schreef ik dat de twee plaatjes wel erg veel op elkaar leken. Op Rechtenforum meldt Maarten ter Horst dat hij een nieuw ambtenaren-logo heeft, met goedkeuring van de gemeente Amsterdam:

Citaat uit brief gemeente Amsterdam aan Ambtenaar

Mochten er nog ambtenaren meelezen, hier is een grotere versie van het definitieve logo:

Voor meer informatie zie Goedkeuring logo op de Ambtenaren-hyves.

Arnoud

Wie heeft het auteursrecht op een werk? (2)

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, nog geen reacties

Ik kom nog even terug op één onderdeel van mijn post van gisteren over wie het auteursrecht heeft op een werk.

Wie een arbeidsovereenkomst met een bedrijf met als deel van zijn taakomschrijving het “vervaardigen van bepaalde werken”, heeft geen auteursrecht op die bepaalde werken. Dat ligt dan bij de werkgever, het bedrijf dus.

Geldt dit ook voor een freelancer? Nee. Een freelancer heeft wat heet een “overeenkomst van opdracht” met de opdrachtgever. Die speciale regelingen over auteursrecht bij de werkgever gelden alleen als er arbeidsovereenkomsten zijn.

Bij allebei soorten overeenkomst is er een instructie (je moet iets doen) en een vergoeding (je krijgt daar geld voor). Het verschil is, bij de freelancer is geen gezagsverhouding en bij de werknemer wel. De werkgever kan allerlei instructies geven en de werknemer heeft die maar op te volgen. Bijvoorbeeld dat je van 9 tot 5 aan je bureau moet zitten typen. De freelander beslist in principe zelf wanneer hij de opdracht uitvoert, zolang hij deze maar op de afgesproken datum af heeft.

Deze regels komen niet direct uit de auteurswet, maar uit het arbeidsrecht. Je moet dus via de ‘gewone’ regels van het arbeidsrecht kijken of er een dienstverband is, en daarna pas of het werk dat de werknemer gemaakt heeft valt onder de “bepaalde werken” van artikel 7 van de auteurswet.

Arnoud